Η ιστορία του Ρον Κάρναγκ

Ο πατέρας του Πίτερ, συνταξιούχος οδηγός νταλίκας τα έφερνε δύσκολα βόλτα στη κωμόπολη Μέιπλγουντ όπου διέμενε η οικογένεια του.Ο γιος του είχε πετύχει εκείνη τη χρονιά τη δεύτερη καλύτερη επίδοση στον κόσμο στα 200μ μικτή ατομική.Ωστόσο, το όνειρο της οικογένειας Κάρναγκ για ένα ταξίδι στη Βαρκελώνη έμοιαζε απραγματοποίητο.Τα χρήματα ήταν πολλά. Και τότε έγινε το θαύμα. Οι συμπολίτες του στη πόλη των 23.000 κατοίκων έκαναν έρανο μεταξύ τους και το ποσό που συγκεντρώθηκε δόθηκε στους Κάρναγκ για τα έξοδα του ταξιδιού στην Ευρώπη.Βλέπετε ο Ρον ήταν ο ήρωας της πόλης και η ελπίδα για διάκριση.Με ένα χαμόγελο που γέμιζε το πρόσωπο του, ο Ρον Κάρναγκ μπήκε στο Ολυμπιακό στάδιο της Βαρκελώνης στην τελετή έναρξης με την παρέλαση των ομάδων.Γνώριζε ότι κάπου στις κερκίδες βρισκόταν ο πατέρας του, η μητέρα του και η αδελφή του.Ένιωθε τόσο υπερήφανος…Ο πατέρας του πλησίασε χαμηλά στη κερκίδα και τράβηξε μια φωτογραφία τον γιό του την ώρα που περνούσε από μπροστά του.Λίγο πριν φθάσει στη θέση του λύγισε. Η καρδιά του.Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο αλλά το έμφραγμα στάθηκε ανίκητο.Ο Ρον επέστρεψε στο Ολυμπιακό Χωριό αργά το βράδυ χωρίς να γνωρίζει τίποτα ακόμα.Ένιωθε τρομερή ανησυχία όμως. Έτσι αποφάσισε να τηλεφωνήσει στη μητέρα του από την οποία έμαθε τα τρομερά νέα.Η απόφαση όλων είχε να κάνει με την άμεση βέβαια επιστροφή στις ΗΠΑ.Ο Ρον έσφιξε τη καρδιά του και προς τιμήν των συμπολιτών αποφάσισε να αγωνιστεί και κατόπιν να ταξιδέψει πίσω στην πατρίδα του για τη κηδεία.Πήρε μέρος λοιπόν στο αγώνισμα του, φανερά επηρεασμένος βέβαια από τα γεγονότα και τελικά στα τελευταία μέτρα της κούρσας, έμεινε από δυνάμεις και έχασε το χάλκινο μετάλλιο. Κατετάγη 6ος στον μεγάλο τελικό.