Στη χώρα του ξερόλα ή κύμβαλα αλαλάζοντα

11:03 11/8/2012 - Πηγή: Athina984

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη

Μπορεί κανείς να
φυλακιστεί σ’ ένα δωμάτιο με ξεκλείδωτη
πόρτα, αν τυχόν η πόρτα ανοίγει προς τα
μέσα και δεν του περάσει απ’ το μυαλό
να τραβήξει αντί να σπρώξει. Ludwig Wittgenstein

Ζούμε σε μια χώρα όπου η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της γνωρίζει όλες τις πιθανές απαντήσεις, πριν καν τεθεί το ερώτημα. Όπου κι αν πας, όπου κι αν σταθείς, σε όποια συζήτηση κι αν προσπαθήσεις να συμμετάσχεις, θα βρεθούν, αμέσως, άπειροι ειδικοί επί παντός επιστητού, οι αιώνιοι δοκησίσοφοι της φυλής, οι οποίοι με ύφος εκατό καρδιναλίων, σπουδαγμένων

στα καλύτερα και αρχαιότερα πανεπιστήμια της Οικουμένης, αμέσως θα σπεύσουν να σε διαφωτίσουν για την μία και μοναδική αλήθεια, της οποίας είναι αδιαμφισβήτητοι κάτοχοι και φορείς.

Σε αυτό το περιβάλλον, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα γνωρίζουν πρωτοφανή άνθιση και διάδοση πάσης φύσεως θεωρίες συνωμοσίας. Από τη γνωστή φράση κλισέ «μας ψεκάζουν», μέχρι ψευδεπίγραφα κείμενα όπου αποδεικνύεται η διεθνής συνομωσία για την εξόντωση του «ανυπότακτου ελληνικού γένους που στέκεται εμπόδιο στα σχέδια των ισχυρών».

Ο μέσος νεοέλληνας, - ημιμαθής έως αγράμματος παντελώς, - απαίδευτος ως προς τη συμμετοχή στην Αγορά (του Δήμου παλιά) των Ιδεών (σήμερα), αγενής που αγνοεί τους στοιχειώδεις κανόνες διαλόγου, - δημόσιου ή ιδιωτικού,- συμπεριφέρεται ως τύραννος έναντι κάθε γνώμης που δε συμφωνεί με τη δική του.

Οι συνθήκες αυτές είναι αποτέλεσμα του μεγάλου κενού στην παιδεία, ατομική και συλλογική που επικρατούν στη χώρα εδώ και δεκαετίες. Η απαραίτητη επαφή, τριβή και όσμωση με τα μεγάλα ρεύματα ιδεών που συγκλονίζουν τον υπόλοιπο κόσμο, είναι άγνωστη έννοια για τους συμπολίτες μας, η ενημέρωση των οποίων περιορίζεται στα πρωτοσέλιδα των κρεμασμένων στα περίπτερα εφημερίδων ή στην αποσπασματική παρακολούθηση των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων, τα οποία όλοι κατακρίνουν, μα όταν έρχεται η στιγμή παράθεσης των επιχειρημάτων τους, όλοι παραπέμπουν σε αυτά. Ακόμη και αυτό το Διαδίκτυο, αντί να χρησιμοποιείται ως εργαλείο πρόσβασης στη συσσωρευμένη γνώση της ανθρωπότητας, περιορίζεται απλά και μόνο στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπου ο κάθε πικραμένος αναλύει με χιλιάδες λέξεις, καθημερινά, τη δική «του» αλήθεια, αναζητώντας «αποστόλους», «προπαγανδιστές» ή απλά «συνοδοιπόρους».

Δεν είναι τυχαίο ότι σε μια χώρα, οι κάτοικοι της οποίας έχουν διαρρήξει κάθε σχέση με την επίπονη προσπάθειας αυτογνωσίας, - ατομικής και συλλογικής, - η ευδοκίμηση και η άνθιση αυτού του είδους της διανοητικής κατάστασης, δηλαδή της αμετροεπούς και υπερφίαλης άγνοιας που διεκδικεί την απόλυτη αλήθεια, είναι το κύριο χαρακτηριστικό της πνευματικής ζωής.

Η απουσία στέρεων γνώσεων, κουλτούρας διαλόγου, σεβασμού στην άλλη άποψη, αλλά και ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία, η δυσανεξία, είναι οι ψηφίδες της σύγχρονης νωπογραφίας, την οποία θα κληθεί να αποκρυπτογραφήσει, - χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, είναι αλήθεια, - ο ιστορικός του μέλλοντος.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords