Χωρίς ηγέτη, πού πας;

Βλέποντας το παιχνίδι του Ολυμπιακού μας με τη Μαρσέιγ (δυστυχώς) από την τηλεόραση, προσπαθούσα να θυμηθώ πόσο καιρό έχω να δω έναν τόσο κακό Ολυμπιακό. Χωρίς καμία διάθεση να γίνω προπονητής από τον καναπέ του σπιτιού, οι σκέψεις για το στήσιμο της ομάδας και τον τρόπο παιχνιδιού ήταν σίγουρο οτι θα περνούσαν απ το μυαλό μου. Βλέποντας το παιχνίδι του Ολυμπιακού μας με τη Μαρσέιγ (δυστυχώς) από την τηλεόραση,  προσπαθούσα να θυμηθώ πόσο καιρό έχω να δω έναν τόσο κακό Ολυμπιακό. Χωρίς καμία διάθεση να γίνω προπονητής από τον καναπέ του σπιτιού, οι σκέψεις για το στήσιμο της ομάδας και τον τρόπο παιχνιδιού ήταν σίγουρο οτι θα περνούσαν απ το μυαλό μου.Ο Ολυμπιακός μας έδωσε το τελευταίο του επίσημο ματς στις 17 Απριλίου. Είναι πολύς καιρός πράγματι. Μετά από 5 μήνες απραξία, κανένα φιλικό ούτε με τον ΟΦΗ, ούτε καν με την Ιντερ δε μπορεί να υποκαταστήσει αυτή την έλλειψη. Ας μην είμαστε υπερβολικά αυστηροί με τον Βαλβέρδε: η ομάδα παρουσιάστηκε ασύνδετη, οι παίκτες δεν μπορούσαν να βρεθούν μεταξύ τους. Πώς όμως να γίνει αυτό; Χωρίς παιχνίδια; Και σίγουρα για τα παιχνίδια της κλήρωσης του πρωταθλήματος δεν φταίει ο Βαλβέρδε ή ο Μαρινάκης.Κατά τη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου, ο Ολυμπιακός έκανε πάρα πολλές μεταγραφές. Οι περισσότεροι παίκτες αποτελούσαν επιλογή του Βαλβέρδε. Αποκτήθηκαν παίκτες που να ταιριάζουν στη νοοτροπία του Ισπανού και όλοι μιλούσαμε για 2 ενδεκάδες. Παρόλα αυτά, φτάσαμε την τελευταία μέρα των μεταγραφών να περιμένουμε αν ο πρόεδρός μας θα κάνει ένα τελευταίο μπαμ...Μια ομάδα δηλαδή που απ τις 17 Απριλίου δεν έχει καμία επίσημη υποχρέωση, δεν έχει αλλάξει προπονητή και η διοίκηση τον στηρίζει απόλυτα, βρίσκεται να κυνηγάει το χρόνο. Αντίφαση...Δε θα σταθώ σε καμία περίπτωση σε ονόματα ποδοσφαιριστών που ήρθαν. Μετά από μια ήττα είναι πολύ εύκολο να λες "ποιός Μακούν και ποιός Γέστε". Η αξία των ποδοσφαιριστών δε θα φανεί στο ένα ματς, οπότε ας έχουμε υπομονή. Εκεί που θα σταθώ είναι στην περιβόητη περίπτωση Ριέρα. Ο ισπανός δέχθηκε μια εξαιρετική πρόταση και έφυγε. Εδώ που τα λέμε, οποιοσδήποτε ποδοσφαιριστής στη θέση του αυτό θα έκανε. Κανείς δε μπορεί να τον κατηγορήσει. Ο Βαλβέρδε κατηγορεί την "αδικία" του να έχει το δικαίωμα η τούρκικη ομάδα να κάνει μεταγραφές, αφού εμείς δηλώσαμε τη λίστα των ποδοσφαιριστών για την Ευρώπη. Συμφωνώ. Πού πήγαν όμως ξαφνικά οι δύο ενδεκάδες που λέγαμε; Με τη φυγή του Ριέρα, ο Ολυμπιακός δείχνει να μην έχει σοβαρή λύση στην αριστερή γραμμή: χημείες του τύπο Φουστέρ δεν πρόκειται να πιάσουν στην Ευρώπη. Ο Βαλβέρδε σίγουρα τα υπολόγιζε αλλιώς, αλλά φέρει την ευθύνη γι αυτό το παράδοξο στήσιμο της ομάδας. Γιατί δεν είναι δυνατόν να φεύγει ένας παίκτης που πέρσυ ήταν απλώς μέτριος προς καλός και το στήσιμο της ομάδας να ρχεται τούμπα. Τι θα γινόταν όμως αν ο Ριέρα (και ο κάθε Ριέρα) έμενε μεν στον Ολυμπιακό, είχε όμως έναν σοβαρό τραυματισμό και έμενε μήνες έξω; Ποιόν επιβαρύνει η ευθύνη κάλυψης τέτοιων θέσεων; Φυσικά δε μπορείς να έχεις ρεζέρβα σε κάθε θέση, αλλά βρεθήκαμε τώρα να παί