ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ | Ελένη Τσαλιγοπούλου: "Οι Έλληνες για πάρα πολλά χρόνια ζήσαμε ασύστολα. Αυτό πληρώνουμε τώρα!"

Δεν ξέρω εάν μία τηλεφωνική συνομιλία μπορεί να σταθεί ικανή, προκειμένου κάποιος να εξάγει τα κατάλληλα και πλέον ορθά συμπεράσματα για το ήθος και την προσωπικότητα ενός ατόμου. Πολλές φορές ούτε τα ίδια τα χρόνια στέκονται αρκετά. Όμως, η γυναίκα αυτή κατάφερε, μέσα από μία απρόσωπη επαφή, να προκαλέσει τις πιο θετικές και ευχάριστες εντυπώσεις μου, σε μια εγκάρδια και ουσιώδη συζήτηση. Το «κορίτσι από τη Νάουσα», όπως τη φώναζαν στα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα, δεν έχει απλώς να επιδείξει μία πολλών καρατίων φωνή, αλλά κάτι βαθύτερο: ήθος, ήθος καλλιτεχνικό. Ευδιάθετη, πρόσχαρη και οπλισμένη με γερές δόσεις χιούμορ, με βοήθησε να φέρω εις πέρας αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Από τα λόγια και τη μουσική της αντιλαμβάνεται κανείς την ευαισθησία και την ευσυνειδησία που τη διέπουν. Η εξέλιξη είναι συνώνυμο και απαραίτητο συστατικό της προσωπικής της πορείας στο τραγούδι, η επικοινωνία το οξυγόνο της καλλιτεχνικής της δημιουργίας και κάθε νότα μία νέα πρόταση και το αντίδοτο στο μουσικό τέλμα του σήμερα. Όμως, αρκετά με τον πρόλογο… Κυρίες και κύριοι, η σπουδαία Ελένη Τσαλιγοπούλου.

- Κυρία Τσαλιγοπούλου, 25 χρόνια στο τραγούδι σίγουρα δεν περνούν απαρατήρητα. Ποια περίοδο της πολυετούς καριέρας σας αναπολείτε ή θα θέλατε να ξαναζούσατε, εάν σας δινόταν η δυνατότητα;

- Την αρχική περίοδο, γιατί ήταν πολύ μεγάλη η χαρά μου, καθώς θα έκανα πραγματικότητα το όνειρό μου. Η συνέχεια είναι εντελώς διαφορετική: όλα αλλάζουν. Το πάθος μεγαλώνει, το ίδιο και η ευθύνη της δουλειάς, ενώ από ένα σημείο και μετά, το πιο σημαντικό από όλα στο χώρο αυτό είναι η επικοινωνία και η χαρά που δίνεις στον κόσμο.

- Πέρα από την επαγγελματική σχέση που έχετε μαζί της, τι σημαίνει για εσάς η μουσική; Τι προσθέτει στη ζωή σας η ύπαρξή της και τι θα αφαιρούσε η απουσία της από αυτήν;

- Για μένα η μουσική είναι αισθητική. Δεν έχω σταματήσει όλα αυτά τα χρόνια να ακούω μουσική. Τα τελευταία χρόνια δε, κυρίως ξένη μουσική. Για μένα είναι το πιο σημαντικό στοιχείο. Αν θέλεις, είναι ο κώδικας για να αντιλαμβάνομαι την εξέλιξη της ζωής μου.

- Έχετε, ως καλλιτέχνης, τα δικά σας επαγγελματικά απωθημένα; Επιθυμητές συνεργασίες, για παράδειγμα, που δεν έχετε ακόμη καταφέρει να κλείσετε;

- Νομίζω πως θα ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστώ με τον Παύλο Παυλίδη. Έχουμε, βέβαια, συνεργαστεί ήδη στο παρελθόν, καθώς μου έχει δώσει δικούς του στίχους, στο τραγούδι «Όνειρο», όμως θα ήθελα να συνεργαστούμε κάποια στιγμή και επί σκηνής. Μου αρέσει ιδιαίτερα και τον σέβομαι πολύ σαν καλλιτέχνη.

