Ο Τύπος στον κόσμο

Το μεταναστευτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη στη “σκιά” των νέων περιστατικών σε Ιταλία και Ελλάδα είναι ένα από τα βασικά θέματα του διεθνούς Τύπου.

Για Μεταναστευτικό: “Προστατέψτε τους ανθρώπους όχι μόνο τα σύνορα” αναφέρει το Spiegel. Σκόπιμη ανθρωποκτονία από την πλευρά της ΕΕ και όχι απλώς «δυστυχήματα» χαρακτηρίζει άρθρο του Spiegel τους θανάτους μεταναστών χωρίς τέλος στην προσπάθεια

να περάσουν τα σύνορα των «28», λέγοντας πως οι ιστορικοί των επόμενων δεκαετιών θα ασχολούνται με τη σημερινή «σκοτεινή εποχή» και «εμείς οι πολίτες του σήμερα θα πρέπει να απαντήσουμε τι κάναμε εναντίον αυτής της βαρβαρότητας που τελείται εξ ονόματός μας». Η ΕΕ, γράφει, «δεν κοιτάζει αλλού, όταν οι πρόσφυγες πεθαίνουν. Τους παρακολουθεί πολύ στενά. Και αυτό που συμβαίνει εδώ δεν είναι αμελής συμπεριφορά. Είναι σκόπιμη δολοφονία των προσφύγων». Η ΕΕ θα πρέπει επιτέλους να αρχίσει να συμμετέχει σοβαρά στο πρόγραμμα επανεγκατάστασης της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Εδώ και χρόνια, ο ΟΗΕ έχει βοηθήσει πρόσφυγες να μεταφερθούν από περιοχές κρίσης σε ασφαλή κράτη για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα χωρίς να υποβάλλονται σε γραφειοκρατικές διαδικασίες ασύλου. Η Υπατη Αρμοστεία αναζητεί σήμερα χώρες υποδοχής για αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, οι οποίοι θα πρέπει να επανεγκατασταθούν. Το 2013, η Βόρεια Αμερική δέχθηκε περισσότερους από 9.000 πρόσφυγες - η Γερμανία μόνο 300. “Η υποχρέωση για βίζα ανθρώπων από χώρες που βρίσκονται σε κρίση όπως η Συρία και η Ερυθραία πρέπει επίσης να αρθεί προσωρινά. Οι κανονισμοί του Δουβλίνου της ΕΕ, οι οποίοι επιτρέπουν σε πρόσφυγες να ζητήσουν άσυλο μόνο στη χώρα άφιξής τους, πρέπει επίσης να εξαλειφθούν. Αντ΄αυτού, οι αιτούντες άσυλο θα πρέπει να κατανέμεται μεταξύ των χωρών της ΕΕ, μέσω ενός συστήματος ποσοστώσεων” καταλήγει το άρθρο.

“Οι μετανάστες αντιμέτωποι με την θανατηφόρο τάφρο της Ευρώπης” είναι τίτλος άρθρου στους NYTimes. Σχεδόν 1,200 εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους την περασμένη εβδομάδα σε διάφορα περιστατικά με πλοιάρια που βυθίστηκαν στη Μεσόγειο. Αυτοί οι μετανάστες από τη Συρία, το Μάλι, την Ερυθραία, τη Σομαλία και ακόμα πιο μακριά ελπίζουν να φθάσουν στις νότιες ακτές της Ευρώπης για να ξεφύγουν από πολέμους, φτώχεια και για να το κάνουν αυτό δίνουν τεράστια ποσά σε παράνομους διακινητές. Το μοτίβο αυτό πάντως δεν είναι καινούργιο. Εκτιμάται ότι από το 1993 κάπου 20,000 μετανάστες έχουν χάσει τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να περάσουν τα νότια σύνορα. Ποιος ευθύνεται; η Ε.Ε δείχνει απλά τους διακινητές. Το άρθρο καταλήγει αναφέροντας πως “Μια Ευρώπη – φρούριο έχει δημιουργήσει όχι μόνο φυσικά σύνορα γύρω από την Ήπειρο αλλά και ένα τείχος που δεν επιτρέπει την ευαισθησία και την ανθρωπιά εντός της. Έως ότου αυτό αλλάξει, η Μεσόγειος θα εξακολουθεί να είναι μια θάλασσα – υγρός τάφος. Έως τη νέα τραγωδία, ας θυμηθούμε: Οι πολιτικοί μας θα έπρεπε να την είχαν εμποδίσει, αλλά επέλεξαν να μην το κάνουν.

