Μουντιαλικός πυρετός στην Αγγγλία

Αυτοκίνητα στολισμένα με σημαίες, κόσμος στην αγορά ντυμένος με τις φανέλες της εθνικής, καταστήματα γεμάτα σχετικά προϊόντα και συνεχής λόγος για την μπάλα στα μέσα ενημέρωσης και στα παμπ. Αυτή είναι η τυπική εικόνα της Αγγλίας, όποτε η εθνική της ομάδα παίρνει μέρος στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Από το 1966, τη μοναδική φορά που οι ’γγλοι στέφθηκαν πρωταθλητές κόσμου, όλοι ζουν με το όνειρο ότι την επόμενη θα το καταφέρουν ξανά. Η επόμενη φορά περνάει όμως και το όνειρο δεν πραγματοποιείται.

Λάθη στις επιλογές προπονητή, κουρασμένοι ή τραυματισμένοι παίκτες, έλλειψη

εμπιστοσύνης στην αξία τους. Το αποτέλεσμα πάντως είναι κάθε φορά το ίδιο. Πρόωρη, κατά την άποψή τους, επιστροφή στην πατρίδα.

Ακραίες αντιδράσεις

Ίσως, ο πιο υψηλός μουντιαλικός πυρετός που κατέλαβε την Αγγλία μετά το 1966 να ήταν στο δρόμο για την Κορέα και την Ιαπωνία, το 2002. Το γκολ με απευθείας φάουλ, με το οποίο ο Ντέιβιντ Μπέκαμ ισοφάρισε στις καθυστερήσεις την Ελλάδα