1908 - ΛΟΝΔΙΝΟ

Ολα είχαν ρυθμιστεί με τέτοιο τρόπο ώστε η Αγγλία να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα μετάλλια με την ανοχή έντονα σοβινιστών κριτών και παραγόντων κάτι που ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από τους υπόλοιπους αθλητές και τις χώρες τους.Ολα αυτά σε μια διοργάνωσε που αρχικά επρόκειτο να γίνει στην Ιταλία και συγκεκριμένα στη Ρώμη, αλλά η έκρηξη του Βεζούβιου το 1906 είχε προκαλέσει τόσο μεγάλες καταστροφές, που λίγο έλειψε να καταρρεύσει η ιταλική οικονομία.Συνέβησαν πολλά και ποικίλα στους αγώνες, οι καλύτεροι ξιφομάχοι του κόσμου, οι γάλλοι, κλήθηκαν να παίζουν μεταξύ τους στα προκριματικά, βολές και άλματα στο στίβο ήταν μεγαλύτερα πάντα για τους άγγλους, ενώ σε διάφορα ομαδικά αθλήματα μετείχαν παραπάνω αγγλικές ομάδες πέρα από τους κανονισμούς με διάφορα τερτίπια.Το ποτήρι ξεχείλισε κυρίως για τους αμερικανούς στον τελικό των 400μ. ανδρών, όπου νικητής αναδείχθηκε ο Τζον Κάρπεντερ με 48.00, ενώ το φαβορί ήταν ο 26χρονος άγγλος υπολοχαγός Γουίνταμ Χάλσγουελ, ήρωας του πολέμου του Μπόερς. Η Αγγλία υπέβαλε ένσταση και ύστερα από εξέταση μαρτύρων η επιτροπή απεφάνθη ότι ο Χάλσγουελ εμποδίστηκε από τον Κάρπεντερ στην κούρσα με αποτέλεσμα να τον ακυρώσει και δύο μέρες μετά να επαναληφθεί ο τελικός.Οι αμερικανοί σε ένδειξη διαμαρτυρίας δεν κατέβασαν στον αγώνα άλλους δύο αθλητές τους, τους Ρόμπινς και Τέιλορ. Ετρεξε λοιπόν μόνος του ο άγγλος υπολοχαγός και φυσικά πήρε τη νίκη με 50.00, ενώ στα προκριματικά είχε κάνει 48.4. Ο αρχηγός της αποστολής των ΗΠΑ, Τζέιμς Σάλιβαν, είπε: «Οι κριτές κάρφωσαν το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της καλής πίστης των άγγλων».