Hasta la victoria siempre comandante

Οι αδίστακτοι φονιάδες των αδυνάτων πανηγυρίζουν. Οι παγκόσμιες μηχανές εξουσίας και καταπίεσης των λαών γιορτάζουν... Ο comandante Chavez δεν είναι πια εδώ... Δεν θα σηκώσει ξανά την γροθιά του για να φωνάξει για της γης τους κολασμένους... Στο Καράκας η αμερικάνιμη μηχανή ετοιμάζει τα "πανηγύρια" της. Ονειρεύονται μια νέα Κούβα, όπως ήταν πριν την επανάσταση. Τα κομπιουτεράκια στην Ουάσινγκτον από τους χαρτογιακάδες του καπιταλισμού και της ιμπεριαλιστικής φαγάνας έχουν πάρει φωτιά... Σχεδιάζουν πως θα προσαρτήσουν στην "φιλόξενη" αγκαλιά της "land of the free" ένα ακόμη προτεκτοράτο...Θυμάμαι έναν χειμώνα που είχε ψόφο στην Νέα Υόρκη και ο τρελάρας με το μαύρο μπερέ και το κόκκινο πουκάμισο είχε μοιράσει δωρεάν πετρέλαιο σε όλη την φτωχολογιά του Harlem... Σε αυτούς τους παραπεταμένους που συνθέτουν το παζλ του αμερικανικού ονείρου... Στους ίδιους που βυθίστηκαν και πνίγηκαν μέσα στην φτώχεια τους πριν χρόνια στη Νέα Ορλεάνη...Ο Ούγκο Τσάβες ήταν, είναι και παραμένει μια μοναδική φυσιογνωμία που έφερε τα πάνω κάτω στην ταλαιπωρημένη Λατινική Αμερική. 15 χρόνια στην εξουσία δεν είναι εύκολο να αντέξεις. Ακόμη και τώρα με κλονισμένη την υγεία του και παρά τις πρακτικές νώθευσης του αποτελέσματος από την αντιπολίτευση ο comandante άντεξε... Τον νίκησε ο καρκίνος... Θα παραμείνει όμως πάντα ανίκητος στις ψυχές μας και στην σκέψη μας...Hasta la vicroria siempre comandante... Μέχρι να βρεθεί ο νέος τρελάρας που θα πει έναν τύπου Μπους δυνάστη, σατανά...Νίκος Αγγελίδης