- Τι είναι αυτό που αναζητάτε κάθε φορά, όταν ξεκινάτε εκ νέου την ηχογράφηση ενός δίσκου; Τι είναι ίσως αυτό το καινούριο στοιχείο, που θέλετε να προτείνετε στο κοινό;

- Καταρχήν, οι στίχοι του κομματιού – το πιο σημαντικό στην εποχή μας. Τα λόγια οφείλουν να λένε κάτι, κάτι βαθύτερο, να έχουν δηλαδή ένα δεύτερο επίπεδο. Το τραγούδι, ούτως ή άλλως, το κάνουν ο στίχος και η μουσική. Ωστόσο, νομίζω πως πρώτα δίνω έμφαση στα λόγια, δεύτερον στη μουσική και σαφώς τρίτον στον ήχο, στην παραγωγή του δίσκου. Μετά από τόσα χρόνια, που έχουν συμβεί σχεδόν τα πάντα στη μουσική, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η προέλευση και η κατεύθυνση του ήχου. Πόσο μάλιστα για εμάς, που βρισκόμαστε στη Μεσόγειο, στην Ελλάδα.

- Υπήρξαν στιγμές που, ως τραγουδίστρια, είπατε μέσα σας «Αυτό το κομμάτι το ζήλεψα! Ήθελα να το είχα πει εγώ!»;

- Βεβαίως! Αλίμονο, πολλά τραγούδια! Μάλιστα, φέτος λέω και κάποια τέτοια τραγούδια σε αυτή την τόσο ευχάριστη συνάντησή μου με τη Μελίνα Κανά στη Θεσσαλονίκη. Κομμάτια του Σωκράτη Μάλαμα, του Θανάση Παπακωνσταντίνου, του Ορφέα Περίδη, που μπορεί να μην τα έχω «δισκογραφήσει», αλλά τα έχω λατρέψει. Εμείς οι καλλιτέχνες στις εμφανίσεις μας συνήθως πρώτα ερμηνεύουμε τα τραγούδια της δισκογραφίας μας και έπειτα ό,τι ανασύρει η μνήμη μας από το ρεμπέτικο, το δημοτικό, απ’ ό,τι έχουμε αγαπήσει. Έτσι είναι αυτή η ψυχαγωγία εδώ και χρόνια.

- Εάν σας έθεταν ως όρο να κρατήσετε μόνο ένα κομμάτι της δισκογραφίας σας και ο κόσμος να σας συνδέει σαν καλλιτέχνιδα μόνο με αυτό, ποιο θα ήταν;

- Δύσκολη ερώτηση… Νομίζω πως θα πω δύο: τις «Χίλιες Σιωπές» και το «Εγώ σ’ αγάπησα εδώ». Το πρώτο, γιατί αντικατοπτρίζει τη μοναξιά της εποχής, έχοντας παράλληλα ένα μήνυμα αισιοδοξίας, που μας μαθαίνει πως, όταν ξέρουμε τι είναι η αγάπη, μπορούμε να νικήσουμε, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Το δεύτερο κομμάτι είναι το πιο μεταφυσικό κομμάτι που έχω πει. Μας κάνει να συναισθανόμαστε πράγματα λίγο πιο ιδιαίτερα, να αναρωτιόμαστε εάν η αγάπη είναι εδώ ή αν έχει φύγει.

- Ψηφίζετε στις εκλογές; Πώς θα περιγράφατε την ιδεολογική σας ταυτότητα;

- Αριστερά, ξεκάθαρα. Και ναι, ψηφίζω.

