Η πίστη που σκοτώνει το φόβο

Θα επιστρέψει ο Ντέμης Νικολαϊδης στην ΑΕΚ; Ο ίδιος μου λέει «όχι» και με διαβεβαιώνει ότι η εμπλοκή του δεν κρύβει την παραμικρή πρόθεση ανάληψης οποιουδήποτε διοικητικού αξιώματος.Το δάνειο που με πολύ κόπο προσπάθησε να εξασφαλίσει στην ΑΕΚ είναι μια προσπάθεια να κερδηθεί λίγος αλλά – κατά το Ντέμη – πολύτιμος χρόνος. «Ισως τον Ιούνιο κάποιος βρεθεί να την αναλάβει την ομάδα, χρέος μας είναι να φροντίσουμε να είναι ζωντανή μέχρι τότε» μου είπε την τελευταία φορά που μιλήσαμε. Όμως πίσω από τις λέξεις υπάρχουν πάντα οι άνθρωποι και τα συναισθήματα τους: θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα ότι με έπεισε πως προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Η εντύπωση που έχω από τη χροιά της φωνής του που δεν λέει ψέματα είναι ότι κάθε μέρα σκέφτεται τι θα κάνει από δω και πέρα: μια φωνή του λέει να κάτσει φρόνιμος και μια άλλη ότι δε γίνεται να αφήσει την ΑΕΚ στο έλεος του Θεού.Βρήκα στο διαδίκτυο μια παλιά συνέντευξη του στο Σταύρο Θεοδωράκη, άνοιξη του 2004. Ο Ντέμης είναι παίκτης της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο δημοσιογράφος τον επισκέπτεται στην Ισπανία, ο Νικολαϊδης μιλά για πρώτη φορά τότε για το άρθρο 44, τα κρυμμένα χρέη, την ανάγκη ο κόσμος να στρατευτεί γύρω από μια νέα προσπάθεια, την ελπίδα ότι η ΑΕΚ μπορεί να φτάσει να βγάλει και κέρδη.Παρέθεσα το απόσπασμα για να προσέξετε όχι το τι λέει ο Ντέμης, αλλά πως το λέει. Είναι ακόμα ποδοσφαιριστής, λείπει μήνες από την Ελλάδα, δεν ξέρει πολύ καλά αρκετά από αυτά στα οποία αναφέρεται, όμως είναι φανερό από τις εκφράσεις ότι έχει πειστεί πως όλα μπορεί να γίνουν.Στο συγκεκριμένο απόσπασμα ο Νικολαίδης μοιάζει με μαθητή που προσπαθεί να απαντήσει στις ερωτήσεις του δασκάλου, όχι κάνοντας κάποιου τύπου απαγγελία (όχι «παπαγαλίζοντας» δηλαδή) αλλά δείχνοντας ότι έχει μια ιδιαίτερη γνώση του θέματος για το οποίο μιλάει: προσοχή δεν είναι η ΑΕΚ το θέμα, αλλά η οικονομική σωτηρία της.Ψάχνοντας ξαναθυμήθηκα τη δήλωση της παραίτησής του, μετά από εκείνο το συναρπαστικό ΑΕΚ – Αστέρας 2-1 με το γκολ του Μαϊστόροβιτς στο τέλος.Ο Νικολαϊδης παραιτείται δηλώνοντας απογοητευμένος κι αυτή τη φορά ο λόγος του είναι ευθύς και κατηγορηματικός: ό,τι λέει το λέει γιατί το πιστεύει. Στην πραγματικότητα ο βασικός λόγος που ο Ντέμης παραιτήθηκε, επισπεύδοντας τη διαδικασία της προγραμματισμένης αποχώρησής του, δεν ήταν η συμπεριφορά των οπαδών (που στο βίντεο κατακρίνει) αλλά η απροθυμία των μετόχων της ΑΕΚ να συνεισφέρουν οικονομικά.Όμως όπως συχνά συμβαίνει στους χωρισμούς η πρόφαση μετρά περισσότερο από την αιτία: πολύ πριν παραιτηθεί ο Νικολαϊδης έχει πειστεί ότι οι οπαδοί δεν τον στηρίζουν και η πίκρα αυτής της διαπίστωσης κάνει τη δήλωσή του αληθινή – ενώ είναι μάλλον μια ωραία δικαιολογία.Στην πρώτη περίπτωση, το 2004, ο Νικολαϊδης πιστεύει ότι η ΑΕΚ μπορεί να σωθεί κι αυτή η πίστη εκφράζεται με τον υπόγειο ενθουσιασμό ενός συγχυσμένου λόγου, στη δεύτερη περίπτωση, το 2008, ο Ντέμης πιστεύει ότι είναι μόνος (γιατί τον έχουν εγκαταλείψει οι μέτοχοι) κι αυτή η πίστη παράγει τόση πίκρα που τον οδηγεί να τα βάλει και με τον κόσμο καταλογίζοντάς