Ο προπονητής Νικοπολίδης

Θυμάμαι τον Αντώνη Νικοπολίδη να δηλώνει πως θέλει στο μέλλον να ασχοληθεί με τη προπονητική, προτού ακόμη τελειώσει τη ποδοσφαιρική του καριέρα. Έτσι και ο ίδιος, το έβαλε σαν στόχο να το κάνει μόλις «κρέμασε» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και επισήμως.Οι πρώτες του επαφές για να το κάνει αυτό υπήρξαν με την ΕΠΟ και αφορούσαν την εθνική ελπίδων. Ήταν εκείνος που όπως όλα έδειχναν θα έπαιρνε τη θέση του προπονητή, στη θέση του Γιώργου Γεωργιάδη. Τελικά κάτι τέτοιο δεν ευδοκίμησε και προσελήφθη στον Ολυμπιακό, σαν βοηθός του Λεονάρντο Ζαρντίμ. Με τα πολλά και με τα λίγα, έφτασε η ώρα που ανέλαβε τον Ολυμπιακό σαν πρώτος προπονητής. Και κάπως έτσι ξεκίνησε σήμερα η προπονητική καριέρα του βετεράνου  Έλληνα τερματοφύλακα.Οι ενστάσεις πολλές. Στην Ελλάδα έχουμε μια φράση που λέμε «κάνε το αγροτικό σου». Κοινώς ποδοσφαιρικά, πάρε μια μικρότερη ομάδα, ίσως σε μικρότερη κατηγορία, και προσπάθησε μαζί της. Ανέλαβε να κάνεις ένα σχεδιασμό. Βίωσε την ήττα, τη διαχείριση της ψυχολογίας των αθλητών. Πάλεψε με την ομάδα δηλαδή σε δυσκολότερες συνθήκες. Το «αγροτικό» αυτό, σε άλλους διαρκεί 1-2 χρόνια και σε άλλους 10-15. Η τύχη είναι και εκεί ακόμη, ένας τεράστιος παράγοντας, όπως και σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Το μεγάλο άλμα όμως, αξίζει να γίνεται όταν πια τα πόδια σου είναι ήδη ταλαιπωρημένα από τα πιο μικρά αλματάκια. Τότε είναι πιο γλυκό.Σίγουρα κανείς δεν αμφιβάλλει, ότι η επιτυχία δεν είναι ποτέ εξασφαλισμένη. Μπορεί το μεγάλο βήμα να μην έρθει και ποτέ. Είναι γεγονός όμως, ότι η αυτοπεποίθηση και ο χαρακτήρας, φαίνεται και δυναμώνει μέσα από τις κακουχίες και όχι από τις εύκολες επιτυχίες. Η ανάληψη και η καθοδήγηση μιας ισχυρότατης ομάδας, όπως ο Ολυμπιακός σχετικά με τις υπόλοιπες, δεν μοιάζει και η δυσκολότερη υπόθεση. Ο Νικοπολίδης διαχειρίστηκε το έμψυχο δυναμικό, επαναπαυόμενος στη σιγουριά του καλύτερου. Σκεφτείτε ότι, ακόμη και ο Γκουαρτντιόλα των 13 τίτλων, αμφισβητείται. Το αγροτικό που λέγαμε..Αχιλλέας Τζορμακλιώτης(αναγνώστης του sport.gr)