Η Εθνική το κάνει συνέχεια!

Η Εθνική σε αυτή τη διοργάνωση ξεκινά τα παιχνίδια… μια κι έξω, λίγο νωρίτερα. Από την τρίτη και τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων.Η αναμέτρηση με τη Ρωσία είναι σαν ένας «τελικός» χωρίς παράταση για την ελληνική ομάδα. Το σενάριο είναι απλό. Νικάμε και συνεχίζουμε, με οποιοδήποτε αποτέλεσμα, χάνουμε ή ισοπαλία και επιστρέφουμε Ελλάδα.Η αλήθεια είναι ότι σε τελική φάση, τέτοιου είδους παιχνίδια η Εθνική έδωσε μόνο στην Πορτογαλία. Το πρώτο με τους Ρώσους και πάλι, σε πολύ καλύτερες συνθήκες. Τότε για να περάσει από τον όμιλο της… έφτανε και η ήττα μέχρι ένα γκολ διαφορά, όπως και τελικά έγινε. Μετά, πήρε τους «τελικούς» στη σειρά, με Γαλλία και Τσεχία και τον πραγματικό τελικό, με την Πορτογαλία, κατακτώντας τον τίτλο.Η αλήθεια είναι ότι η Εθνική ξεκίνησε να δημιουργεί παράδοση στους… μια κι έξω αγώνες της από το 2003, την προκριματική φάση του Euro 2004. Δύο ματς, δύο νίκες με 1-0, με Βόρεια Ιρλανδία στη Λεωφόρο (πέναλτι Τσιάρτας) και Αρμενία εκτός έδρας (Βρύζας).Στην Πορτογαλία εξέπληξε όλο τον πλανήτη με την «άχαστη» ικανότητά της στους νοκ άουτ αγώνες της. Η αλήθεια είναι ότι τα προκριματικά του Μουντιάλ 2006 ήταν για εκείνη μια κακή παρένθεση. Ο εντός έδρας… μια κι έξω αγώνας της με αντίπαλο την Ουκρανία και η ήττα με 0-1, της στέρησε  το εισιτήριο για την πατρίδα του Οτο Ρεχάγκελ, την Γερμανία.Από την επόμενη διοργάνωση, όμως, τα προκριματικά του Euro 2008, άρχισε να ξαναχτίζει την παράδοσή της. Για να φτάσει στα γήπεδα της Αυστρίας τότε, έπρεπε να νικήσει την Τουρκία εκτός έδρας. Για να εξαρτώνται όλα από εμάς και να μην χρειάζεται συνδυασμό αποτελεσμάτων. Το έκανε με το γκολ του Γιάννη Αμανατίδη…Στα προκριματικά του Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής 2010, η πρόκριση κρίθηκε στα μπαράζ με την Ουκρανία. Μετά το ισόπαλο 0-0 στο ΟΑΚΑ, η Εθνική χρειαζόταν αποτέλεσμα μέσα στο Ντόνετσκ, όπου την πήγαν οι Ουκρανοί για μια πιο «θερμή» έδρα. Το πήρε και πάλι με το γκολ του Δημήτρη Σαλπιγγίδη.Σχεδόν πάντα την τελευταία δεκαετία, όποτε η Εθνική χρειάζεται αποτέλεσμα για την πρόκριση, χωρίς συνδυασμό αποτελέσματος (όπως για παράδειγμα στο ματς με την Αργεντινή την τελευταία αγωνιστική των ομίλων όταν δεν της αρκούσε δική της νίκη που δεν την πήρε κιόλας), καταφέρνει και το παίρνει.Ακριβώς αυτό είναι και το μεγάλο ατού της ελληνικής ομάδας στο ματς του Σαββάτου (12/6, 21:45 GR) με αντίπαλο την Ρωσία. Η σχεδόν απόλυτη ικανότητά της να παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει στους αγώνες που έχει την τύχη στα χέρια της.Υπάρχει και κάτι ακόμα που μπορεί να μας κάνει αισιόδοξους. Κόντρα στη Ρωσία μετράει τρεις προκρίσεις τις ισάριθμες φορές που έχει βρεθεί σε τέτοιου είδους παιχνίδια απέναντί της.Το 1979 νίκησε την τότε Σοβιετική Ενωση με γκολ του Τάκη Νικολούδη και πέρασε στα τελικά του τότε Κυπέλλου Εθνών, το 1993 με γκολ του Νίκου Μαχλά νίκησε 1-0 την Ρωσία και πέρασε στα τελικά του Μουντιάλ 1994 στις ΗΠΑ, το 2004, παρά την ήττα με 2-1 από τους Ρώσους στην Πορτογαλία, πέρασε στα προημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.Ωρα να κάνουμε και το καρέ…