Ο Γ. Πλειός & Η Λ. Τσαλίκη στον ΑΘΗΝΑ984

Καλεσμένοι σήμερα στην εκπομπή του «ΑΘΗΝΑ 9.84», «Το Πρόσωπο της Εβδομάδας», η λέκτορας στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Λίζα Τσαλίκη και ο αναπληρωτής καθηγητής στο ίδιο τμήμα και διευθυντής του Εργαστηρίου Κοινωνικής Έρευνας στα ΜΜΕ, Γιώργος Πλειός. Μιλώντας στον Τάσο Παππά,


μεταξύ άλλων, είπαν:

* Για την υπόθεση του Ντομινίκ Στρος Καν:

Γ. Πλειός: «Κυρίως στη Γαλλία -αλλά και σε άλλες χώρες- κατά κόρον ειπώθηκε, πως δεν έπρεπε να διαπομπευτεί πριν αποδειχθεί ότι είναι ένοχος, ο Ντομινίκ Στρος Καν... Σε ό,τι αφορά το αν υπάρχει τέτοιο υπόστρωμα αντιπαράθεσης μεταξύ Ευρώπης, γενικά, και Αμερικής από την άλλη, προφανώς και υπάρχει... Μην ξεχνάμε ακόμα και από την πολιτική ιστορία, ότι η Γαλλία έχει αποσυρθεί από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Οπότε, παραδοσιακά, υπάρχει μια τέτοια διαφορά... Η θεωρία της συνωμοσίας είναι ένας άλλος λόγος, για τον οποίο πλήττεται αυτή η υπόθεση του Ντομινίκ Στρος Καν... Όσο πιο ισχυρή είναι μια εξουσία και όσο μεγαλύτερες ανατροπές έχουμε γύρω από αυτήν ή μέσα σε αυτήν, τόσο περισσότερο ενισχύονται οι θεωρίες συνωμοσίας. Και αυτό δεν ισχύει μόνο στην Αμερική...».

Λ. Τσαλίκη: «Δεν νομίζω ότι πρέπει να σιωπήσουν τα ΜΜΕ. Υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή και υπάρχουν κάποιες ισορροπίες. Θα μου πείτε, ότι δεν έχουν βρει αν είναι ένοχος ο Στρος Καν... Το ότι η γαλλική δημοσιογραφική κουλτούρα έχει την παράδοση να μην το συζητάει, πιστεύω ότι από τη στιγμή που παίζονται τόσα πολλά πράγματα -δηλαδή, έχεις έναν τόσο δυνατό, με εξουσία άνδρα, ο οποίος κατηγορείται για σεξουαλική κακοποίηση, για σεξουαλική επίθεση, για απόπειρα βιασμού, για κράτηση παρά τη θέληση ενός άλλου ανθρώπου-, προφανώς και πρέπει να γίνει θέμα συζήτησης. Δεν είναι μια απλή αδιακρισία, προσωπική. Δεν είναι κάποιος που είχε ένα νόθο παιδί και το βρήκαμε, να δούμε πώς θα το χειριστούμε».

Γ. Πλειός: «Δεν τίθεται καμία αμφιβολία, ότι τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων είναι ίσα και πρέπει να παραμείνουν ίσα απέναντι και στην κάμερα, απέναντι και στο νόμο, απέναντι και σε οποιονδήποτε άλλο παράγοντα. Συνεπώς, δεν μπορεί να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση ενός ιδιωτικού προσώπου, σε σύγκριση με ένα δημόσιο πρόσωπο. Υπάρχουν δύο είδη περιορισμών εδώ: υπάρχουν οι νομικοί περιορισμοί και υπάρχουν και οι ηθικοί περιορισμοί. Αυτό που είπα, ισχύει για τους νομικούς περιορισμούς. Επομένως, λοιπόν, στο επίπεδο των νομικών κανόνων, δεν μπορεί να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση. Όμως, σε ό,τι αφορά στο επίπεδο της ηθικής, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η ηθική δεν μπορεί να επιβάλλεται δια νόμου. Δεν μπορεί να ελέγχεται δια νόμου...».

Τ. Παππάς: Μπορεί να ελέγχεται με κώδικες δεοντολογίας, όμως, αν μιλάμε για τα ΜΜΕ...

Γ. Πλειός: «Όποιους κώδικες δεοντολογίας κι αν βάλουμε, το γεγονός ότι ένα πρόσωπο μπορεί να έχει μια ερωμένη και αυτό να είναι αποδεκτό από τη σύζυγό του και από το στενό του περιβάλλον, δεν μπορεί κάποιος, δια