Παπαλουκάς: Η πορεία του Τσάρου στην Euroleague

Το Final 4 του Λονδίνου έμελλε να είναι και το τελευταίο για τον Παπαλουκά στην Euroleague. Το Sport.gr κάνει ένα Flash back στη διαδρομή του Τσάρου στα ευρωπαϊκά παρκέ. Μετά από μια μεγάλη καριέρα αμέτρητων διακρίσεων και αγώνων στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση του μπάσκετ, με συμμετοχή σε εννέα Final 4 και δύο κατακτήσεις του τροπαίου με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ύστερα από τον μικρό τελικό ανάμεσα στην ΤΣΣΚΑ και την Μπαρτσελόνα, ανακοίνωσε πως δεν θα αγωνιστεί πλέον σε άλλο ευρωπαϊκό παιχνίδι. "Ηταν το τελευταίο μου παιχνίδι στην Euroleague. Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους. Πρώτα απ' όλα τον Αντρέι (Βατούτιν, πρόεδρο της ΤΣΣΚΑ) και φυσικά τον κόουτς (Έτορε Μεσίνα), γιατί αν δεν ήταν εκείνος δεν θα ήμουν εδώ και δεν θα έκανα κάποια, λίγα ή περισσότερα, πράγματα στην καριέρα μου. Του χρωστάω πολλά. Θέλω να ευχαριστήσω τους πάντες. Ξέρω πως κάποιες στιγμές σαν έσπασα τα αρχ...α, αλλά το έκανα μόνο γιατί μου αρέσει να κερδίζω. Έχω ξαναβρεθεί σε θέση να χάσω ημιτελικό, αλλά πρέπει να μείνουμε μαζί και να δείξουμε πως είμαστε ομάδα". Αυτά ήταν και τα τελευταία του λόγια σε ιδιαίτερα  φορτισμένο κλίμα προς τους συμπαίκτες του από τους οποίους καταχειροκροτήθηκε.Το Ξεκίνημα και τα χρόνια των χαμένων Final 4O Θοδωρής Παπαλουκάς γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 8 Μαίου του 1977 και ανήκει στην φουρνιά των παικτών που είχαν ως πηγή έμπνευσης το 1987 και το έπος της εθνικής μας ομάδας στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας. Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Εθνικό Ελληνορώσων, ενώ έχει αγωνιστεί ακόμα σε Δάφνη και Πανιώνιο, πριν κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα στην καριέρα του και την μεταγραφή του στον Ολυμπιακό με τον οποίο είχε και την πρώτη του συμμετοχή στην Euroleague. Με τον Ολυμπιακό είχε μια αρκετά καλή χρονιά, έχασε ωστόσο στο νήμα, με τον Παναθηναϊκό του μεγάλου τότε Μποντιρόγκα, την πρόκριση στο Final 4 της Μπολόνια. Παρά την καλή του χρονιά, η επόμενη σεζόν δεν θα έβρισκε τον Παπαλουκά στον Πειραιά, αλλά στην παγωμένη Μόσχα για λογαριασμό της ΤΣΣΚΑ.Εκεί με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, αλλά και τον άλλοτε συμπαίκτη του στην Εθνική Ελλάδος, Νίκο Χατζηβρέττα, συμμετείχε στο πρώτο Final 4 της καριέρας του, όπου κατέλαβε την τέταρτη θέση, χάνοντας στον ημιτελικό από την οικοδέσποινα Μπαρτσελόνα και αργότερα στον μικρό τελικό από την Σιένα. Ίδια σχεδόν κατάληξη είχε και την επόμενη χρονιά στο Final 4  του Τελ Αβίβ, με ήττα στον ημιτελικό από την σπουδαία, εκείνη την εποχή, Μακάμπι των Γιασικεβίτσιους και Πάρκερ, ωστόσο στον μικρό τελικό η ΤΣΣΚΑ πήρε μια μίνι εκδίκηση από την Σιένα για την περσινή ήττα της. Το Final 4 του 2005 είχε ξεχωριστή σημασία για τον Παπαλουκά και την ΤΣΣΚΑ αφού θα διοργανωνόταν στην Μόσχα, ενώ η παρουσία της ΤΣΣΚΑ στην Euroleague εκείνη την σεζόν όπου είχε μόνο μία ήττα, την καθιστούσε αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Παρά τις μεγάλες προσδοκίες, ο Παπαλουκάς δεν κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα του στην κατάκτηση του τροπαίου, με την ΤΣΣΚΑ για μία ακόμη φορά να μην μπορεί να φτάσει στον τελικό, τερματίζοντας 4η μετά τις ήττες στον ημιτελικό από την Ταού Κεράμικα (τώρα Κάχα Λαμποράλ) και στον μικρό τελικό από τον Παναθηναϊκό. Τα καλύτερα ωστόσο για τον Παπαλουκά και την ΤΣΣΚΑ θα έρχονταν από την επόμενη χρονιά.