"Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος"

Ψάχνω να βρω λόγια να εκφράσω την απογοήτευσή μου. Δεν μένω σε εφήμερες καταστάσεις του τύπου 1η ή 2η θέση, -5, +5 και γενικά απεχθάνομαι την αριθμολαγνία. Για μένα όλα αυτά είναι αστεία καθώς είναι εφήμερα. Προτιμώ ν' ασχολούμαι (και αυτό θα κάνω στο υπόλοιπο του άρθρου) με τον ΑΝΘΡΩΠΟ.

Βλέπεις ότι είναι δουλευταράς. Βλέπεις ότι σ έχει μεταμορφώσει σε νικητή. Βλέπεις ότι δουλεύει, πρωτίστως, για το καλό του ποδοσφαίρου. Βλέπεις ότι οι μετεγγραφικές επιλογές του έχουν στόχο την ανάπτυξη και τη βελτίωση του ήδη υπάρχοντος ΜΟΝΟ.

Η κατάρτιση της αρχικής ενδεκάδας σε ΚΑΘΕ ματς, προκύπτει

αξιοκρατικά μεσ απ τις σκληρές προπονήσεις. Η παρουσία του σε ΟΛΗ τη διάρκεια του (κάθε) 90λεπτου είναι επιβλητική - θέλω να πω πως δεν αράζει στο βάθος του Β«ηλεκτρικούΒ» πάγκου του.

Με λίγα λόγια (θα μπορούσα με ΠΟΛΛΑ περισσότερα - κι αυτό θα ήταν δικαιότερο), είναι ο κατάλληλος ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Καταλληλότατος. Για την ακρίβεια Β«ΟΒ» καταλληλότερος.

Είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, που ονειρεύεται ο κάθε οπαδός, να τον βλέπει απ τον πάγκο της ομάδας του, να Β«διευθύνειΒ» με μαεστρικό τρόπο τα λατρεμένα του ποδοσφαιρικά αστέρια.

Είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, που ο κάθε πρόεδρος ΠΑΕ, θέλει να έχει στη δούλεψή του, δίδοντάς του τα Β«κλειδιάΒ» της ομάδας με κλειστά μάτια, τόσο στην προετοιμασία και τις μετεγγραφές, όσος και στην αγωνιστική περίοδο.

Είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ και μάλιστα ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ σου.

Κι εσύ τι κάνεις; Είσαι με τα καλά σου; Αυτό είναι το ευχαριστώ;

Τον αποδοκιμάζεις όταν τα μεγάφωνα του γηπέδου αναγγέλλουν τα όνομά του;

Αχαριστία. Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.

Σε πείσμα όλων ΣΤΗΡΙΖΩ ΒΑΛΒΕΡΔΕ.

Στηρίζω τον ΑΝΘΡΩΠΟ.

fidelio verde