Η ομορφιά της αγνότητας

Δεν είχαν δεί ποτέ στη ζωή τους πισίνα, δεν είχαν ταξιδέψει άλλη φορά με αεροπλάνο, δεν είχαν αγωνιστεί ποτέ κόντρα σε άλλους αθλητές με ένα χρονόμετρο να καθορίζει τη τύχη τους, δεν είχαν δοκιμάσει φαγητό από σεφ, πέρα από τα χέρια της μητέρας τους σε ένα μικρό χωριό και δεν γνώριζαν που ακριβώς βρισκόταν γεωγραφικά η Σιγκαπούρη.

Οι 17χρονοι Σίμα Ουεά και Μίκα Τεά είχαν ωστόσο την τύχη με το μέρος τους, σε σχέση με άλλους συνομήλικους τους.

Εκπροσώπησαν την φτωχή πατρίδα τους, την Λιβερία, μία χώρα της Δυτικής Αφρικής

με 3.500.000 κατοίκους, όπου το 85% του πληθυσμού ζεί με 1.25 δολάρια την ημέρα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων της Σιγκαπούρης.

Μετείχαν στους αγώνες κολύμβησης, στα 50μ ελεύθερο, χωρίς καν να έχουν μαγιό στη διάθεση τους, με άσπρα σορτσάκια και με μοναδική προυπηρεσία το μπάνιο σε ένα ποτάμι κοντά στη πρωτεύουσα της χώρας, την Μονρόβια, όπου συχνά ψάρευαν κιόλας για τη χύτρα της οικογένειας τους.

Η κλήρωση μάλιστα στην προκριματική