Ο Γ. Κατρούγκαλος στον ΑΘΗΝΑ984

Ο συνταγματολόγος και αναπληρωτής καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Γιώργος Κατρούγκαλος, μίλησε στις 9/5 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Βασίλη Πάικο. Με αφορμή το τριήμερο Διεθνές Συνέδριο με θέμα «Χρέος και Λιτότητα» -που διεξήχθη στην Αθήνα, 6, 7 και 8 Μαΐου-


μεταξύ άλλων, είπε:

* Για αντισυνταγματικότητα του μνημονίου:

«Υπάρχουν δύο σημαντικά προβλήματα αντισυνταγματικότητας. Το ένα είναι, ότι το Σύνταγμά μας απαιτεί, όλες οι διεθνείς συμβάσεις να έρχονται για κύρωση στη Βουλή. Το μνημόνιο, λοιπόν, με όλες αυτές τις περίφημες επικαιροποιημένες του εκδοχές, συμφωνείται από τον υπουργό Οικονομικών και απλώς ανακοινώνεται στη Βουλή».

Δημοσιογράφος: Εννοείτε, οι συνεχείς ανανεώσεις, γιατί το μνημόνιο στην αρχική μορφή ψηφίστηκε από την απλή πλειοψηφία...

Γ. Κατρούγκαλος: «Όχι, μόνο. Προσέξτε, όμως, κι εκεί οι δανειακές συμβάσεις -οι οποίες, ουσιαστικά, από νομική άποψη, είναι αυτές που θεμελιώνουν τις νομικές υποχρεώσεις-, είναι μεταγενέστερες από το Νόμο 3845 του 2010... Ο Νόμος δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 5 Μαΐου και η σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ. έγινε στις 8 Μαΐου. Ακόμη, δηλαδή, κι εκεί, ως προς την αρχική κύρωση, δεν έγινε σεβαστό το Σύνταγμα. Η ουσία είναι, ότι επί του περιεχομένου, οι μνημονιακές πολιτικές, σε πολύ μεγάλο μέρος, έρχονται σε αντίθεση με μια σειρά από κοινωνικά δικαιώματα...».

Και πρόσθεσε: «Η ουσία του θέματος είναι πολιτική, δεν είναι νομική. Εμείς προσπαθούμε να ακυρώσουμε ορισμένες πλευρές, γιατί αυτό είναι το όπλο που έχουμε ως νομικοί. Αλλά στην πράξη, ούτε καν οικονομικό, κυρίως, δεν είναι. Είναι, κυρίως, πολιτικό ζήτημα και τι προτεραιότητες, πολιτικές, να δοθούν».

Δημοσιογράφος: Επικαλεστήκατε σε συνέντευξή σας στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» της Παρασκευής, δύο στοιχεία, νομικά, τα οποία θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ή να γίνει η επίκλησή τους, προκειμένου να πέσουν αυτά τα «επονείδιστα», όπως τα λέτε. Πρώτα - πρώτα, η έννοια του «επονείδιστου χρέους», που φαίνεται ότι είναι κάποια νομική έννοια, και η επίκληση της κατάστασης ανάγκης. Αυτά θα μπορούσε να γίνει επίκλησή τους, προς ποιες κατευθύνσεις;

Γ. Κατρούγκαλος: «Αν αποφασίσει η ελληνική κυβέρνηση να διαπραγματευθεί μονομερώς και μάλιστα να καταλήξει σε μονομερή απόφαση για την πορεία του χρέους, έχει αυτά τα δύο βασικά όπλα: πρώτον, να ψάξει να βρει αν υπάρχουν πλευρές του χρέους που είναι αντίθετες στο Διεθνές Δίκαιο ή θα μπορούσαν να θεωρηθούν απλώς άνομες. Για παράδειγμα, αν έχουμε διπλοπληρώσει, θα μπορούσαμε να προβάλλουμε εύλογα το ότι "μην περιμένετε να τα πάρετε και τρίτη φορά». Από την άλλη, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν τέτοιες πλευρές, έχουμε την περίπτωση της Αργεντινής, όπου έχουμε το πολύ απλό: όταν ένα κράτος πρέπει να διαλέξει τι θα ικανοποιήσει καταρχήν, τα συμφέροντα των δανειστών ή τις βασικές κοινωνικές ανάγκες και δεν μπορεί να τα κάνει και τα δύο - η κατ εξοχήν περίπτωση της Ελλάδα...».


Δημ