“ΟΗΕ: Οι πλούσιες χώρες θα πρέπει να πάρουν τουλάχιστον 1 εκ πρόσφυγες τα επόμενα πέντε χρόνια” αναφέρει ο Guardian.

Για Ελλάδα: “Έξι μύθοι εμποδίζουν τη συμφωνία για την Ελλάδα” διατείνεται ο Martin Wolf στους FT. Μια ελληνική έξοδος θα βοηθούσε την ευρωζώνη

“Θα με απαλλάξει κάποιος από αυτόν τον απείθαρχο παπά;”. Αυτό είναι το ερώτημα που υποτίθεται πως έκανε ο βασιλιάς Ερρίκος ο Β’ για τον αρχιεπίσκοπο Τόμας Μπέκετ. Ο Βόλφγκανκ Σόιμπλε, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, πρέπει να σκέφτεται το ίδιο για τους Έλληνες εταίρους του. Για τον Βρετανό βασιλιά ωστόσο, η εκπλήρωση της επιθυμίας του αποτέλεσε μια καταστροφή. Κάτι αντίστοιχο αναμένεται να συμβεί αν η Ελλάδα αποχωρήσει. Ναι, αν η Ελλάδα αναγκαζόταν να υποστεί ολέθριες συνέπειες, οι λαϊκιστές καμπάνιες στις άλλες χώρες θα ήταν λιγότερο αποτελεσματικές. Μια ελληνική έξοδος θα βοηθούσε την Ελλάδα. Πολλοί πιστεύουν ότι μια νέα αδύναμη δραχμή θα προσέφερε ένα ανώδυνο μονοπάτι προς την ευημερία. Αλλά αυτό ισχύει μόνο για μια οικονομία που μπορεί εύκολα να αυξήσει την παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών σε διεθνές επίπεδο. Η Ελλάδα δεν μπορεί να το κάνει. Και οι άμεσες συνέπειες θα περιλάμβαναν συναλλαγματικούς ελέγχους, χρεοκοπίες, πάγωμα των ξένων πιστώσεων και νέο γύρο πολιτικής αναταραχής. Φταίει η Ελλάδα. Κανείς δεν εξαναγκάστηκε να προσφέρει δάνεια στην Ελλάδα. Αρχικά, οι ιδιώτες δανειστές ήταν πολύ ικανοποιημένοι που δάνειζαν την Ελλάδα με τους ίδιους περίπου όρους με την γερμανική κυβέρνηση. Ωστόσο η φύση της πολιτικής στην Ελλάδα, όπως περιγράφεται εύστοχα στον 13ο Άθλο του Ηρακλή του Γιάννη Παλαιολόγου, δεν αποτελεί κάποιο άγνωστο μυστικό. Τότε, το 2010, έγινε ξεκάθαρο πως τα χρήματα δεν θα αποπληρώνονταν. Αντί να συμφωνήσουν στην διαγραφή χρέους που ήταν αναγκαία, οι κυβερνήσεις (και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) αποφάσισαν να διασώσουν τους ιδιώτες πιστωτές μέσω της αναχρηματοδότησης της Ελλάδας.

