Στανοζολόλη, μία σταθερή... αξία!

Η στανοζολόλη πρωτοεμφανίστηκε το 1998, όταν χρησιμοποιήθηκε από τον Καναδό σπρίντερ Μπεν Τζόνσον στους Ολυμπιακούς της Σεούλ. Το συνθετικό αναβολικό φάρμακο παραμένει, όμως, στη μόδα...Η στανοζολόλη, συνθετικό στεροειδές με δομή παρόμοια με της τεστοστερόνης, κυκλοφορεί νόμιμα εδώ και 50 χρόνια ως φάρμακο για μια ποικιλία παθήσεων όπως η μυική ατροφία και η αναιμία. Χρησιμοποιείται επίσης στην κτηνιατρική για την αύξηση της όρεξης, της μυικής μάζας, της οστικής πυκνότητας και της παραγωγής ερυθρών αιμοσφαιρίων -ακόμα και ως παράνομο αναβολικό και στις ιπποδρομίες.Η στανοζολόλη χρησιμοποιείται επίσης παράνομα από αθλητές λόγω της ιδιότητάς της να βοηθά στη δημιουργία νέων αιμοφόρων αγγείων και να αυξάνει τη μυική δύναμη χωρίς υπερβολική αύξηση του βάρους.Όπως όλα τα στεροειδή αναβολικά, μιμείται τη δράση της τεστοστερόνης: αυξάνει τη σύνθεση πρωτεϊνών, ειδικά στα μυικά κύτταρα, και ενισχύει τα ανδρικά χαρακτηριστικά όπως η βαθιά φωνή και η σωματική τριχοφυία.Η Διεθνής Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού περιλαμβάνει τη στανοζολόλη στη λίστα των απαγορευμένων ουσιών και πραγματοποιεί συστηματικούς ελέγχους από το 1988, όταν βρέθηκε θετικός ο Μπεν Τζόνσον.Η ανίχνευση είναι σχετικά εύκολη, αφού ακόμα και σχετικά μικρές δόσεις εντοπίζονται στα ούρα για διάστημα τουλάχιστον δέκα ημερών.Λίγες εβδομάδες πριν βρεθεί θετικό το πρώτο δείγμα του Χονδροκούκη στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, θετικοί στη στανοζολόλη είχαν βρεθεί ο ακοντιστής Γερβάσιος Φιλιππίδης και ο πρωταθλητής στα 400 μέτρα Τηλέμαχος Ρούτας.