Ο γνωστός Αρης!

Είναι πολλές οι υποθέσεις που αποδεικνύουν ότι στην Ελλάδα, έχουμε ξεχειλώσει τα όρια της δημοκρατίας. Ακόμη κι εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε την εντύπωση ότι είμαστε οι τιμητές των πάντων, έχουμε μπερδέψει τη καταγραφή με την αδιάκοπη και πολλές φορές αβάσιμη κριτική. Και σε κάποιες περιπτώσεις, είναι υποκειμενική. Αυτό που συμβαίνει στον Άρη, όμως, δεν έχει προηγούμενο. Καλώς ή κακώς, έχουμε διατυπώσει την άποψη ότι, ουδείς από τα ενεργά μέλη της οικογένειας του Άρη μπορεί να λύσει το σοβαρότατο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ΠΑΕ. Μπορεί να υπάχθηκε σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης, παραμένει όμως μια εταιρία της οποίας τα χρέη ξεπερνούν τα 30 εκατομμύρια ευρώ και θα πρέπει να πληρώσει τουλάχιστον το 70%, αυτών. Τόσο στη διάρκεια της γενικής συνέλευσης όσο και τις προηγούμενες ημέρες, αποδείχθηκε ότι ακόμη κι ένας επιχειρηματίας «βουνό», όπως είπε ο Αναστάσης Αβάνογλου, δεν είναι επιθυμητός από το σύνολο της οικογένειας.Ο Λάμπρος Σκόρδας θέλει να διοικήσει, γι' αυτό προφανώς έγιναν λάθη στην αίτηση προς το Υπουργείο Εμπορίου για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΠΑΕ. Η αίτηση επέστρεψε ως απαράδεκτη σήμερα και το Σάββατο είναι οι εκλογές. Συν τοις άλλοις, το ποσό των 5εκ. ευρώ που ανέφερε η αίτηση ως απαιτούμενο ποσό για την αύξηση, είναι πολύ μικρό για να αποκτήσει κανείς το 51% των μετοχών, εφόσον καλύψει το ποσό της αύξησης. Όπως και να' χει, αξίζουν συγχαρητήρια στον Λάμπρο Σκόρδα για τη συγκινητική προσπάθεια που έκανε και του ανήκει ένα μερίδιο «επιτυχίας» από την παραμονή της ομάδας, αλλά ενδεχόμενη δική του παραμονή του στην ηγεσία του Άρη, αν δεν οδηγήσει στην τελική καταστροφή, θα επιφέρει ακόμη περισσότερα προβλήματα.Φάνηκε σοβαρή η πρόταση κυρίου Ηλιάδη, είναι αλήθεια ότι εμφανίστηκε πιο ξεκάθαρος. Υποσχέθηκε εγγυημένα έσοδα - τουλάχιστον - 1,4 εκατομμυρίων ευρώ για του χρόνου, ποσό που προκύπτει από εμπορικές συμφωνίες που έχει πετύχει. Και δεν συμπεριλαμβάνονται τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, από τον ΟΠΑΠ, από τα εισιτήρια διαρκείας κλπ. Είναι έσοδα που σχετίζονται με το marketing.Και πάμε στον κύριο Αβάνογλου. Καταρχήν, αν όντως υπάρχει επιχειρηματίας «βουνό» δεν θα εμφανιστεί στη ΚΜΑ. Ένα πρωινό θα μάθει ο κόσμος ότι αγοράστηκε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών από τον τάδε επιχειρηματία που έχει έδρα (π.χ.) στο Αζερμπαϊτζάν ή στην Αγγλία, ή στην Ελλάδα ή όπου θέλετε. Δεύτερον, ο ίδιος ο επιχειρηματίας ουδόλως ασχολείται. Αναθέτει το ζήτημα σε ένα πληρεξούσιο δικηγόρο ο οποίος ασχολείται εξ' ολοκλήρου. Συνήθως, το όνομα του ενδιαφερόμενου, αναφέρεται λίγο πριν τις υπογραφές.Θα περίμενε κανείς πάντως, ότι ο κύριος Αβάνογλου θα ήταν σε θέση να πει περισσότερα στη γενική συνέλευση. Ή τουλάχιστον, να ξεκαθαρίσει νωρίτερα ότι «κύριοι, δεν είμαι έτοιμος, δώστε μου ένα περιθώριο 10-20 ημερών». Δεν το έκανε, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να τον ρίξουν στον λάκκο των λεόντων. Εν τέλει, αυτό που καταλάβαμε είναι ότι δεν είναι ο κύριος Αβάνογλου ο άνθρωπος που έχει απευθείας επαφή με τον ενδιαφερόμενο. Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα στον Άρη και αναζητήσουν πληροφορίες, θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι πράγματι υπάρχει ένας κύριος που ενδιαφέρεται και μπορεί να αλλάξει επίπεδο τον σύλλογο. Οπότε, από το να επιβάλλεται - με το έτσι θέλω - ένα καθεστώς γραφειοκρατικό για να αποτρέψει τον ενδιαφερόμενο, καλό θα ήταν, τουλάχιστον, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μπας κι ασχοληθεί αυτός ο άνθρωπος.Κι αυτό είναι το δυσάρεστο της όλης ιστορίας. Δεν θα χανόταν ο κόσμος, αν δινόταν μια παράταση. Είναι ξεκάθαρο όμως ότι αρκετοί στον Άρη δεν θέλουν κάποιον τρίτο να κάνει κουμάντο. Διότι, σε αυτή τη περίπτωση, οι ίδιοι δεν θα έχουν θέση.