Η ΑΕΚ ποτέ δεν πεθαίνει, αλλά εμείς ΝΑΙ...

Δεν μπορεί να μετρηθεί το μέγεθος του πόνου... Σκέφτομαι ότι μέσα από τους τάφους οι παππούδες μας κλαίνε... Φαντάζομαι τον Θείο Λουκά να είναι έτοιμος να σηκωθεί και να τους πλακώσει ΟΛΟΥΣ - ανεξαιρέτως - στο ξύλο... Βλέπω αυτό το συνονθύλευμα που λέγεται ΑΕΚ, αυτή την αγωνιστική ανυπαρξία και νιώθω πως θα σταματήσει κάποια στιγμή η καρδιά μου να χτυπά. Από την στεναχώρια. Δεν αντέχεται αυτό το πράγμα, αυτός ο πόνος είναι τόσο δυνατός νιώθεις να σε σουβλίζει από την πλάτη μέχρι τον εγκέφαλο...Γιατί πρέπει να το ζούμε αυτό; Ο Στράτος μου τυλιγμένος με την σημαία τραγουδούσε ολομόναχος από το πρώτο λεπτό. Μετά το γκολ έκρυψε την σημαία και πήγε σιωπηρά να κρυφτεί στο δωμάτιο του. Δεν ξαναβγήκε όσες φορές και αν του είπα ότι θα βάζαμε το γκολ της ισοφάρισης.Σήμερα έμαθα ότι ο Ελευθερόπουλος έγινε προπονητής. Δεν το ήξερα, καθότι "χαμένος" μέσα σε οτιδήποτε κιτρινόμαυρο δεν είχα ώρα να δω τι συμβαίνει γύρω μου... Μέχρι που μας έφερε το πρόγραμμα απέναντι στον Πανιώνιο... Και έμαθα ότι ο "Σε βλέπει ο Ελευθερόπουλος και τρέμει γεια σου Ντέμη" έγινε προπονητής και έχει 4 νίκες μέχρι στιγμής έναντι των 4 ηττών του δικού μας που ξέρουμε ότι είναι χρόνια προπονητής, τουλάχιστον το θυμόμαστε καλά από εκείνο τον αγώνα με τον Ιωνικό το 2004-2005...Ένα μαύρο σκοτάδι πλανάται πάνω από το ιερό σύμβολο του Δικέφαλου αετού... Ντρέπομαι να κοιτάξω την φωτογραφία του παππούλη μου... Ντρέπομαι, δεν ξέρω τι να του πω... Πως την αφήσαμε ΟΛΟΙ μας να καταντήσει έτσι; Νομίζω πως θα κατέβει κι αυτός από τον Παράδεισο και θα μου φωνάξει... ΟΛΟΙ μας φταίμε...Θα ήθελα να ήξερα πως κοιμάται τα βράδια ο Παππάς, πως τριγυρνάει στο Μανχάταν ο Νοτιάς, τι στο διάολο σκέφτεται ο Mr. "Δεν γουστάρω το ελληνικό ποδόσφαιρο" Πόλυς Χατζηιωάννου, πως διευθύνει τα τσιμέντα του ο Κανελλόπουλος, τι νιώθει ο Ντέμαρος (ειρωνικό...) που κάποτε στο ίδιο γήπεδο που διασύρθηκε σήμερα η ΑΕΚ είχαμε σηκώσει για πάρτη του το λάβαρο της επανάστασης...Δεν ξέρω τι υπάρχει και τι δεν υπάρχει σε αυτό τον κόσμο... Ήξερα πολύ καλά ότι υπήρχε αγωνιστικά η ΑΕΚ. Δεν υπάρχει σήμερα... Δεν είναι ΑΕΚ αυτό το πράγμα Βαγγέλα, δεν είναι ΑΕΚ Θωμά μου, δεν είναι ΑΕΚ ρε Mago που καραδοκείς για την επιστροφή σου. Πως το φανταστήκατε το έργο έτσι ρε παιδιά; Ο δικέφαλος πάνω στην φανέλα δεν σας τρομάζει;;; Δεν φοβάστε μήπως ξυπνήσει από την χειμερία νάρκη του και φτερουγίσει πάνω από τα κεφάλια σας;Η ΑΕΚ ποτέ δεν πεθαίνει, αλλά πεθαίνει εμάς... Σήμερα αισθάνθηκα πώς είναι να πεθαίνεις...Νίκος Αγγελίδης