Oυδέν κακό αμιγές καλού

Αν και ΑΕΚτζής, σήμερα θα αναφερθώ στον Ολυμπιακό. Τον Ευρωπαίο Ολυμπιακό.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Από την κλήρωση του Αυγούστου. Δυνατοί αντίπαλοι και μπλα μπλα μπλα. Λεγόταν και γραφόταν απο την πλειοψηφία ότι ο στόχος του Ολυμπιακού σε αυτό τον όμιλο ήταν εξ αρχής να μην αποκλειστεί από την Ευρώπη. Ήρθε 3ος, στόχος

επετεύχθη. Απο κεί και πέρα, ο Βαλβέρδε έκανε σχεδιασμό τέτοιο που ανέβασε το επίπεδο του Ολυμπιακού στην Ευρώπη.

Στο χθεσινό παιχνίδι ο Ολυμπιακός πάτησε την Αρσεναλ. Εστω τα τρίτα της. Και όποιος αμφιβάλλει, ας ανακαλέσει στη μνήμη του το μάτς του 1ου γύρου, πριν 2 μήνες. Εκεί την 1η ομάδα της Αρσεναλ, την έκανε να μοιάζει μικρή ομάδα. Και αν εκεί η ήττα προήλθε μέσω ατυχίας, στο Ντόρτμουντ, υπέστη αυτό που λέμε "τσάμπα ήττα". Όπως και στο Καραϊσκάκη στην πρεμιέρα. Αν και εδώ που τα λέμε, για αυτό το ματς δε φταίνε οι παίκτες του Ολυμπιακού. Στην περίπτωση αυτή το φταίξιμο πάει σε αυτούς που φαγώθηκαν να αρχίσει το πρωτάθλημα με Ομάδα Α και Β...

Με ένα Χ τότε, ο Ολυμπιακός θα κρατούσε την τύχη στα χέρια του. Αλλά με υποθέσεις δεν κερδίζεις τίποτα πουθενά...

Μπορεί η ΑΕΚ να έχει αδελφοποιηθεί με τη Μαρσέιγ, αλλά εγώ δε νιώθω αδερφός με κανέναν Μαρσεγέζο! Έχω και κολλητούς γαύρους, και τους νιώθω πιο πολύ αδέρφια μου, παρά τους Γάλλους. Οπότε δεν μπορώ να πανηγυρίζω την πρόκριση τους. Είναι κρίμα με τέτοιες εμφανίσεις να μένεις εκτός Τσαμπιονς Λιγκ.

Βάσει εμφανίσεων, ο στόχος δεν επετεύχθη. Βάσει προγραμματισμού όμως, η συνέχεια το Φεβρουάριο εξασφαλίστηκε. Οπότε ο Ολυμπιακός κατόρθωσε το μη χείρον βέλτιστον, σε έναν από τους πιο αμφίρροπους ομίλους της διοργάνωσης. Πέταξε έξω την νεαρή και άπειρη Ντόρτμουντ και συνεχίζει αυτός στην Ευρώπη. Με την ίδια συνέπεια (και μερικές προσθήκες το Γενάρη) μπορεί στο Γιουρόπα Λιγκ να κάνει τέτοια πορεία, που μετά από λίγους μήνες να χουμε σχεδόν ξεχάσει οτι βγήκε 3ος στον όμιλο.

Ναι, ο Ολυμπιακός πλέον έγινε Ευρωπαίος. Ναι, μπορεί να διεκδικήσει τη διάκριση στην Ευρώπη. Καλή του επιτυχία λοιπόν.

Νίκος Αρβανίτης