- Πιστεύετε πως οι καλλιτέχνες οφείλουν, σε τόσο σκληρές περιόδους, να σπάνε τη σιωπή τους και να σχολιάζουν τα «κακώς κείμενα»;

- Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες, που όλα αυτά που πιστεύουν, ό,τι έχουν να πουν το λένε μέσα από τα τραγούδια τους. Άλλωστε, η μουσική ενός καλλιτέχνη είναι και η ζωή του. Με τον τρόπο αυτό, φαίνεται η θέση του. Όλοι καταλαβαίνουμε προς τα πού κινείται, τι άνθρωπος είναι, ποια είναι η αισθητική και η άποψή του, μέσα από τα τραγούδια του. Θα σου πω και κάτι: τα τελευταία 3 χρόνια, το 1/3 της εργασίας είναι αφιλοκερδώς για κάποιο σκοπό. Αυτό και μόνο αρκεί. Δε θα βροντοφωνάξω το άδικο… όλος ο κόσμος το βροντοφωνάζει. Αυτό είναι το αυτονόητο. Αλλά, φυσικά, προσπαθώ όσο μπορώ να βοηθάω και να είμαι κοντά στο πρόβλημα της επιβίωσης.

- Ποιο είναι το πιο ακραίο περιστατικό του οποίου γίνατε αυτόπτης μάρτυρας τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης;

- Ένα κοριτσάκι 17 χρονών να στέκεται στη σειρά στο φούρνο και να παρακαλεί τον φούρναρη να της δώσει τσάμπα ψωμί, γιατί έχει δύο αδέρφια και δεν έχουν να φάνε. Αυτό το είδα και πραγματικά με σόκαρε. Όπως επίσης, η εικόνα των ανθρώπων στο κέντρο της Αθήνας να ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια. Αλλά, αν με ρωτάς, το πλέον σοκαριστικό είναι αυτό που δεν το βλέπεις, αλλά το ακούς: οι αυτοκτονίες. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Είναι τόσα αυτά που συμβαίνουν, που δυστυχώς δε μπορούμε να κάνουμε πολλά για να βοηθήσουμε.

- Οι Έλληνες πήραν κάποιο μάθημα τα τελευταία χρόνια; Εσείς, προσωπικά, έχετε αναθεωρήσει κάποιες αξίες ή κάποιες σκέψεις σας;

- Θεωρώ πως οι Έλληνες για πάρα πολλά χρόνια ζήσαμε ασύστολα, σαν πλούσιοι. Αυτό πληρώνουμε τώρα. Όμως, η κρίση κάνει διορθωτικές κινήσεις. Το βλέπω. Το βλέπω και στον τρόπο, που διαχειρίζομαι κι εγώ τα οικονομικά μου. Υπάρχει πλέον προτεραιότητα σε πράγματα. Λίγα και καλά. Αυτό θα πρέπει να είναι το μότο της εποχής. Και, φυσικά, πολλή αγάπη και πολλές ελπίδες.

- Παίρνω τον στίχο ενός κομματιού σας: «από φόβο χάσαμε» και σας ρωτώ: μετανιώνετε για τα λάθη σας ή για τους φόβους που σας οδήγησαν κάποιες φορές στα λάθη αυτά;

- Ο άνθρωπος χάνει από φόβο, τελικά. Είτε όταν είναι νέος, είτε όταν μεγαλώνει. Οι φόβοι αλλάζουν όσο περνούν τα χρόνια κι εμείς παλεύουμε όλη μας τη ζωή, για να μη φοβόμαστε. Ο μόνος φόβος από τον οποίο δέχομαι να χάνουμε είναι η αγάπη. Εκεί, έτσι κι αλλιώς, όλοι χάνουμε κάτι μες στη ζωή μας. Αλλά μόνο στην αγάπη το δικαιολογώ. Δε θέλω να χάνουμε για άλλους λόγους. Η αγάπη είναι κάτι σημαντικό. Δεν πειράζει αν χάσουμε και μια φορά.

