Κυβέρνηση συνεργασίας με κοινωνική νομιμοποίηση

Η Ελλάδα δοκιμάζεται από πρωτοφανή κρίση. Τα σημαντικά επιτεύγματα της μεταπολιτευτικής περιόδου, την πλειονότητα των οποίων σφραγίζει η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, επικαλύπτονται από το υψηλό χρέος, την αυξημένη ανεργία και τη σχεδόν μηδενική παραγωγή. Το ΠΑΣΟΚ είναι αντιμέτωπο με την πρόκληση μιας νέας αλλαγής με δικαιοσύνη για την

Όχι οι οριζόντιες αλλά οι διαρθρωτικές αλλαγές είναι το κλειδί μιας χρήσιμης -για τους πολλούς- πολιτικής. Αλλαγές που δεν διώκουν αλλά απελευθερώνουν κοινωνικές ομάδες και ανατρέπουν παθογένειες. Με ανοικτό μέτωπο απέναντι στον κρατισμό και τον συντεχνιασμό αφενός, και κύρια τον αγοραίο φιλελευθερισμό αφετέρου.

Μεταρρυθμίσεις παντού, μεταρρυθμίσεις όχι στα λόγια, δηλαδή περίβλημα στασιμότητας και αναπαραγωγής της κρίσης, αλλά με προστιθέμενη αξία για την κοινωνία και την οικονομία. Μεταρρυθμίσεις που γίνονται από τους ανθρώπους, για τους ανθρώπους. Σε αυτήν την κατεύθυνση, μια ευρύτατη κοινωνική πλειοψηφία των παραγωγών και των δημιουργών συγκροτεί την προοδευτική απάντηση στην κρίση με κεντρικό στόχο Ανάπτυξη με δικαιοσύνη.

Η λύση δεν θα έρθει ούτε από τους ασύδοτους οίκους αξιολόγησης που βλέπουν τις αγορές πάνω από τους λαούς και τις Κυβερνήσεις τους, ούτε από τους μηχανισμούς επικοινωνίας οι οποίοι λειτουργούν και αυτοί σαν οίκοι αξιολόγησης, βλέπουν τα αρεστά πρόσωπα έξω και πέρα από την καταστατική και συντροφική λειτουργία του δημοκρατικά δομημένου πολιτικού συστήματος. Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις με κυρίαρχο στόχο την ανταγωνιστική - παραγωγική Ελλάδα με κοινό τόπο που περιλαμβάνει:

α) την κυριαρχία της χώρας

β) την ευνομία της Πολιτείας

γ) την αξιοπιστία της πολιτικής

δ) την ανάπτυξη με απασχόληση και εισόδημα για τον πολίτη

ε) την δικαιοσύνη στην κοινωνία

στ) μια άλλη αντίληψη μέσα από μία πολιτισμική έκρηξη που ισοδυναμεί και με πολιτικό big bang.

Το ΠΑΣΟΚ είναι διαχρονικό. Είναι ιστορική αυθάδεια να ταυτίζεται με την προσωρινότητα των στελεχών του. Το ΠΑΣΟΚ όταν μπαίνει στα εισαγωγικά της αριστερής ή δεξιάς δημαγωγίας νοθεύεται και οδηγείται σε ήττα. Ένα ΠΑΣΟΚ λοιπόν χωρίς εισαγωγικά, δηλαδή χωρίς τον εκφυλισμό των ανθρώπων που το κάνουν δικό τους αντί αυτοί να γίνονται δικοί του, οφείλει να υπερασπιστεί τόσο την παράδοσή του όσο και το μέλλον του, όπως είχε τονίσει, και σωστά ο Δ. Ρέππας. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να αλλάξει, όπως πάντα άλλαζε για να αλλάζει προς το καλύτερο την κοινωνία. Αυτό θα το πετύχει αν διατηρεί τη μνήμη της ρίζας του και ταυτοχρόνως ζωντανεύει την ελπίδα της προοπτικής για την χώρα και τους πολίτες. Η αλλαγή του ΠΑΣΟΚ διαφυλάσσει στον πυρήνα του μια σταθερή δέσμη αξιών και μια κινούσα ιδέα ως θεμέλιο για ένα επίκαιρο πρόγραμμα στις νέες συνθήκες.

Τα πάντα είναι θέμα συσχετισμού δύναμης. Οι αναγκαίες δημοκρατικές ρήξεις και ανατροπές προϋποθέτουν συνειδητοποιημένη και συλλογική στάση με τεκμηριωμένη πρόταση. Κυβέρνηση που είναι λύση για τη χώρα και όχι πολλαπλασιαστής προβλημάτων, υπάρχει μόνον αν πείσει πως μ