«Τραβιάτα: Μια σύγχρονη ιστορία»

Το Κρατικό Μουσικό Θέατρο της Μόσχας Στανισλάφσκι Νεμίροβιτς-Ντατσένκο επιστρέφει στην Αθήνα, για να παρουσιάσει στο Θέατρο Badminton την όπερα «La Traviata» με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από τη γέννηση του Τζουζέπε Βέρντι. Ο σκηνοθέτης της παράστασης που είναι και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Στανισλάφσκι

Αλεξάντρ Τίτελ, μίλησε στον Αθήνα 9.84 και στην Έλενα Κοντράτοβα.

Ερ. Αλέξαντρ Μπορίσοβιτς, πείτε μας ποιες είναι οι διαφορές της δικής σας σκηνοθεσίας από τις άλλες;  Τι είναι αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει; Ιντριγκάρετε το αθηναϊκό κοινό.
Αλ.Τ.: «Νομίζω ότι εδώ και διακόσια χρόνια, αυτή η όπερα είναι τόσο δημοφιλής που σε κάθε περίπτωση προκαλεί το ενδιαφέρον του θεατή: είτε στην Αθήνα, είτε στη Μόσχα, είτε στο Παρίσι, είτε στην Αγία Πετρούπολη. Αλλά, χωρίς αμφιβολία, ο θεατής θα δει σ' εμάς μια διαφορετική παράσταση. Παρά το γεγονός ότι η πλοκή εξελίσσεται στα μέσα του 19ου αιώνα, έκανα αυτή την παράσταση πολύ μοντέρνα, πολύ σύγχρονη. Αυτό το έργο αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας, μιας εξαιρετικής γυναίκας και τη ζωής της. Επίσης, μας μιλά για τα έθιμα που επικρατούσαν στην κοινωνία, μια κοινωνία γνωστή και ως η «χρυσή νεολαία». Με αυτές τις λέξεις θέλω να περιγράψω την παράσταση. Το θέαμα, πάντως, είναι ασυνήθιστο. Ξέρετε, πριν από λίγο καιρό με αυτή την παράσταση κάναμε περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν ξέρω, ίσως δεν θα ήταν σεμνό εκ μέρους  μου, αλλά θέλω να πω ότι, οι παραστάσεις εκεί γνώριζαν ιδιαίτερα μεγάλη επιτυχία».

Ερ. Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, το θέμα της  εκδιδόμενης γυναίκας είναι πολύ επίκαιρο σε μια κοινωνία, μέρος   της οποίας βιώνει την απαξίωση των ηθικών αξιών. Αλεξάντρ  Μπορίσοβιτς, νομίζετε ότι η «Βιολέτα» πολλαπλασιάζεται και ζει ανάμεσά μας;
Αλ.Τ.: «Ναι! Νομίζω ότι οι «Βιολέτες», όπως και εκείνοι που τις πατρονάρουν, παρέχοντάς τους τα χρήματα, καθώς και ανθρώπους που είναι ερωτευμένοι μαζί τους, όπως και γονείς, οι οποίοι δεν θα ήθελαν τα παιδιά τους να συνδέονται με γυναίκες, σαν τη Βιολέτα είναι πάρα πολλοί. Αυτή είναι μια καθημερινή ιστορία. Ξέρετε, ο θεατής πάντα θέλει να δει κάτι απίστευτα πολυτελές, όμορφο, αλλά στην πραγματικότητα, αν θα το καθαρίσεις από το υπερβολικό στρώμα ομορφιάς και πολυτέλειας, εκείνο που απομένει δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια συνηθισμένη ιστορία. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν παντού: μεταξύ των πολύ γνωστών πολιτικών στην Ιταλία, την Αγγλία, τη Ρωσία και σε άλλες χώρες. Βλέπετε, αυτή είναι πλέον μια καθημερινή ιστορία. Νομίζω ότι, το πιο σημαντικό είναι ότι δεν πρέπει να βλέπουμε μια φανταστική ιστορία, κάποιο είδος παραμυθιού, αλλά να δούμε μια πολύ αληθινή ιστορία, όπου ένας άνθρωπος με καρδιά και μυαλό είναι όμηρος της ζωής που επέλεξε, και εννοώ, φυσικά, τη Βιολέτα».

Ερ. Η προσωπική στάση σας για τις γυναίκες, όπως η Βιολέτα ;
Αλ. Τ.: «Θέλω να πω (γέλια), ότι η κοινωνία τις χρειάζεται. Ο πολιτισμός μας υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια, αλλά ποτέ δεν ήταν σε θέση να απαλλάξει τη κοινωνία από τις γυν