Η Ευρωπαϊκή ΚαταξίωσηΜε την ΤΣΣΚΑ, η οποία είχε πλέον τον Ετόρε Μεσίνα στο τιμόνι, ο Παπαλουκάς θα συμμετείχε στο τέταρτο τότε Final 4 της καριέρας του (Πράγα) και για πρώτη φορά στην καριέρα του θα κατακτούσε το βαρύτιμο τρόπαιο. Με τους 19 πόντους του στον ημιτελικό απέναντι στην Μπαρτσελόνα και τους 18 συτον τελικό απέναντι στην Μακάμπι αναδείχτηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του MVP της τελικής φάσης. Την επόμενη χρονιά ο Παπαλουκάς αναδείχτηκε MVP της κανονικής περιόδου και οδήγησε την ομάδα του σε έναν ακόμη τελικό της Euroleague. Eκεί όπου μετά από ένα συναρπαστικό παιχνίδι, ο γηπεδούχος Παναθηναϊκός θα υποχρέωνε τον Παπαλουκά και την ΤΣΣΚΑ στην δεύτερη θέση, στην οποία παρέμεινε για ένα μόνο χρόνο καθώς την επόμενη αμέσως χρονιά κατέκτησε και πάλι το τρόπαιο νικώντας την Μακάμπι στον τελικό της Μαδρίτης.Η Επιστροφή στον Ολυμπιακό Η επιστροφή του Παπαλουκά στον Ολυμπιακό την σεζόν 2008-2009, συμπεριλαμβανομένων και των ηχηρών μεταγραφών των Βουισιτς και Τσίλντρες, δημιούργησαν μεγάλες προσδοκίες στην ομάδα του Πειραιά, η οποία στόχευε στην επιστροφή της στην ελίτ της Ευρώπης μετά το μακρινό 1997. Ο Παπαλουκάς θα συμμετείχε σε ένα ακόμα Final 4 (Βερολίνο) αλλά θα έπεφτε και πάλι πάνω στον κακό του δαίμονα Παναθηναϊκό ο οποίος θα προκρινόταν ύστερα από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι στον ημιτελικό, και τελικά θα κατακτούσε το τρόπαιο απέναντι στην ΤΣΣΚΑ στην Ο2 Arena του Βερολίνου. Την επόμενη σεζόν θα έφτανε πολύ κοντά στην κατάκτηση του τροπαίου στο Παρίσι, η ήττα όμως από την Μπαρτσελόνα στον τελικό δεν θα άφηνε τον Παπαλουκά να γευτεί την τρίτη του κατάκτηση της Euroleague. Στην τελευταία του σεζόν στον Ολυμπιακό για πρώτη φορά ύστερα από εννέα χρόνια δεν θα έπαιρνε μέρος σε Final 4 καθώς ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε στα προημιτελικά από την Σιένα. Μακάμπι, πάλι ΤΣΣΚΑ και ρεκόρΗ επόμενη σεζόν τον βρήκε στο Ισραήλ για λογαριασμό της Μακάμπι Τελ Αβίβ του προπονητή Ντέβιντ Μπλατ, χωρίς ωστόσο να έχει αξιόλογη χρονιά, και παρότι η Μακάμπι έσπασε την έδρα του Παναθηναϊκού στα προημιτελικά, η ομάδα του εν τέλει αποκλείστηκε από την συνέχεια της διοργάνωσης και ο ίδιος στο τέλος της χρονιάς αποχώρησε από την ομάδα. Την φετινή χρονιά η ΤΣΣΚΑ επανέφερε τον Ετόρε Μεσίνα στον πάγκο της, και εκείνος με την σειρά του τον Τσάρο στην ομάδα που μεγαλούργησε (σ.σ.: στη θέση του Κρίστμας). Έχοντας πλέον συμπληρωματικό ρόλο, ξεκουράζοντας κατά κύριο λόγο τον Τεόντοσιτς, έφτασε με την ΤΣΣΚΑ σε ένα ακόμη Final 4 αυτή την φορά στο Λονδίνο, όπου αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό. Εκεί η πρώην του ομάδα θα τον πλήγωνε στον ημιτελικό και ο Παπαλουκάς συμβιβάστηκε τελικά με την τρίτη θέση ύστερα από την νίκη απέναντι στην Μπαρτσελόνα στον μικρό τελικό.Ο Παπαλουκάς εκτός από την κατάκτηση δύο τροπαίων της Euroleague σε εννέα συμμετοχές στην τελική φάση της διοργάνωσης, αφήνει την Euroleague έχοντας πολλές ατομικές διακρίσεις και ρεκόρ. Έχει αναδειχτεί MVP της διοργάνωσης το 2007, MVP του Final 4 το 2006, έχει επιλεγεί δύο φορές στην καλύτερη ομάδα και δύο φορές στην δεύτερη καλύτερη ομάδα της Euroleague είναι μέλος της καλύτερης δεκάδας της Euroleague για τη δεκαετία 2000-2010,είναι πρώτος σε ασίστ στην ιστορία της Ευρωλίγκα (977), πρώτος σε συμμετοχές (252), δεύτερος σε κλεψίματα (335) και έγινε ο πρώτος παίκτης που έσπασε το φράγμα των 600 ασίστ στην Euroleague.