B. Χριστοδουλίδου:Η τηλεόραση πάσχει από φαντασία

Για δύο χρόνια έζησε τη... «Ζωή της άλλης»! Εζησε τη ζωή της «Eλενας Καλλιφατίδη», με όλα τα μίση, τα πάθη, τις ίντριγκες και τα μυστικά που τη συνόδευαν. Η Βαλέρια Χριστοδουλίδου με αφορμή το φινάλε των δικών της γυρισμάτων για την καθημερινή σειρά του Mega, μας μιλάει για τον ρόλο της, την τηλεόραση και την κρίση.
- Μετά από δύο χρόνια, τα γυρίσματα της «Ζωής της άλλης» τελείωσαν... Πώς αισθάνεσαι; Τι γεύση σού έχει αφήσει αυτή η δουλειά;
- Νιώθω περίεργα... Νιώθω πως θα μου λείψει η «Ζωή της άλλης». Βλέπεις, ήταν μία δουλειά κατά τη διάρκεια της οποίας πέρασα πραγματικά πολύ ωραία, γι' αυτό και είμαι σίγουρη πως μόνο με... γλύκα θα τη θυμάμαι πάντα. Η «Ζωή» ήταν μία δουλειά κατά τη διάρκεια της οποίας και έμαθα πολλά και συνεργάστηκα με υπέροχους ανθρώπους και μακάρι να ξαναβρεθούμε στον ίδιο δρόμο....
- Ανακουφίστηκες όμως, από τους έντονους ρυθμούς που απαιτούσε το καθημερινό;
- Σίγουρα ένιωσα και ανακούφιση, γιατί η αλήθεια είναι πως οι απαιτήσεις είναι απίστευτες και το τρέξιμο αφάνταστο σε μία καθημερινή δουλειά, ενώ δεν σου κρύβω πως ένιωθα πια και την ανάγκη να κάνω κάτι άλλο, να προχωρήσω σε κάτι καινούργιο.

- Παρ' όλα αυτά, δύο χρόνια σε μία επιτυχημένη σειρά, δεν ήταν και μία... ασφάλεια για σένα;
- Δεν το αρνούμαι... Σε τόσο δύσκολες εποχές εννοείται πως το να ξέρεις πως για δύο χρόνια θα έχεις δουλειά είναι ασφάλεια και σιγουριά. Από την άλλη μεριά, όμως, όλοι εμείς που κάνουμε αυτή τη δουλειά, άλλος λίγο, άλλος πολύ, την έχει συνηθίσει την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια. Προσωπικά έχω μείνει πολλές φορές εκτός, γιατί έτσι ένιωθα πως πρέπει να πράξω, από τη στιγμή που δεν έφτανε στα χέρια μου μία δουλειά που να την πιστέψω και να θελήσω να μπω σ' αυτή.

- Δηλαδή, η κρίση δεν σε αγχώνει;
- Με αγχώνει, γιατί αυτή τη δουλειά δεν την κάνω μόνο γιατί μου αρέσει και με εκφράζει. Την κάνω και για λόγους βιοπορισμού, όμως αυτό που θέλω να πω είναι ότι γνωρίζω πολύ καλά το πώς είναι να μην ξέρεις, σχεδόν δύο φορές τον χρόνο, το ποια μπορεί να είναι η επόμενη επαγγελματική σου κίνηση. Και ξέρεις τι είναι αυτό που με φοβίζει περισσότερο; Είναι το να μη με αναγκάσει η κρίση να πω το «ναι» σε μία δουλειά που δεν με εκφράζει και τόσο πολύ και που δεν ταιριάζει στην αισθητική μου. Ομως ας μην τα βλέπουμε όλα μαύρα, θέλω να ελπίζω πως το τυχερό μου αγγελάκι θα με βοηθήσει και δεν θα με φέρει αντιμέτωπη με μία τέτοια κατάσταση.

- Να υποθέσω πως ανήκεις στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που πιστεύουν πως η ελληνική τηλεόραση δεν έχει αισθητική;
- Αν κρίνω από τον εαυτό μου που προτιμώ να κλείσω την τηλεόραση από το να δω κάτι σε αυτήν, μάλλον και η μικρή μας οθόνη πάσχει από έλλειψη αισθητικής. Γιατί αν είχε αισθητική, θα είχε και τη δύναμη να μας κρατήσει κοντά της. Βέβαια, στην ελληνική τηλεόραση υπάρχουν πράγματα που αξίζει κανείς να τα δει, μόνο που δυστυχώς είναι λίγα.

- Η ελληνική τηλεόραση πάσχει και από φαντασία;
- Πάσχει και από φαντασία και από όρεξη κ