Κατόρθωμα, κάνατε στόχο και τη δεύτερη θέση!

Απογοητευτικός, τραγικός και με εμφανείς αδυναμίες. Με τέτοια στοιχεία είναι λογικό να μην μπορείς να κερδίσεις τον Παναθηναϊκό ή πολύ περισσότερο να πάρεις έστω την ισοπαλία.Αν η ήττα από τον Πανιώνιο και από τον Πλατανιά ήταν "καμπανάκια", τότε χθες στην Λεωφόρο για τον Στέφενς κατά πρώτο λόγο και κατά δεύτερο για τους ποδοσφαιριστές ήχησε η καμπάνα από την Παναγία των Παρισίων.Με δυο τελικές προσπάθειες σε όλο το ματς δεν μπορείς να διεκδικήσεις κάτι. Έστω αν στη μια  εξ αυτών σκόραρε  αλλά στις καθυστερήσεις χωρίς το γκολ να διαμορφώσει αποτέλεσμα. Όταν δέχεσαι πάνω από είκοσι τελικές προσπάθειες, οι μισές εκ των οποίων μέσα από την περιοχή, τότε κάτι πρέπει να κάνεις. Και κυρίως να πάρεις απόφαση ότι δεν μπορείς  να παίζεις με παίκτες που ναι μεν είναι φιλότιμοι αλλά και επιρρεπείς στα λάθη ως κεντρικοί αμυντικοί. Ο Στέφενς επέλεξε να μην πάρει έτοιμο κεντρικό αμυντικό. Δεν γίνεται να παίρνεις τον Ινσαουράλδε που είναι ανέτοιμος και να παρακαλάς όσο το δυνατόν πιο σύντομα να γινει καλά ο Βιτόρ. Από εκεί και πέρα ο ΠΑΟΚ για ένα ακόμη εκτός έδρας ματς όχι μόνο δεν είχε ψυχή αλλά εκτέθηκε από τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Καρέλη, τον Κουτρουμπή παίκτες που αγωνίζονται στον Παναθηναϊκό εκμεταλλευόμενοι την οικονομική δυσπραγία και την αδυναμία του Αλαφούζου να κάνει μεταγραφές. Και όμως μπροστά στους παίκτες του ΠΑΟΚ φάνταζαν παικταράδες. Ο Στέφενς με τους παίκτες πρέπει να δουν την βαθμολογία αλλά και την  ειδική βαθμολογία. Κατάφεραν να κάνουν στόχο... την δεύτερη θέση. Εκεί που ήθελαν να είναι διεκδικητές του τίτλου μέχρι το τέλος. Κλείνω με τον Στυλιάρα και τον Ακρίβο. Δεν θα λαϊκίσω. Ο ΠΑΟΚ ήταν κάκιστος. Αλλά ήταν εκνευριστικοί, κάκιστοι και απαράδεκτοι. Και δεν μπορώ να το  προσπεράσω ακόμη και σε μια άθλια βραδιά του ίδιου του ΠΑΟΚ. ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ όμως. Έστω και τώρα