Ο Γιάννης Πρετεντέρης μιλά για την κατάσταση στη τηλεόραση!

Ο Γιάννης Πρετεντέρης μέσα από την σελίδα του Mega στο διαδύκτιο, θέλησε να μας μιλήσει για την κρίση στην τηλεόραση και για το πως διαμορφώνεται ή πως πρέπει να διαμορφωθεί πλέον η τηλεοπτική πραγματικότητα.
Να που το 13 μπορεί να σου φέρει και γούρι και όχι δεν μιλάω για το ΠΡΟ-ΠΟ ! Ο λόγος; Ο λόγος για τον Γιάννη Πρετεντέρη που παρά το γεγονός ότι το 13 του... χτύπησε την πόρτα, τελικά του έφερε γούρι. Ναι, του έφερε γούρι γιατί παρά την κρίση και τις περικοπές που θέλησε να κάνει φέτος το Mega ακόμη και στον ενημερωτικό του τομέα, η Ανατροπή του συνεχίζει κανονικά την πορεία της στους δέκτες μας, για 13η συνεχόμενη σεζόν.
Το πολιτικό τοκ-σόου του δημοσιογράφου επιστρέφει στους δέκτες μας από την Δευτέρα 1η Οκτώβρη και με αφορμή την φετινή του πρεμιέρα, ο Γιάννης Πρετεντέρης μέσα από την σελίδα του Mega στο διαδύκτιο, θέλησε να μας μιλήσει για την κρίση στην τηλεόραση και για το πως διαμορφώνεται ή πως πρέπει να διαμορφωθεί πλέον η τηλεοπτική πραγματικότητα !
"Η τηλεόραση της κρίσης...

Αρχίζουμε μια δύσκολη τηλεοπτική σεζόν αλλά δεν θα μπορούσε να γινει διαφορετικά.

Όταν η χώρα βρίσκεται σε μια τόσο κρίσιμη καμπή, όταν η κοινωνία βράζει κι όταν η οικονομία καταρρέει είναι αδύνατον η τηλεόραση να ακκίζεται χαζοχαρούμενα.

Αυτήν την τηλεόραση της κρίσης, λοιπόν, καλούμαστε να εφεύρουμε και να υπηρετήσουμε.

Μια τηλεόραση σίγουρα φθηνότερη αλλά ελπίζω πιο συγκροτημένη και ασφαλώς πιο κοντά στα πραγματικά ενδιαφέροντα της χώρας και των τηλεθεατών. Μια τηλεόραση που θα συζητάει για τα ουσιώδη και τα θεμελιώδη.

Δεν είναι εύκολο. Αλλά ούτως ή άλλως έχω την αίσθηση ότι οι συνταγές της ευκολίας έχουν εξαντληθεί προ πολλού.

Οι δυο τελευταίες χρονιές αποδιάρθρωσαν πλήρως ένα τηλεοπτικό σκηνικό που είχε για πολλά χρόνια στηριχτεί στην ελαφρότητα και το φούμαρο. Το βάρος στην ενημέρωση πέφτει περισσότερο από ποτέ.

Αλλά ποιά ενημέρωση; Εδώ υπάρχουν δυο παγίδες.

Πρώτον, η παγίδα του διδασκαλισμού. Η προσπάθεια, δηλαδή, όχι να ενημερώσεις ή να συζητήσεις αλλά να νουθετήσεις.

Πάντα πίστευα ότι δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να διορθώνει τα κακώς κείμενα _αυτό είναι υπόθεση της πολιτείας και του πολίτη.

Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να αναδεικνύει τα κακώς κείμενα, να υποδεικνύει τις στρεβλώσεις και τις ολιγωρίες, και ως εκ τούτου να προτρέπει στην αντιμετώπισή τους εκείνους που είναι αρμόδιοι να το κάνουν.

Δεύτερον, η παγίδα του καφενείου. Να αφήνεις, δηλαδή, τον πολίτη να νομίζει ότι όλα τα προβλήματα είναι πολύ απλά και πολύ εύκολα.

Οτι μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς κόπο _αρκεί να.... Κι ότι συνεχώς κάποιοι άλλοι φταίνε που δεν αντιμετωπίζονται.

Καλώς ή κακώς, εμείς οι δημοσιογράφοι δεν διαθέτουμε τις λύσεις. Μπορούμε, όμως, να θέτουμε σε δοκιμασία γνώσης, λογικής και επιχειρημάτων τους κάθε λογής περιφερόμενους θαυματοποιούς.

Εμείς δεν είμαστε έμποροι θαυμάτων. Αλλά μπορούμε να