Ο Ν. Φίλιππας στον ΑΘΗΝΑ984

Ο πρόεδρος του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) και καθηγητής του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Νίκος Φίλιππας, μίλησε στις 28/11 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τους Νεκτάριο Νώτη και Γιάννη Παπαγεωργίου.

Μεταξύ άλλων είπε:

«Η Ελλάδα από το 2010 αρνούνταν να κάνει μεταρρυθμίσεις και να εντάξει την πραγματικότητα σ' ένα πολύπλοκο παγκόσμιο περιβάλλον, το οποίο τρέχει ταχύτατα. Έτσι παρέμεινε εγκλωβισμένη σε πολιτικές διαμάχες και κόντρες,

με αποτέλεσμα μετά από 4 - 5 χρόνια κρίσης και θυσιών, να βρισκόμαστε πάλι στην κόψη του ξυραφιού, από την στιγμή που δεν τηρούμε τα αυτονόητα για τα οποία έχουμε δεσμευθεί. Από την άλλη μεριά, η τρόικα ασκεί αφόρητη πίεση για καταστάσεις που και η ίδια το 2010 θα έπρεπε να είχε βάλει στο τραπέζι και όχι όταν κοντεύει να τελειώσει το μνημόνιο. Είναι πολύπλοκα τα πράγματα. Το πολιτικό σύστημα δεν είναι ενωμένο. Το παράδειγμα των υψηλών spreads των επιτοκίων ερμηνεύει σε πολύ μεγάλο βαθμό την έλλειψη ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων και των διεθνών εμπορεύσιμων προϊόντων. Δεν θεωρώ ότι το χρέος είναι τόσο σημαντικό, από τη στιγμή που κατέχεται κατά 75 - 80% από κράτη τα οποία δεν θα το ζητήσουν. Το θέμα είναι η εξυπηρέτηση του χρέους, που ούτε εκεί, βέβαια, υπάρχει πρόβλημα, διότι τα τοκοχρεολύσια δεν είναι όπως ήταν πριν τρία χρόνια. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην πραγματική οικονομία και στο αν το πολιτικό σύστημα θέλει να πάει μπροστά η χώρα. Τώρα υπάρχει ένα εθνικό θέμα, για το οποίο θα έπρεπε όλοι να είναι ενωμένοι και βλέπουμε ακόμα και χθες που δημοσιοποιήθηκαν οι απόψεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο Λονδίνο, ότι αυτές οι προτάσεις δεν έτυχαν θετικής αναγνώρισης από τα funds, κάτι το οποίο δημιουργεί πολύ σοβαρό θέμα. Υπάρχει μεγάλη έλλειψη κατανόησης των πολιτικών και των οικονομολόγων για το τι σημαίνει "αγορές"... Δεν μπορούμε να θέτουμε αντιφατικούς στόχους. Δεν μπορούμε να λέμε από τη μία πλευρά, ότι υπάρχει τρομερή ανεργία και φεύγουν τα μυαλά και από την άλλη πλευρά, άμα έρθει μία επένδυση να προσπαθούμε να την μπλοκάρουμε. Θέλουμε επενδύσεις -όλοι πρέπει να συμφωνήσουμε στο αυτονόητο-, ενταγμένες, βεβαίως, σ' ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης. Χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια... Η Ελλάδα μεγάλωσε 30 - 35 χρόνια, μέσα από το εύκολο χρήμα, μέσα από τα χρηματιστήρια, μέσα από τα υψηλά επιτόκια που έδιναν στα ομόλογα τη δεκαετία του '80 και του '90 -25 έως 30%-, μέσα από τις συντάξεις των 48 χρονών και των 35 χρονών, οπότε ο κόσμος δεν συνήθιζε στην εργασία, αλλά στο εύκολο χρήμα και συνεχίζει να προσπαθεί να βρει διεξόδους μέσα από αυτή τη διαδικασία και όχι μέσα από τη δουλειά και την ανάδειξη του ταλέντου του».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