Και ξανά προς τη δόξα τραβά...

Το καλύτερο “φάρμακο” για τις ευρωπαϊκές αποτυχίες, είναι οι καλοκαιρινές διακοπές. Το ξέρουν καλύτερα από εμάς αυτό, οι φίλοι μας οι Ολυμπιακοί. Ό,τι και να κάνεις Αύγουστο μήνα, θα το έχουν ξεχάσει οι πάντες αν 10 μήνες μετά σηκώσεις το πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να χάσει από την Οντένσε κι όχι απ' την ’ρσεναλ που λογικά θα έβρισκε στο δρόμο του αν περνούσε το εμπόδιο των “ψαράδων”. Πέρα από το οικονομικό σκέλος της αποτυχίας (κοντά στα 3εκ. σε περίπτωση που περάσουμε στους ομίλους του Europa League), ο Παναθηναϊκός καλείται από την πρώτη στιγμή τη φετινή σεζόν να αντιμετωπίσει τα δικά του φαντάσματα.Τη μόνιμη πλέον αμφισβήτηση από τον κόσμο. Την απογοήτευση όσων επιμένουν να γεμίζουν ένα γήπεδο και να φεύγουν συνεχώς με σκυμμένο το κεφάλι. Τη διοικητική του ανυπαρξία. Την έλλειψη επαγγελματισμού ορισμένων παιχτών του. Την απουσία παιχτών σε σημαντικές θέσεις. Την ανετοιμότητα αρκετών μεταγραφών. Τη μόνιμη ανασφάλεια ορισμένων τους οποίους προσπαθεί με νύχια και με δόντια να πουλήσει όσο-όσο η διοίκηση.Όλα αυτά, κι άλλα πολλά, καλείται ο Παναθηναϊκός να τα λύσει από Αύγουστο μήνα. Μια εμφατική νίκη ενάντια στη Μακάμπι θα αποτελέσει σίγουρα ένα καλό ξεκίνημα.Οι παίχτες κι ο προπονητής του Παναθηναϊκού έχουν μπροστά τους μία ευκαιρία. Αφού κατάφεραν να αγγίξουν την απόλυτη απαξίωση και ξεφτίλα, πλέον υπάρχει μόνο μία κατεύθυνση: προς τα πάνω!Δεν μπορώ να πιστέψω πως αυτή η ομάδα μπορεί να απογοητεύσει περισσότερο τους ήδη ξενερωμένους φίλους της. Δεν της ζήτησε άλλωστε κανείς να κερδίσει ομάδες με μεγαλύτερα μπάτζετ και φοβερούς παίχτες. Η Κοπεγχάγη, η Οντένσε κτλ αποτελούν ομάδες που ήταν απλά πιο δουλεμένες, πιο τυχερές ή που ήθελαν περισσότερο τη νίκη-πρόκριση. ’ρα πλέον δικαιολογίες, δεν υπάρχουν!Ο καθένας ξεχωριστά, ας αναλάβει τις προσωπικές του ευθύνες και ας αναλογιστεί το κατά πόσον δέχεται να ξεφτιλίζεται απ' τον κάθε γνωστό ή άγνωστο ποδοσφαιριστή μιας μικρο-μεσσαίας ομαδούλας της Ευρώπης. Υ.Γ: Αφού βλέπω πως οι προβλέψεις και τα στοιχήματα είναι της μόδας (και μένουν ατιμώρητα), το γράφω από τις 11 Αυγούστου: Κύριε Πιλάβιε, φέτος θα θρηνήσουμε θύματα.