Το Euro... 2011

Μπήκε και το 7ο κεράκι στην τούρτα του Euro. Αντε, να ζήσουμε να το θυμόμαστε και πού και πού να βάζουμε το DVD και να καμαρώνουμε. Τέτοιες μέρες πριν από επτά χρόνια, αφού διεθνείς, Ρεχάγκελ και όλο το τιμ έκαναν πασαρέλα με την κούπα, όλοι έκαναν λόγο για μια μοναδική ευκαιρία, ώστε το ελληνικό ποδόσφαιρο να βγει από την αφάνεια και το πρωτάθλημά μας να αναβαθμιστεί. Είναι προφανές, όμως, ότι δεν διαχειριστήκαμε σωστά αυτή την ασύλληπτη επιτυχία.Οι μόνοι που καρπώθηκαν κάπως -κι ενδεχομένως όχι στον βαθμό που θα ήθελαν- το έπος της Πορτογαλίας είναι οι Έλληνες ποδοσφαιριστές, καθώς αρκετοί -και όχι απαραίτητα μέλη εκείνης της ομάδας- από το 2004 και μετά κατάφεραν να εξασφαλίσουν καλά συμβόλαια σε ομάδες του εξωτερικού, έχοντας πάντα και την αβάντα του μεγάλου Οτο. That’s all...Σε κανένα άλλο σκέλος του ποδοσφαίρου δεν έγιναν βήματα προς τα μπρος (υποδομές, βία, ποιότητα ποδοσφαίρου, μεγάλες μεταγραφές...).Η 7η επέτειος του Euro 2004 συμπίπτει χρονικά με την υπόθεση των "στημένων".Σ' αυτό το... Euro δεν παίζουν μπάλα οι ποδοσφαιριστές, αλλά εισαγγελείς και δικαστές. Εφόσον η ελληνική δικαιοσύνη (πολιτική και αθλητική) καταφέρει να αποβάλει από τον χώρο όλους, όσοι -αποδειχθεί ότι- σχετίζονται με την υπόθεση, τότε η επιτυχία για το ποδόσφαιρό μας θα ισοδυναμεί με... 10 Euro 2004.Αρκεί, ασφαλώς, να μην τη χάσουμε κι αυτή...