Με δάκρυα στο Hall of Fame ο Ρόντμαν

Ιδιαίτερα συγκινημένος εμφανίστηκε ο Ντένις Ρόντμαν στην τελετή εισαγωγής του στο Hall of fame του μπάσκετ. Ο εκκεντρικός άσος δακρυσμένος ευχαρίστησε όσους τον στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια, τονίζοντας πως το μπάσκετ τον γλίτωσε από δύσκολες καταστάσεις όπως τα ναρκωτικά. Ο Ρόντμαν εμφανίστηκε στη σκηνή του Hall of Fame φορώντας ένα σακάκι με τα ονόματα των Πίστονς και των Μπουλς. Ο Φιλ Τζάκσον προλόγισε τον Ρόντμαν, ο οποίος ανέβηκε συγκινημένος για να βγάλει το λόγο του."Δεν έπαιξα μπάσκετ για τα χρήματα ή τη δόξα. Θα μπορούσα να ήμουν νεκρός, να ήμουν έμπορος ναρκωτικών, να ήμουν άστεγος. Και υπήρξα άστεγος. Κατάφερα να ξεφύγω από όλα αυτά, αλλά χρειάστηκε πολλή δουλειά και αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες στη διαδρομή. Ο πατέρας μου με εγκατέλειψε μικρός και στη συνέχεια ήθελε να εκμεταλλευτεί τη φήμη μου για να βγάλει χρήματα. Όμως τέσσερις άνθρωποι στάθηκαν σαν πατρικές φιγούρες δίπλα μου: ο Φιλ Τζάκσον, ο Τζέρι Μπας, ο Τσακ Ντέιλι και ο Τζέιμς Ριτς", τόνισε ο Ρόντμαν και αναφέρθηκε στη γυναίκα του:"Την ευχαριστώ γιατί ανέχτηκε πολλά από μένα. Δεν ήμουν σπουδαίος σύζυγος ή πατέρας. Εκείνη όμως άντεξε για έντεκα χρόνια δίπλα μου και μεγάλωσε τρία όμορφα παιδιά. Ήταν μητέρα και πατέρας για αυτά. Εκτιμώ όσα έκανε. Για ένα πράγμα μετανιώνω μόνο. Θα ήθελα να ήμουν καλύτερος πατέρας".Ασφαλώς βέβαια ο εκκεντρικός Ντενις δεν ξέχασε τη μητέρα του, αλλά και τους αγαπημένους του συμπαίκτες: "Η μητέρα μου έκανε τρεις δουλειές για να με μεγαλώσει. Με αυτά που έκανα στα 18-19, μου είπε να φύγω από το σπίτι. Για αρκετό καιρό τη μισούσα. Δεν ήμουν καλός γιος και το ξέρουμε. Ελπίζω να γίνω ένα καλό άτομο. Ευχαριστώ επίσης τον Μάικλ Τζόρνταν και τον Σκότι Πίπεν. Ίσως αδικώ τον Τζόε Ντούμαρς και τον Αϊζάια Τόμας. Πάντως ίσως πρόκειται για τα δύο καλύτερα δίδυμα παικτών όλων των εποχών".Στο Hall of Fame μπήκε επίσης και ο Αρβιντας Σαμπόνις: "Είναι μεγάλη τιμή για μένα και τη χώρα μου. Ευχαριστώ την οικογένειά μου, τους γονείς μου, τους φίλους, τους συμπαίκτες και τους προπονητές μου. Είμαι ευγνώμων στους Μπλέιζερς και τους γιατρούς της ομάδας, γιατί με πίστεψαν και μου έδωσαν την ευκαιρία να παίξω στο ΝΒΑ παρά τους τραυματισμούς μου".