Ράτζα: Ευλογία το ότι έπαιξα κόντρα στον Γκάλη

Ο παλαίμαχος κροάτης σέντερ, Ντίνο Ράτζα, σε δηλώσεις του στην επίσημη ιστοσελίδα του Αρη, αποθέωσε τον Νίκο Γκάλη, θυμήθηκε τις αναμετρήσεις στο Παλέ και τους οπαδούς του Αρη που ήταν… μέσα στο γήπεδο και εξήγησε γιατί του είναι δύσκολο πλέον να βλέπει μπάσκετ.Αναλυτικά οι δηλώσεις του Ράτζα:-Ποια είναι τα συναισθήματά σας για το γεγονός ότι θα έρθετε στη Θεσσαλονίκη και θα συναντήσετε τον Νίκο Γκάλη;"Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος, αισθάνομαι τεράστιο σεβασμό για τον Γκάλη. Ηταν ένας από τους μεγαλύτερους ευρωπαίους παίκτες. Θεωρώ ότι ήμουν ευλογημένος που έπαιξα μαζί του, έστω ως αντίπαλος. Οπως εξάλλου και στο Παλέ Ντε Σπορ. Είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα γήπεδα και θυμάμαι την απίστευτη ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι οπαδοί του Αρη. Πρόκειται για στιγμές που θα τις θυμάμαι πάντα στη ζωή μου".-Ποια είναι η πιο δυνατή σας ανάμνηση;"Είχαμε πολλά και σημαντικά παιχνίδια τότε. Το να παίζεις στη Θεσσαλονίκη ήταν δύσκολο, καθώς ο Αρης είχε ένα "τρελό" κοινό, ένιωθες ότι ήταν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ημουν αντίπαλος τότε με τον Στόικο (σ. σ. Βράνκοβιτς), τον Πίξι (σ. σ. Σούμποτιτς), οι οποίοι, βέβαια, ήταν πολύ καλοί μου φίλοι. Ηταν συγκλονιστικό το να παίζω στη Θεσσαλονίκη. Φυσικά και στο Σπλιτ, ήταν πολύ ωραία όταν ερχόταν ο Αρης. Για να πω την αλήθεια, όλα τα παιχνίδια μεταξύ των δύο ομάδων ήταν φανταστικά".-Θα θέλατε να μπείτε στο γήπεδο και να αντιμετωπίσετε ξανά τον Νίκο Γκάλη;"Φυσικά, αλλά δε νομίζω ότι γίνεται. Μισώ το να μην μπορώ να κάνω πράγματα που μπορούσα στο παρελθόν. Το μυαλό μου, ξέρετε, είναι μπασκετικό και πλέον σπάνια θα παρακολουθήσω μπάσκετ. Μπορεί να υπάρχει το χρήμα σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, θέαμα και μπασκετικό ταλέντο δεν υπάρχει μεγάλο πλέον".-Πώς θα περιγράφατε τον Νίκο Γκάλη, σαν παίκτη και σαν άνθρωπο;"Ο Γκάλης ήταν από τους σπουδαιότερους ευρωπαίους παίκτες. Ηταν πολύ δύσκολος αντίπαλος, ήταν μικρόσωμος και όταν πηδούσε, έμενε στον αέρα! Δεν ξέραμε πώς το έκανε και ήταν αλήθεια ένα μεγάλο πρόβλημα για εμάς! Σαν άνθρωπο, τον γνώρισα μόνο στα παιχνίδια. Δούλευε σκληρά και αυτό το γνωρίζω πολύ καλά. Ηταν δίκαιος και δεν προκαλούσε. Ηταν ευχαρίστηση να παίζει κανείς μαζί του ή αντίπαλός του. Ηταν γενικώς ευχαρίστηση να παίζει κανείς αντίπαλος με τον Αρη τότε. Ηταν από τις καλύτερες ομάδες όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Εκείνη η ομάδα νομίζω πως ήταν το καλύτερο μέρος της ιστορίας του Αρη".