To τίμημα της εμπιστοσύνης, το "χαστούκι" και το παράδειγμα... προς αποφυγή

Από τα τέλη του περασμένου Μαίου, ο Αρης βαδίζει σε ένα μονοπάτι γεμάτο παγίδες. Υπήρξαν στιγμές που μετά βίας κράτησε την ισορροπία του καθώς κοίταζε το βάθος του γκρεμού. Εδειξε αντανακλαστικά και απέφυγε τον κίνδυνο. Κι εκεί που πίστεψε ότι είχε διανύσει όλα τα δύσβατα σημεία, ήρθε το «χαστούκι» στο Κύπελλο Ελλάδος και η ντροπιαστική ήττα από τη Κηφισιά.Πρωτίστως, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο βασικός κορμός του άρθρου γράφτηκε τέσσερις ημέρες πριν τον αποκλεισμό από τη Κηφισιά. Και περιλαμβάνει μια βασική επιλογή του Αρη επί του αγωνιστικού
τομέα, η οποία αποδείχθηκε σοβαρό στρατηγικό λάθος. Αναφερόμαστε στην υπόθεση του Γάιου Σκορδίλη, η οποία ξεπέρασε... και το μεσοανατολικό.Ενδεχομένως τη Δευτέρα (1/10) να «τελειώσει» το θέμα, όμως η ζημιά έγινε. Είναι βέβαιο πάντως ότι τα αμέτρητα επεισόδια που «παίχθηκαν» στο συγκεκριμένο θέμα, θα απασχολούν τους διοικούντες για πολλούς μήνες ακόμη. Οπως εξάλλου ότι πήραν πολλά μαθήματα τα οποία θα τους ωφελήσουν στο μέλλον. Γιατί η θητεία τους, δεν ξεκίνησε, ούτε τελειώνει, στον αγώνα του Κυπέλλου με τη Κηφισιά. Βρίσκονται στην αφετηρία μιας διοικητικής πορείας. Στην υπόθεση του Σκορδίλη, είναι αλήθεια ότι η πλευρά του αθλητή. τους χόρεψε στο ταψί για τουλάχιστον δύο μήνες, με φυσικό επακόλουθο να παίξει ο Αρης χωρίς τους Αμερικανούς του, στους τρεις επίσημους αγώνες. Η πλευρά του παίκτη, βρήκε κι έκανε. Είχε στα χέρια της "μεγάλο" υπογεγραμμένο συμβόλαιο, που στοιχειοθετεί ένα από τα εγκλήματα του παρελθόντος. Κι έτσι ο Αρης παραδόθηκε στις διαθέσεις ενός παίκτη που έφυγε με τις χειρότερες αναμνήσεις (και ο οποίος για μεγάλο χρονικό διάστημα περίμενε να πληρωθεί) κι ενός νομικού που «τρέναρε» τη συμφωνία όσο περισσότερο μπορούσε, ούτως ώστε να τακτοποιήσει τις υποθέσεις και των υπολοίπων πιστωτών της ΚΑΕ, τους οποίους ο ίδιος εκπροσωπεί. Θα είναι ψέματα αν γράψουμε ότι στον Αρη δεν είχαν προβλέψει αυτή τη τακτική της πλευράς Σκορδίλη. Αντιλήφθηκαν τις διαθέσεις τους, από τα μέσα Αυγούστου, δηλαδή πριν από 1½ μήνα. Και είχαν δύο επιλογές. Την απόκτηση Αμερικανών που πέρυσι είχαν αγωνίστηκαν στο ελληνικό πρωτάθλημα, συνεπώς θα έβγαιναν άμεσα τα δελτία τους. Την προσθήκη πιο φθηνών Αμερικανών δίχως πρότερο ελληνικό βίο, με την ελπίδα ότι θα πετύχαιναν την άρση της ποινής απαγόρευσης από τη ΦΙΜΠΑ. Ο Αρης επέλεξε τον δεύτερο δρόμο. Τον δύσκολο. Διότι, πίστεψε στις σχετικές εγγυήσεις της ΕΟΚ. Και τη πάτησε. Διότι, όταν έφθασε η κρίσιμη στιγμή - παρότι η ομοσπονδία έδειξε ότι τη καλή διάθεση να εξυπηρετήσει τον Αρη - ένιψε τας χείρας της. «Έπεσαν» επάνω της, πρόεδροι άλλων ομάδων, υπήρξαν και καταγγελίες στη ΦΙΜΠΑ. Κι εκεί που ο Αρης θα έπαιρνε τα δελτία των Αμερικανών, έμεινε με άδεια χέρια και πλήρωσε το βαρύ τίμημα της εμπιστοσύνης που επέδειξε. Αν ο Αρης επέλεγε να αποκτήσει Αμερικανούς (και είχε έτοιμους παίκτες) που πέρυσι ήταν στην Ελλάδα, θα είχε εξασφαλίσει (τουλάχιστον) δύο πράγματα. Πρώτον: Τη παρουσία τους στους αγώνες του Κυπέλλου Ελλάδος. Δεύτερον: Χρόνο για να διαπραγματευτεί με τον Σκορδίλη και τον
Keywords
Τυχαία Θέματα