Μόνοι στο σπίτι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε

Του Βασίλη Πάϊκου

Τελικάφαίνεται πως μένουνε μόνοι τους οιγερμανοί. Στην εκστρατεία του Grexit.Το παρακάνανε βλέπεις. Και επαναστατήσανεακόμη και οι φυσικοί τους σύμμαχοι.

Είπανεαυτή τη φορά η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, ναμην κάνουνε οι ίδιοι απ' ευθείας τοεπιθετικό αντι-ΣΥΡΙΖΑ παιχνίδι.Διοχετεύουν λοιπόν τα «κατάλληλα»σενάρια

στον φιλικό τους τύπο. Έτσι γιαξεκάρφωμα. Μόνο που έπεσε υπερβολική ηδόση. Και χάλασε η συνταγή. Τόσο ώστεεξανέστη και αντέδρασε σύμπασα η Ευρώπη.Από τον Ντράγκι ως τον Μοσκοβισί καιτον Σούλτς. Και περισσότερο, και ηχηρότερα,οι ευρωπαίοι διανοούμενοι. Κι ακόμηπερισσότερο η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.Έτσι ώστε δεν αποκλείεται, διόλουμάλιστα, να τους γυρίσει μπούμερανγκ ηιστορία. Και, βέβαια, δεν τα βγάλανε απότο μυαλό τους τα περί Grexitοι γερμανοί. Πήραν την πάσα από το Σαμαρά.Ο οποίος έχει κάνει το Grexitσημαία και φλάμπουρο της προεκλογικήςτου καμπάνιας.

Τιείναι αυτό που,τελικά, φοβούνται η Μέρκελκαι ο Σόιμπλε; Ναι, είναι βέβαιο πωςανησυχούν ότι κυβέρνηση της αριστεράςστην Ελλάδα θα τους διαταράξει τιςισορροπίες. Θα τους υποχρεώσει ναξαναδούν την πολιτική τους. Όλα όσα, ωςτώρα, θεωρούσαν δεδομένα και αδιαπραγμάτευτα.Θα διασαλευτεί, μ' άλλα λόγια, ηνεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή ακινησία.Πολύ περισσότερο που, απ' ό,τι όλαδείχνουν, ο Τσίπρας δεν πρόκειται νατους δώσει την ευκαιρία για κάθετασκληρή αντίδραση.

Περισσότερο,πάντως, η στάση της γερμανικής κυβέρνησηςέχει να κάνει με καθαρά πολιτικά καιόχι με οικονομικά «ζητούμενα». Το ίδιοκαι οι ανησυχίες της. Φοβούνταισυγκεκριμένα η Μέρκελ και ο Σόιμπλε,ότι εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδαμπορεί να ενεργοποιήσει φαινόμεναντόμινο και σ' άλλες ευρωπαϊκές χώρες.Και όχι μόνο στην Ισπανία με τους Podemos.Αλλά, πιθανότατα και στην Πορτογαλία,και στην Ιρλανδία, και στη Γαλλία, καιστην Ιταλία, ακόμη και σε ομόσπονδακρατίδια της Γερμανίας, και ποιος ξέρειπου αλλού. Εάν μάλιστα το πείραμα τουΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα περπατήσει, χωρίςσοβαρές αναταράξεις, κλονίζεται εκ τωνπραγμάτων ολόκληρο το προτεσταντικήςλογικής γερμανικό οικοδόμημα. Άσε που,δεν αποκλείεται να ξεκουνηθούν έτσικαι κάποιοι, «αισχυντηλοί» ως τώρα,ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες. Πιεζόμενοι,περισσότερο τώρα, από τα κομματικά καιτα εκλογικά τους ακροατήρια, ναεγκαταλείψουν την τακτική της τυφλήςυποταγής στα γερμανικά κελεύσματα.

Αστεία-αστεία,αν κάτι κατάφερε ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ με -μόνο-την προοπτική της εκλογικής του νίκης,είναι να βάλει δυναμικά στο τραπέζι τοζήτημα της αμφισβήτησης αλλά και τηςαναθεώρησης της ακραίας λιτότητας γιατους ευρωπαϊκούς λαούς. Κι αυτή ησυζήτηση, από τη στιγμή που ξεκίνησεόπως ξεκίνησε, και που εξελίσσεται όπωςεξελίσσεται, δεν πρόκειται ασφαλώς νασταματήσει. Με τίποτα...