- Υπάρχουν «κλίκες» και συμφέροντα στη μουσική; Ποια θα ήταν η συμβουλή που θα δίνατε σε έναν πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη του 2013;

- Εγώ θα έλεγα πως «κλίκες» είναι οι «παρέες». Απλώς, κακοφορμίζουν όσο περνούν τα χρόνια και υπάρχει επιτυχία. Το ίδιο θα συμβούλευα και σε έναν νέο άνθρωπο: να δημιουργήσει τη δική του παρέα, να μην περιμένει από τους παλιούς, αυτά έχουν περάσει. Με το δικό του όνειρο και το όνειρο των φίλων του να κάνουν πράγματα, να επικοινωνήσουν, να δείξουν τις ικανότητές τους. Τα χρόνια μας σήμερα αποδεικνύουν πως «στη βράση κολλάει το σίδερο». Οι νέοι πρέπει να δείξουν ότι υπάρχουν, το έχουμε ανάγκη. Αυτό συμβαίνει, όταν υπάρχουν και δημιουργούνται οι «παρέες». Εγώ όλα μου τα χρόνια με παρέες λειτούργησα.

- Τα τραγούδια χαρακτηρίζουν τον καλλιτέχνη ή ο καλλιτέχνης τα τραγούδια;

- Και τα δύο. Στην αρχή τα τραγούδια κι έπειτα ο καλλιτέχνης. Εξαρτάται, βέβαια, από το τι υποστηρίζουμε και από το επίπεδο κάθε καλλιτέχνη.

- «Των φίλων τα σπίτια». Αγαπημένο κομμάτι, σπουδαίο μήνυμα και ένα video clip δοσμένο με μοντέρνα αίσθηση. Πότε να περιμένουμε την καινούρια σας δισκογραφική δουλειά;

- Εντάξει, αυτό δεν είναι και πανάκεια. Ωστόσο, ο δίσκος είναι σχεδόν έτοιμος, με μουσική δική μου και λόγια φίλων. Ο Κώστας Λειβαδάς έγραψε τα λόγια αυτού του κομματιού, που δείχνει πόσο σημαντικοί είναι οι φίλοι στη ζωή μας. Παράλληλα, έχει γράψει κι άλλα κομμάτια, όπως με το Νίκο Ζούδιαρη. Σαφώς, υπάρχουν και κομμάτια που έχουν γραφτεί εξ ολοκλήρου από άλλους καλλιτέχνες και φίλους, που εκτιμώ πολύ.

- Κλείνοντας, μέχρι πότε θα έχουμε τη δυνατότητα να σας απολαμβάνουμε στο Love Casual Living, μαζί με τη Μελίνα Κανά;

- Καλώς εχόντων των πραγμάτων, μέχρι και το τέλος Δεκεμβρίου. Στη συνέχεια, από τον Φεβρουάριο μέχρι και το Πάσχα θα είμαστε στον «Σταυρό του Νότου» στην Αθήνα και κατά τη διάρκεια αυτών των εμφανίσεων, θα βρεθούμε και σε ωραίους χώρους ανά την Ελλάδα. Σε χώρους, όπου να μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας, όπως πρέπει. Αυτό μας κάνει να εξελίσσουμε τη μουσική μας.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Καρακασίδης Ιωάννης - Φοιτητής Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ, ΑΠΘ

Η ΕΛΕΝΗ ΤΣΑΛΙΓΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΜΕΛΙΝΑ ΚΑΝΑ ΣΤΟ “LOVE CASUAL LIVING” ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

Κάθε Παρασκευή
Ώρα προσέλευσης: 22:00
Είσοδος: 10 €
Φοιτητικό/Ανέργων: 5€
Εθνικής Αντιστάσεως 16, Βυζάντιο-Καλαμαριά

ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ:
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: ενορχήστρωση/παραγωγή ήχου
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ: τύμπανα ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΑΥΡΟΥ: κιθάρες
ΧΑΡΗΣ ΚΕΛΛΑΡΗΣ: μπάσο
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΗΣ: κιθάρες, λαούτα

ΜΗ ΧΑΣΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