Οπότε ξεκίνησε το παιχνίδι του «προσποιήσου και επέκτεινε» (extend and pretend). Οι ηλίθιοι δανειστές χάνουν χρήματα. Έτσι συνέβαινε πάντοτε. Αυτό ισχύει και σήμερα.Η Ελλάδα δεν έχει κάνει τίποτα Η Ελλάδα έχει πραγματοποιήσει μια τεράστια προσαρμογή της δημοσιονομικής και εξωτερικής της θέσης. Μεταξύ του 2009 και 2014, το πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο συρρικνώθηκε κατά 12% του ΑΕΠ, το διαρθρωτικό δημοσιονομικό έλλειμμα κατά 20% του ΑΕΠ και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών κατά 12% του ΑΕΠ.

Μεταξύ του πρώτου τριμήνου του 2008 και του τελευταίου του 2013, οι πραγματικές δαπάνες στην ελληνική οικονομία υποχώρησαν κατά 35% και το ΑΕΠ κατά 27%, ενώ η ανεργία έφτασε στο 28%. Πρόκειται για τεράστιες προσαρμογές. Πράγματι, μια από τις τραγωδίες του αδιεξόδου όσον αφορά τις συνθήκες για την παροχή στήριξης είναι ότι η προσαρμογή έγινε. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται επιπρόσθετους πόρους.

Οι Έλληνες θα ξεπληρώσουν. Ο μύθος αυτός απορρέει εν μέρει από την άρνηση να αναγνωριστούν τα μη ανακτήσιμα κόστη. Ο βλαβερός δανεισμός και το τέλος του δανεισμού αυτού ανήκουν στο παρελθόν. Αυτό που παραμένει ανοιχτό είναι κατά πόσον οι Έλληνες θα αφιερώσουν τις επόμενες δεκαετίες προσπαθώντας να αποπληρώσουν βουνά από δάνεια που δεν έπρεπε να είχαν γίνει ποτέ. Το γεγονός ότι το χρέος έχει διπλασιαστεί ως ποσοστό του ΑΕΠ παρά την αναδιάρθρωση, κάνει την κατάσταση πολύ χειρότερη. Η συγχώρεση είναι αναπόφευκτη. Πράγματι, έκθεση του Center for Economic Policy Research σημειώνει πως το χρέος είναι μεγάλο σε όλη την ευρωζώνη, όχι μόνο στην Ελλάδα. Η χρεοκοπία συνεπάγεται και Grexit

Ένας έκτος μύθος είναι πως αν η Ελλάδα χρεοκοπούσε, θα αναγκαζόταν να δημιουργήσει ένα νέο νόμισμα και να βγει από την ευρωζώνη. Είναι πιθανό, αν η ελληνική κυβέρνηση χρεοκοπούσε, οι ελληνικές τράπεζες να μην θεωρούνταν ικανές να λάβουν στήριξη από τον ELA. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, οι τράπεζες θα αναγκάζονταν να επιβάλουν φραγή στις αναλήψεις καταθέσεων. Μπορεί επίσης να σημειωνόταν παύση πληρωμών. Ορισμένοι υποστηρίζουν πως η ΕΚΤ δεν θα είχε μεγαλύτερη δικαιοδοσία να σταματήσει να λειτουργεί ως δανειστής έκτακτης ανάγκης για τις ελληνικές τράπεζες από αυτήν που θα είχε η Fed για να σταματήσει να δανείζει τις τράπεζες του Ντιτρόιτ όταν χρεοκόπησε η πόλη.Ένας έβδομος μύθος – ίσως ο πιο επικίνδυνος από όλους – είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί υπό πίεση φέρνουν αποτελέσματα. Πολύ σπάνια. Αν μια τέτοια συμφωνία δεν επιτευχθεί το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα θα ήταν να γίνει αποδεκτή η πραγματικότητα της χρεοκοπίας και να αφήσουν την Ελλάδα να αποφασίσει τι να κάνει. Αυτό θα ήταν σίγουρα ένα κακό αποτέλεσμα.Αλλά ποιος είναι βέβαιος σήμερα ότι θα μπορούσε να υπάρξει κάποιο καλύτερο;

