Ο Ουμπέρτο Έκο και ο γκριλισμός

Τις απόψεις κι επιφυλάξεις του απέναντι στον Μπέπε Γκρίλο και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων κατέθεσε ο Ιταλός ακαδημαϊκός Ουμπέρτο Έκο στην εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα.

Ωστόσο, όπως λέει, τρέφει κάποιες ελπίδες για τους «Γκριλίνι», τους 162 βουλευτές του Κινήματος, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο «τουλάχιστον, δεν έχουν κλέψει ακόμη».

Υποψιάζεται βάσιμα πως η ρήση του «το κλειδί της επιτυχίας για έναν πολιτικό είναι να μην εμφανίζεται στην τηλεόραση», ακολουθήθηκε κατά γράμμα από τον επικεφαλής του επιτελείου του Γκρίλο.

Ο Ιταλός λόγιος παραδέχεται πως δεν διαθέτει

λογαριασμό ούτε στο facebook, ούτε στο twitter, αλλά όπως λέει, «οτιδήποτε γράφω αναπαράγεται σε διάφορες ιστοσελίδες, ενώ η παραμικρή πανεπιστημιακή μου διάλεξη ανεβαίνει στο youtube. Δεν μπορώ παρά να δώσω συγχαρητήρια στον Γκρίλο, που αντελήφθη αυτήν τη βασική αρχή: Η επικοινωνία δεν είναι πλέον άμεση, αλλά κινείται σαν την μπάλα του μπιλιάρδου».

Όσο για την ιντερνετική δημοκρατία, την οποία επαγγέλλεται ο Έκο λέει: «Ο κοινοβουλευτικός γκριλισμός είναι μια αντίφαση γιατί αυτό που θέλει ο Γκρίλο είναι ένας ψηφιακός γκριλισμός. Δηλαδή, η δημιουργία μιας ψηφιακής πλατείας, στην οποία όλοι μιλούν με όλους και έτσι αναβιώνει η αθηναϊκή Αγορά. Αλλά ο Γκρίλο δεν λαμβάνει υπόψη του το γεγονός ότι, δεν είναι χρήστες του Ίντερνετ όλοι οι πολίτες. Τι σημαίνει αυτό;», διερωτάται ο Έκο, «Ότι οι αποφάσεις δεν θα λαμβάνονται από τον κυρίαρχο λαό, αλλά από μια αριστοκρατία των μπλόγκερς».

Για την Κεντροαριστερά ο Έκο λέει: «Ο Μπερσάνι διαβεβαίωνε ότι θα κέρδιζε και θα κυβερνούσε. Όλοι βλέπαμε ότι, έκανε μια αξιοπρεπή προεκλογική εκστρατεία χωρίς τις εξαλλοσύνες των αντιπάλων του. Αλλά, δεν λάβαμε υπόψη μας ότι, κάθε φορά που η Αριστερά εμφανίζεται ως νικήτρια, χάνει. Έχει ειπωθεί», συνεχίζει, «και είναι σωστό ότι, εδώ και τουλάχιστον 70 χρόνια το 50% των Ιταλών δεν θέλει μια κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς».

Και καταλήγει: «Ας μην αναρωτηθούμε τώρα το γιατί. Αλλά, είναι γεγονός ότι, για να αποφύγουν μια κεντροαριστερή κυβέρνηση, οι Ιταλοί ψήφιζαν πενήντα χρόνια Χριστιανική Δημοκρατία και είκοσι Μπερλουσκόνι. Η εναλλακτική λύση θα μπορούσε, ίσως, να είναι ο Μόντι, αλλά δεν λειτούργησε. Ενδεχομένως, η Κεντροαριστερά θα έπρεπε να κρατήσει χαμηλό προφίλ».

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

Φωτό: Βικιπαίδεια