Η μοίρα της Αγκνες Κέλετι

Αν πιστεύει κανείς ότι στη διάρκεια του αιματηρού Β΄ παγκοσμίου πολέμου τα θύματα από τον αθλητικό κόσμο αφορούσαν μόνον άνδρες, τότε είναι γελασμένος. Θα πρέπει να αναθεωρήσει τις απόψεις του και σε αυτή τη προσπάθεια συμβάλει κατά πολύ και το σημερινό κείμενο.Η Ολλανδία ανέκαθεν είχε μεγάλη παράδοση και ιδιαίτερα μάλιστα εκείνη την εποχή στην γυμναστική.Το 1928 λοιπόν, οι Ολυμπιακοί Αγώνες φιλοξενήθηκαν στο Αμστερνταμ όπου στο δημοφιλές αυτό άθλημα εμφανίστηκαν «ιπτάμενες» Ολλανδέζες.Δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου, μα καθόλου, να κερδίσουν το χρυσό μετάλλιο στο σύνθετο ομαδικό εν μέσω αποθέωσης από το κοινό τους.Τέσσερις από τις δέκα κοπέλες της εθνικής Ολλανδίας ήταν εβραϊκής καταγωγής.Το ξέσπασμα του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και η κατάληψη της πατρίδας του από τους ναζί έφερε για τα τέσσερα κορίτσια τον τρόμο και τελικά τον θάνατο.Η Χελένα Νόρτντχαϊμ οδηγήθηκε σε θάλαμο αερίων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σόμπιμπορ το 1943 μαζί με τον σύζυγο και την κόρη της.Η Εστέλα Αχστερίμπε χάθηκε στο ’ουσβιτς την ίδια χρονιά με τον υιό και την κόρη της.Η Τζούντι Σίμονς βρήκε στο Σόμπιμπορ τον θάνατο σε μια εξέγερση κρατουμένων και 21 ημέρες αργότερα, στο ίδιο μέρος, πνίγηκε από τα αέρια η ’να Πόλακ με την κορούλα της.Λίγο πιο κεί, προς τα ανατολικά της Ευρώπης, στην Ουγγαρία, μια μετέπειτα χρυσή Ολυμπιονίκης, επίσης της γυμναστικής στάθηκε πιο τυχερή.Η Αγκνες Κέλετι έζησε τη δική της ιστορία στη διάρκεια του πολέμου πριν φθάσει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου των νικητών το 1956 στην Μελβούρνη.Η Κέλετι ήταν εβραϊκής καταγωγής, αλλά επέζησε του ολοκαυτώματος.Αγόρασε τα χαρτιά ταυτότητας μιας νεαρής κοπέλας και κατόπιν κρύφθηκε σε ένα μικρό χωριουδάκι όπου δούλεψε ως οικιακή βοηθός σε μια φάρμα.Η τακτική της ήταν να εμφανίζεται και να μιλάει ελάχιστα, να μη κινεί υποψίες, να μη δίνει στόχο.Το 1956 μετά τη νίκη της ζήτησε πολιτικό άσυλο στην Αυστραλία και αργότερα μετανάστευσε στο Ισραήλ.