Υποψήφιοι δύο Έλληνες

Δύο διακεκριμένοι Έλληνες συγγραφείς, που έχουν ξεπεράσει τα στενά σύνορα της χώρας, ο Βασίλης Αλεξάκης και ο Πέτρος Μάρκαρης είναι υποψήφιοι για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Βιβλίου, που θα απονεμηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 4 Δεκεμβρίου.

Ο Βασίλης Αλεξάκης για το βιβλίο του «Ο Μικρός Έλληνας» και ο Πέτρος Μάρκαρης για το βιβλίο του «Περαίωση».

Συνυποψήφιοί τους, στο μυθιστόρημα είναι η Ιταλίδα Λουτσιάνα Καστελίνα και ο Ισπανός Εντουάρντο Μεντόζα.

Ο Πέτρος Μάρκαρης, μιλώντας στη Βάνα Λυκομήτρου, είπε σχετικά:

«Είναι πολύ σημαντικό, ότι το ενδιαφέρον για το ελληνικό βιβλίο και για την ελληνική τέχνη γενικότερα - κι αυτό έχει σημασία - αυξήθηκε τον τελευταίο καιρό, κατά μεγάλο ποσοστό στην Ευρώπη. Αυτό δεν είναι κάτι το οποίο περιορίζεται στο βιβλίο. Το βλέπουμε και στο σινεμά, το βλέπουμε και στο θέατρο, με σκηνοθέτες, οι οποίοι σκηνοθετούν συνέχεια στο εξωτερικό. Θεωρώ ότι είναι μια στιγμή πάρα πολύ ευνοϊκή για την ελληνική τέχνη, το ελληνικό πνεύμα και για την λογοτεχνία μας. Θα πρέπει το κράτος, εάν έχει πράγματι πίστη σε αυτό που γίνεται, να το στηρίξει! Διότι το όλο ζήτημα βρίσκεται στο πόσο επωφελήσαι από αυτές τις συγκυρίες. Δεν είναι συγκυρίες οι οποίες κρατάνε και διαρκούν για πάντα.. Συνεπώς όταν έρχονται, θα πρέπει το ελληνικό κράτος να το εκτιμήσει και να πιάσει κατά κάποιο τρόπο, την ευκαιρία. Από αυτή την άποψη, είναι πάρα πολύ σημαντικό, πέραν του γεγονότος ότι ο κάθε συγγραφέας, όταν είναι υποψήφιος για ένα βραβείο, είναι πάρα πολύ φυσικό, να χαίρεται! Κι εγώ χαίρομαι κι ο Βασίλης (Αλεξάκης) θα χαίρεται, όλοι μας χαιρόμαστε. Ωστόσο εκτός από αυτό για εμένα υπάρχει κι ένα άλλο θέμα. Το γεγονός ότι η Ελληνική πολιτεία θα πρέπει να αντιληφθεί ότι αυτό, είναι ένα επιχείρημα, όσον αφορά στην Ελλάδα και την προσφορά της. Και θα πρέπει να το αξιοποιήσει. Πρέπει να καταλάβουμε κάποια στιγμή, ότι αυτές οι ευκαιρίες, είναι ευκαιρίες τις οποίες, η πολιτεία η ίδια τις παίρνει ξαφνικά για να τις αξιοποιήσει.. Δυστυχώς αυτό στην Ελλάδα δεν συμβαίνει, γιατί το ελληνικό σύστημα - και λέω σύστημα, δεν μιλάω για την κυβέρνηση- ποτέ δεν εξέφρασε την πίστη του στην σύγχρονη ελληνική τέχνη και στα σύγχρονα ελληνικά γράμματα.. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Όλη η προσπάθειά του στηρίζεται όσο γίνεται, στην προβολή των αρχαιοτήτων και σωστά το κάνει. Απλώς, δεν μπορεί να περιοριστεί σε αυτό. Έχουμε ένα κράτος, έχουμε μια ζωντανή κοινωνία, κι αυτή η κοινωνία έχει και τέχνη και πνεύμα και λογοτεχνία. Χαίρομαι που είμαι υποψήφιος, όπως χαίρομαι πολύ ειλικρινά και για τον Βασίλη Αλεξάκη. Όποιος από τους δυο μας και να πάρει το βραβείο, θα χαρούμε και οι δύο».