Κωμωδία με την Εθνική Ελλάδας

Ο Βασιλακόπουλος επιτέθηκε σε όλους αυτούς που γυρίζουν την πλάτη τους στην Εθνική Ελλάδας, υπενθυμίζοντας ότι η συμμετοχή στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα αποτελεί «υποχρέωσή τους». Μια μάλλον άστοχη, δεδομένων των κοινωνικών συνθηκών, διατύπωση, αλλά ο Βασιλακόπουλος και λίγα είπε. Αυτό που συμβαίνει κάθε καλοκαίρι με την εθνική ομάδα του μπάσκετ τα τελευταία χρόνια είναι μια κωμωδία. Κάθε τόσο βγαίνει και ένας και επικαλείται ό,τι του κατέβει για να «γλιτώσει» την αγγαρεία της Εθνικής Ελλάδας. Ξεχνώντας ότι η Εθνική Ελλάδας και η συμμετοχή σε αυτήν κάποια στιγμή τον έκανε ό,τι τον έκανε, αρχίζει τα «κουράστηκα», τα «θύμωσα» και τα άλλα μισόλογα.Είναι για παράδειγμα να λυπάται κανείς τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη που κάθε καλοκαίρι η οικογένειά του έχει πρόβλημα και έτσι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά δεν μπορεί – αν και τόσο θέλει – να προπονηθεί και να παίξει με την Εθνική Ελλάδας •«οικογενειακό πρόβλημα» επικαλέστηκε ο φίλτατος Λουκάς και εφέτος.Ισως κάποιος να λυπηθεί και τον Γιάννη – «κύριε Μάκη, μου τελείωσε το φάρμακο» Μπουρούση, που είναι ακόμη θυμωμένος με τους διαιτητές των τελικών του πρωταθλήματος και δεν έχει την ψυχραιμία να συμμετάσχει σε μια τόσο υψηλή αποστολή όπως είναι η εθνική Ελλάδας.Και θα πρέπει κάποιος ενδεχομένως να λυπηθεί και τον Νικ Καλάθη που τραυματίστηκε τόσο σοβαρά στο ατομικό που θα χάσει το σκληρό κομμάτι της προετοιμασίας της εθνικής. Αυτός πάντως θα συμμετάσχει κανονικά στο Ευρωμπάσκετ.Ολο και περισσότεροι μπασκετμπολίστες δείχνουν να ξεχνούν ότι η Εθνική Ελλάδας, με τη διεθνή απήχηση που έχει και τη δόξα που υπόσχεται, υπήρξε για αυτούς η τέλεια βιτρίνα για να επιδείξουν το ταλέντο τους σε όλη την Ευρώπη. Πολύ προτού ο Διαμαντίδης γίνει ο καλύτερος παίκτης της Ευρωλίγκας με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, είχε γίνει ο «βάλτο αγόρι μου» σε εκείνον τον αξέχαστο ημιτελικό με τους Γάλλους στο Ευρωμπάσκετ του 2005. Τώρα δηλώνει ότι δεν θέλει άλλο την εθνική Ελλάδος. Το ίδιο είχε κάνει και ο Παπαλουκάς πιο πριν.Αλλά ακόμη και αν αυτοί όντως κουράστηκαν, οι νεότεροι απλώς επιδεικνύουν έναν ωφελιμισμό χωρίς προηγούμενο. Ασφαλώς το «συλλογικό», το να εκπροσωπείς την Ελλάδα, δεν έχει και μεγάλη πέραση τελευταία. Αλλά το να απορρίπτεις έτσι μια κλήση στην ομάδα με το εθνόσημο είναι ύβρις. Και από αρχαιοτάτων χρόνων η τιμωρία για την ύβρι είναι μία: η λήθη. Να σε ξεχάσουν…