Σε άλλο δημοσίευμα των FT αναφέρεται στους “τρεις σκληροπυρηνικούς υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ” στους Π. Λαφαζάνη, Ν. Βούτση και Αρ. Μπαλτά με τίτλο “Τα πρόσωπα πίσω από τη ριζοσπαστική κυβέρνηση”. Για τον Π. Λάφαζάνη. Τα γυαλιά με το μεταλλικό σκελετό και το περιποιημένο κοντό μούσι δίνουν στον Παναγιώτη Λαφαζάνη μία απατηλή ήπια εμφάνιση. Όμως, ο ισχυρός υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας ήταν μέλος του σταλινικού κομμουνιστικού κόμματος επί 30 έτη προτού μεταπηδήσει στον σχηματισμό από τον οποίο δημιουργήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα σε λίγες ώρες από τότε που ανέλαβε καθήκοντα, ο κ. Λαφαζάνης ακύρωσε αρκετές ιδιωτικοποιήσεις που είχαν συμφωνηθεί με τους πιστωτές, μεταξύ των οποίων σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, εταιρείες κοινής ωφέλειας αλλά και του εθνικού δικτύου ηλεκτροδότησης. Έβαλε επίσης στο στόχαστρο τους ξένους επενδυτές, μπλοκάροντας τη συνολικού ύψους 1 δισ. ευρώ επένδυση από την Eldorado Gold, την καναδική μεταλλευτική εταιρεία.Τον προηγούμενο μήνα, ο κ. Λαφαζάνης επισκέφθηκε τη Μόσχα και δέχθηκε με ενθουσιασμό την πρόταση της Gazprom να συμπεριληφθεί η Ελλάδα στον Turkish Stream, το νέο σχέδιο για αγωγό που θα μεταφέρει το ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Άφησε επίσης να διαρρεύσει ότι η Αθήνα θα λάβει έως και 5 δισ. ευρώ ως προκαταβολή για αυτό το έργο για να διευκολυνθεί η όλο και πιο απελπιστική κρίση ρευστότητας. «Ο δικός μου τρόπος είναι όχι μνημόνιο, όχι ευρώ» δήλωσε στο κοινοβούλιο πέρσι. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχει πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι εάν το θέμα έρθει σε ψηφοφορία, ο κ. Λαφαζάνης και οι βουλευτές που υποστηρίζουν τη δραχμή είναι έτοιμοι να διασπαστούν από το κόμμα και να ρίξουν την κυβέρνηση.Για τον Ν. Βούτση. Πριν από δύο χρόνια, οι κάμερες φωτογράφισαν το Νίκο Βούτση, τον στρατευμένο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ διαμαρτυρόταν έξω από το κλειστό κτίριο της ΕΡΤ και έσπρωχνε τους άνδρες των ΜΑΤ που ήταν οπλισμένοι με ασπίδες και ρόπαλα. Ο «σκληρός άνδρας» του ΣΥΡΙΖΑ είναι τώρα βουλευτής και υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, έχει εξουσία επί των υπηρεσιών ασφαλείας και αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων. Ογκώδης φιγούρα με το χαρακτηριστικό του γκρι κοστούμι και το μαύρο πουκάμισο με τον ανοιχτό γιακά, ο 63χρονος ήταν ακτιβιστής από τα φοιτητικά του χρόνια. «Δεν υποστηρίζουμε τη βία, αλλά θέλουμε οι άνθρωποι να διαμαρτύρονται στο δρόμο» δήλωσε μιλώντας στους Financial Times, ενώ εξηγούσε την πολιτική προσέγγιση της ρήξης. Υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία ότι με το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης θα δοθεί η δυνατότητα στο Σάββα Ξηρό, μέλος της διαβόητης τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε πέντε φορές σε ισόβια, να εκτίσει την ποινή του στο σπίτι του. Οι υποστηρικτές του Σ. Ξηρού κατέλαβαν το κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου για δύο εβδομάδες -χωρίς να τους εμποδίσει η αστυνομία- πιέζοντας για την απελευθέρωσή του. Για Αρ. Μπαλτά Επιφανής μαθηματικός και φιλόσοφος με σπουδές στο Παρίσι, ο Αριστείδης Μπαλτάς προκάλεσε απελπισία στους Έλληνες καθηγητές πανεπιστημίου με τα σχέδια απεμπόλησης των μεταρρυθμίσεων που έγιναν, μετά από πολύ κόπο, στο κρατικό σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας. Ο 72χρονος υπουργός Πολιτισμού και Παιδείας, επίτιμος καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο -όπου ο Τσίπρας ξεχώρισε ως ηγέτης φοιτητικών αριστερών οργανώσεων- σόκαρε τους καθηγητές και τους δασκάλους όταν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του δήλωσε ότι η παιδεία στην Ελλάδα «δε θα πρέπει να κυβερνάται από την αρχή της αριστείας…, πρόκειται για μια στρεβλή φιλοδοξία».Τώρα ο υπουργός και συνιδρυτής του ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζει ένα καινούριο νομοσχέδιο που θα επιτρέπει και πάλι στους προπτυχιακούς φοιτητές να φοιτούν όσα χρόνια θέλουν για να πάρουν το πρώτο τους πτυχίο, ενώ σχεδιάζει και την κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων.

