«Κούρεμα» και στα δάνεια ιδιωτών

Δικηγόρος και μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών

Οι πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν, έλαβαν μάλιστα μεγάλη δημοσιότητα, σχετικά με σχέδιο νόμου το οποίο επεξεργάζεται η Κυβέρνηση για «κούρεμα» στα δάνεια που έχουν λάβει ιδιώτες απο τις Τράπεζες, δημιούργησαν προσδοκίες στους δανειολήπτες.

Τούτο διότι για πρώτη φορά η αναδιάρθρωση, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, δεν θα αφορά μόνο στα στεγαστικά δάνεια, αλλά θα επεκταθεί

στα επιχειρηματικά, τα καταναλωτικά, τα προσωπικά και τις πιστωτικές κάρτες.

Θεωρώ ότι η κινητικότητα που παρατηρείται γύρω από το ζήτημα αυτό, εάν δεν είναι από τα συνήθη τρικ των κυβερνώντων, για να «μετρήσουν» κοινωνικές αντιδράσεις ώστε να εγγράψουν εκλογική υποθήκη, πρέπει σύντομα να λάβει τη μορφή συγκεκριμένου, ρεαλιστικού και κυρίως ολοκληρωμένου σχεδίου, το οποίο, δια της ψηφίσεώς του από τη Βουλή και με τη συνεργασία των πιστωτικών ιδρυμάτων, να εφαρμοστεί.

Θα έλεγα μάλιστα, χωρίς δόση υπερβολής ότι η χρονική συγκυρία είναι πλέον τέτοια που πέραν απο το αυταπόδεικτο όφελος για τους δανειολήπτες, το «κούρεμα» ίσως να είναι επιθυμητό και από τις Τράπεζες, καθώς οι εγγεγραμμένες στους ισολογισμούς τους επισφάλειες, είναι πασιφανές, ότι αφορούν σε ποσά από δάνεια που δεν θα εισπράξουν ποτέ. Πολλοί, βέβαια, εστιάζουν στα 70 δις ευρώ, που εμφανίζονται ως το ποσό των χρημάτων που θα απωλέσουν οι Τράπεζες απο την ανωτέρω ρύθμιση, για να θεμελιώσουν την απαισιοδοξία τους ως προς τις προοπτικές υλοποίησης του σχεδίου.

Στην πραγματικότητα με το «κούρεμα», το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, πέραν του ότι θα εξυγιάνει την καταναλωτική του πίστη, θα καθαρθεί και από την κολασμένα ασύδοτη χορήγηση δανείων, που είχε ως δεσπόζουσα πολιτική του από τις αρχές του 2000 μέχρι και το 2007, σε όποιον μιλούσε ελληνικά και όχι μόνο!

Επιπροσθέτως δε, θα υπάρχει για τις Τράπεζες απόλυτη πρόσβαση στη ρευστότητα δια δανεισμού που προσφέρει η ΕΚΤ, που σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών, μπορεί να φτάσει για τις ανάγκες του ευρωπαίκου τραπεζικού συστήματος έως και το 1 τρις ευρώ.

Επι της ουσίας τώρα, για τον Έλληνα δανειολήπτη η, δια νόμου, εφαρμογή του «κουρέματος», το ποσοστό του οποίου μπορεί να κυμαίνεται από 20% έως 30% θα λειτουργήσει προδήλως ευεργετικά και υπό προυποθέσεις μπορεί να αποτελέσει και εφαλτήριο ανάπτυξης. Δυστυχώς για την εμπνεύστριά του αλλά και για τους αιτούντες δανειολήπτες, ο περίφημος νόμος Κατσέλη (Ν. 3869/2010 Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων), αποδείχθηκε στην πράξη κατά βάση ατελέσφορος. Θυμίζω ότι έγινε δεκτός από όλους μας με ελπίδες πως θα καταστεί η νομική ασπίδα προστασίας των πολιτών που καταφεύγουν στις διατάξεις του για να προστατευτούν απο τη βουλιμική επιμονή των τραπεζών να εισπραξούν χρήματα απο εκεί που δεν υπάρχουν.

Ενώ, λοιπόν, όλοι οι εμπλεκόμενοι διατυμπάνιζαν ότι θα έκαναν «ότι ήταν δυνατόν» για να αποδώσει ο νόμος: όπως διάθεση μεγαλύτερου αριθμού Ειρηνοδικών, διάθεση δικαστικών αιθουσών, δημιουργία ειδικού πινακίου, χορήγηση σύντομων δικασίμων,