Ο Ν. Μηταράκης στον ΑΘΗΝΑ984

Ο υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, Νότης Μηταράκης, μίλησε στις 22/10 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τους Νεκτάριο Νώτη και Γιάννη Παπαγεωργίου.

Μεταξύ άλλων είπε:

* Για το πρόγραμμα Golden Visa:

«Σήμερα στις 12:00 στο ΕΒΕΑ θα παρουσιάσουμε σε θεσμικούς φορείς της αγοράς, σε ξένες πρεσβείες, σε επιμελητήρια, στους συμβολαιογράφους και σε άλλους παράγοντες της αγοράς, την εξέλιξη του προγράμματος της Golden Visa, πώς απέδωσε στον πρώτο πλήρη χρόνο λειτουργίας του, τον αριθμό των αιτήσεων που έγιναν, των αδειών που δόθηκαν και το ποσό που τελικά εισέρρευσε στη χώρα μας, ως αποτέλεσμα αυτού του προγράμματος. Πήγαμε συγκριτικά πολύ καλύτερα απ' ότι είχαν πάει άλλες χώρες στο πρώτο έτος παραμονής τους. Δηλαδή, ο αριθμός των αιτήσεων που δεχθήκαμε είναι περισσότερες απ' ότι σε άλλες αντίστοιχες χώρες, κάνοντας το πρώτο χρόνο παραμονής τους. Τα ακριβή νούμερα θα τα παρουσιάσουμε στις 12:00... Όλες οι αιτήσεις γίνονται δεκτές, εκτός αν υπάρχουν κάποιοι ειδικοί λόγοι. Να τονίσω ότι μια επιλογή που κάναμε με τον αναπτυξιακό νόμο του 2013, τον 4146 -που προέβλεπε τη χορήγηση άδειας παραμονής-, είναι ότι είναι ειδικού τύπου άδεια παραμονής. Πρώτον, εκδίδονται πολύ απλά, σε λίγες μέρες, χωρίς ιδιαίτερη διαδικασία. Δηλαδή, ο ενδιαφερόμενος, αφού έχει το χαρτί του συμβολαιογράφου που αποδεικνύει την αγορά ακινήτου άνω των 250.000 ευρώ, με απλά βήματα παίρνει αυτή τη πενταετή άδεια παραμονής. Αλλά σε αντίθεση με άλλες χώρες -και αυτό ήταν μια πολιτική απόφαση-, η ελληνική άδεια παραμονής δεν οδηγεί τελικά σε υπηκοότητα. Άλλες χώρες της Ευρώπης επιλέγουν και τελικά δίνουν διαβατήρια. Εμείς αυτό δεν το κάνουμε ως πρόγραμμα μετανάστευσης, για να έρθουν χιλιάδες ξένοι και να πάρουν ελληνική υπηκοότητα. Αντιθέτως, αυτή η βίζα λέει συγκεκριμένα ότι δεν οδηγεί ποτέ στην απόκτηση υπηκοότητας. Είναι άνθρωποι υψηλότερου εισοδήματος, οι οποίοι θέλουν να έρθουν στη χώρα μας και να μείνουν για αρκετά χρόνια ως μια δευτερεύουσα κατοικία, κατά κανόνα... Αυτό πράγματι ήταν ένα προϊόν που στην Ελλάδα ήδη είχε αρχίσει ν' αναπτύσσεται με Ευρωπαίους πολίτες που έρχονταν και αγόραζαν κάποια κατοικία στην Ελλάδα με τη σύνταξη τους. Βέβαια η πραγματικότητα είναι -και αυτό είναι το θετικό- ότι αυτοί οι αγοραστές ακινήτων θα χρειαστούν για ν' αυξηθούν τα νούμερα για συγκεκριμένα συγκροτήματα. Δύσκολα έρχεται κάποιος -ας πούμε- από την Ασία για ν' αγοράσει ένα σπίτι στη μέση του πουθενά, που ίσως δεν γνωρίζει κανέναν στη περιοχή, δεν υπάρχει μια υπηρεσία στη γλώσσα του ή ένας γιατρός με τον οποίο να μπορεί να συνεννοηθεί, όσον αφορά τους μεγαλύτερους ανθρώπους. Βλέπουμε, λοιπόν και στα αναπτυξιακά έργα που έχουν κατατεθεί, ότι η ιδέα των ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, τα οποία συνοδεύονται από τουριστικές κατοικίες, είναι ένα προϊόν, το οποίο τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα θ' ανθίσει ιδιαίτερα και θ' αναβαθμίσει το τουριστικό μας προϊόν και θα δημιουργήσει τον τύπο κατοικιών γι' αυτούς έχουν 250.000 ευρώ και πάνω και τα αντίστοιχα κονδύλια για να συντηρήσουν μετέπειτα τα σπίτια και τους εαυτούς τους, όσο ζουν στην Ελλάδα. Αυτές οι άδειες παραμονής δεν δίνουν δικαίωμα εργασίας. Άρα, αυτός που έρχεται δεν θα δουλέψει στην Ελλάδα. Αυτός που έρχεται με αυτή την άδεια παραμονής, θα έχει απλώς το δικαίωμα να παραμείνει. Θα πρέπει, λοιπόν, να υπάρχουν και τα συγκροτήματα τα οποία ανταποκρίνονται στις υψηλές απαιτήσεις αυτού του κοινού. Επίσης νομοθετούμε και θα εκδοθεί τις επόμενες μέρες μια κοινή υπουργική απόφαση. Αναδιοργανώνουμε το νόμο που ήδη υπάρχει για τις βίζες που δίνονται σε επενδυτές, οι οποίοι έρχονται να κάνουν έργα... Χρειάζεται μια πιο λεπτομερής ανάλυση των αιτήσεων. Θα εγκρίνουμε τις αιτήσεις που πραγματικά οδηγούν σε επενδύσεις και δημιουργούν θέσεις εργασίας».