Από την πλευρά του το Business Insider αναφέρει ότι ο Βαρουφάκης είναι ανάμεσα από στους 20 πιο ενδιαφέροντες άνδρες στον κόσμο. «Είναι ένας απροσδόκητος υπουργός Οικονομικών που φαίνεται να έχει έκτη αίσθηση για τις τάσεις στην ελληνική οικονομία», είναι ο τίτλος του αποσπάσματος που τον αφορά. «Ο ''κατά τύχη οικονομολόγος'' σύμφωνα με τον ίδιο, κατά βάθος έχει καρδιά επαναστάτη. Αλλαξε την ορθογραφία του ονόματός του από πείσμα για μία παλιά δασκάλα που δεν συμπαθούσε, ντύνεται με πιο casual στιλ από τους συναδέλφους του και συχνά προτιμά ένα κουλ, δερμάτινο τζάκετ από κοστούμι και γραβάτα», γράφει το Business Insider, σχολιάζοντας ότι ανάλογη συμπεριφορά έχει και όταν μιλά για την ελληνική οικονομία. «Η θέση του φαίνεται να αλλάζει σε καθημερινή βάση, αλλά έχει ακρίβεια που θυμίζει μάντη προβλέποντας τις τάσεις», προσθέτει, το δημοσίευμα.

“Η Ελλάδα ξεμένει από ρευστό καθώς οι ελπίδες για άμεση συμφωνία για το τέλος της κρίσης χρέους ξεθωριάζουν” αναφέρει ο Guardian. Πάντως, ο Γερούν Ντάισελμλουμ ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών και επικεφαλής του Eurogroup λέει πως ακόμα αναμένει να επιτευχθεί μια συμφωνία τις επόμενες εβδομάδες. Το δημοσίευμα αναφέρεται επίσης στις έντονες αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η κυβέρνηση στις τοπικές αρχές της χώρας ζητώντας να πάρει χρήματα από τα ταμειακά διαθέσιμα.

Από την πλευρά της η Monde αναρωτιέται εάν πλέον θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι η Ευρώπη θα διαπραγματευθεί σύντομα και ένα τρίτο πακέτο διάσωσης προς την Ελλάδα.

“Η Ελλάδα ελπίζει σε μια συμφωνία με την Gazprom σύντομα” αναφέρει η DW. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε χθες με τον επικεφαλής του ενεργειακού κολοσσού Gazprom και σύμφωνα με πληροφορίες συμφώνησαν να συγκροτήσουν μια ομάδα εργασίας για την προώθηση της δημιουργίας του αγωγού, που θα φέρνει φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας.

Για τον Λογιστή του Άουσβιτς: Το “πρόσωπο” της ημέρας είναι ο 93χρονος σήμερα Όσκαρ Γκρόνινγκ. Ο Γκρόνιγκ ήταν λογιστής στο Άουσβιτς μέχρι το 1944 και περιέγραφε πάντοτε τον εαυτό του ως «ένα μικροσκοπικό γρανάζι» στη μηχανή του εφιάλτη. Η γερμανική Δικαιοσύνη δεν έχει την ίδια γνώμη και πλέον ξεκίνησε τη δίκη σε βάρος του με την κατηγορία της συνέργειας στις δολοφονίες των κρατουμένων. Η δίκη έχει ανοίξει συζήτηση στη Γερμανία για το εάν ο Γκρόνινγκ, που δεν συμμετείχε στις ίδιες τις εκτελέσεις, γίνεται σωστά ο τελευταίος (πιθανότατα) που δικάζεται για το στρατόπεδο εξόντωσης. Ο Γκρόνινγκ στάθηκε στο εδώλιο του δικαστηρίου και παραδέχθηκε ότι είναι «ηθικά» ένοχος για τον θάνατο τουλάχιστον 300.000 εβραίων στο Αουσβιτς. Ομολόγησε ότι υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας μαζικών εκτελέσεων, αρνήθηκε ωστόσο οποιονδήποτε άμεσο ρόλο στη ναζιστική θηριωδία. «Ζητώ συγχώρεση. Έχω μερίδιο της ηθικής ευθύνης, όμως το εάν είμαι ένοχος βάσει του Ποινικού Δικαίου θα πρέπει να το αποφασίσετε εσείς» δήλωσε ο Γκρένινγκ απευθυνόμενος στους δικαστές. Τι έκανε ο Γκρόνινγκ; Στην ηλικία των 21 ετών, και όντας ήδη μέλος των SS, έγινε το Σεπτέμβριο του 1942 ένας από τους λογιστές στο Άουσβιτς. Έμεινε στη θέση του μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 και η δουλειά του ήταν να καταγράφει τα περιουσιακά στοιχεία των κρατουμένων που έφταναν με τα τρένα στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Χρήματα και τιμαλφή σε καταλόγους. Φρόντισε επίσης για την πορεία των υπόλοιπων αντικειμένων μικρής αξίας -αποσκεύες και ρούχα- που θα εξαφανίζονταν. Όπως και η πλειονότητα των ιδιοκτητών τους. Ο Γκρόνινγκ δεν εκτέλεσε ποτέ ο ίδιος κανέναν κρατούμενο, δεν μετέφερε κρατουμένους στους θαλάμους αερίων, δεν είχε καν σχέση με τα υλικά μέσα που χρησιμοποιούνταν. Δεν ήταν ούτε καν ένας από τους φρουρούς που ξεχώριζαν, σαν να ήταν ζώα, τους κρατουμένους στις σειρές μεταξύ εκείνων που θα πήγαιναν για εξόντωση και όσων θα έπαιρναν παράταση του μαρτυρίου. Το ερώτημα ήταν πού σταματά η ευθύνη και που ξεκινά η γκρίζα εκείνη ζώνη όσων συνέβαλαν με «αθώες», αναίμακτες, τετριμμένες πράξεις. Ήταν εκείνο που η Χάνα Άρεντ, όχι τυχαία την ίδια περίοδο, είχε ονομάσει «κοινοτοπία του κακού».

Για γενοκτονία Αρμενίων: Την Παρασκευή, 24 Απριλίου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Αρμενίων, η γερμανική κυβέρνηση αναμένεται να υιοθετήσει για πρώτη φορά επισήμως τον όρο γενοκτονία, κάτι που μέχρι σήμερα απέφευγε, αναφέρει η DW. Ωστόσο την ίδια ώρα το BBC, αναφέρει ότι ο Μπαράκ Ομπάμα αθέτησε τη δέσμευσή του για αναγνώριση της γεγονοκτονίας.

Επιμέλεια Αλεξάνδρα Βουδούρη