* Για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων και τα κόκκινα δάνεια:

«Υπάρχει μια πολυπλοκότητα. Το υπουργείο Ανάπτυξης προσπαθεί να βρει μια συνολική λύση και αυτό είναι το ζητούμενο, να μην βρούμε μια αποσπασματική λύση. Για παράδειγμα, όσον αφορά τα δάνεια, να υπάρχει μια δεύτερη αποσπασματική λύση για τα ασφαλιστικά ταμεία και μια τρίτη αποσπασματική λύση για τις οφειλές στην εφορία. Ο στόχος -και αυτό νομίζω πραγματικά ότι θ' ανακουφίσει τον Έλληνα πολίτη, καθώς υπάρχει έντονη πολυπλοκότητα και ελπίζω και ότι πολύ σύντομα θα μπορέσουν οι συναρμόδιοι υπουργοί να κάνουν τις ανακοινώσεις-, είναι να βρεθεί μια λύση που θ' αντιμετωπίζει τη συνολική έκθεση μιας επιχείρησης ή ενός πολίτη σε οφειλές. Είναι η σύνθεση που δημιουργεί την πολυπλοκότητα... Όταν υπάρχει χρέος προς μια πηγή είναι πιο απλό. Το πολύπλοκο και τα ερωτήματα που προσπαθούν οι συναρμόδιοι ν' απαντήσουν με τον καλύτερο τρόπο και για το πολίτη και για τις επιχειρήσεις, αλλά και για τον κρατικό προϋπολογισμό, αποσκοπούν στο να μην δημιουργηθούν κενά που θα μας δημιουργήσουν χρηματοδοτικά κενά και να μην δημιουργηθούν επιπλέον κεφαλαιακές ανάγκες στις τράπεζες. Όταν κάποιος χρωστάει σε τρεις πηγές, πρέπει να πληρώσει κάπως παράλληλα και τις τρεις, αλλά σε ύψος δόσεων το οποίο ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα. Αυτό ακριβώς είναι, λοιπόν, το ζητούμενο και δημιουργεί καθυστερήσεις. Και αν μου κάνατε και άλλες ερωτήσεις πάνω σε αυτό θα φαινόταν ακόμα περισσότερο πόσο πολύπλοκη είναι αυτή η σύνθεση, όταν έχεις οφειλές σε πολλαπλές πηγές. Αν κάποιος αδυνατεί παντελώς ν' ανταποκριθεί σε μια πηγή, αλλά χρωστάει και σε άλλες δύο και να γίνει μια μικρή ρύθμιση εκεί που χρωστάει και δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί και παράλληλα πρέπει να πληρώνει πολλαπλές οφειλές. Πάλι συνολικά μπορεί να δημιουργείται ένα επίπεδο πληρωμών που δεν ανταποκρίνεται στο εισόδημα του. Άρα, μπορεί να είναι δώρον άδωρον η ρύθμιση μόνο, για παράδειγμα, των δανείων ή η ρύθμιση της εφορίας, αν αυτό δεν αντιμετωπίζεται συνολικά... Θα μπει μια γραμμή για το ποιος μπορεί να πληρώσει και ποιος δεν μπορεί και θα μπει και μια γραμμή ποιες επιχειρήσεις τελικά είναι βιώσιμες. Όπως είπε και ο κ. Δένδιας προχθές, το γεγονός ότι αρχίζουμε και βλέπουμε κάποια σημάδια ανάκαμψης πιθανότατα θα οδηγήσει σε πολύ περισσότερες εταιρίες, απ' ότι θα ήταν το 2012, για παράδειγμα, να θεωρηθούν βιώσιμες. Το θέμα είναι λοιπόν να υποστηρίξουμε αυτούς που μπορούν να υποστηριχτούν. Επίσης, είναι κρίσιμο, σε εταιρίες που υπάρχει δυνατότητα των μετόχων να συνδράμουν στις κεφαλαιακές ανάγκες της εταιρίας, να τους δοθεί η δυνατότητα να το κάνουν. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που είδαμε σε διάφορες εταιρίες τα προηγούμενα δύο χρόνια, επειδή το ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο αναδιοργάνωσης επιχειρήσεων είναι πολύπλοκο. Υπήρξαν επιχειρήσεις που ήρθε νέος επενδυτής, υπήρχαν νέα κεφάλαια, αλλά δεν μπορούσαν να εισαχθούν, διότι ήταν μπλοκαρισμένη -να το πω απλά- η εταιρία λόγω δανειακών υποχρεώσεων. Έτσι δεν υπήρχε ο μηχανισμός τότε ούτε για τις τράπεζες, ούτε για την εφορία, ούτε για τα ασφαλιστικά ταμεία να καταλήξουν σε μια συμφωνία, η οποία τελικά θα ήταν θετική για όλους, αφού θα πληρώνονταν στο τέλος και δεν θα χρεοκοπούσε μια εταιρία και απλώς κάποια χρέη θα γράφονταν στα βιβλία και το χειρότερο θα βρισκόταν κόσμος στο δρόμο».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