Λιβύη Συρία Ιράκ, Παλαιστίνη: Η «Κόλαση» είναι εδώ...

Του Χρήστου Α. Καπούτση

Τα φαντάσματα δυο Δικτατόρων του Μ.Καντάφι (Λιβύη) και του Σανταμ Χουσείν (Ιράκ), αλλά και η επιμονή του Μπασάρ αλ -Ασαντ (Συρία) να παραμείνει στη θέση του αγωνιζόμενος, έχουν «στοιχειώσει» τα Στρατηγικά σχέδια της Δύσης (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε.).

Η ανατροπή των δικτατορικών καθεστώτων με πρόσχημα , την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη κατοχύρωση των Δημοκρατικών ελευθεριών

και του εκπολιτισμού των πολιτών (υιοθέτηση δυτικού τρόπου ζωής), ήταν οι «επαρκείς» αιτίες, όπως εξηγούσαν τα πειθήνια ΜΜΕ, για την στρατιωτική επέμβαση σε Λιβύη, Συρία, Ιράκ, με διάφορα στρατιωτικά σχήματα, αλλά πάντα με βασικό μοχλό την στρατιωτική μηχανή των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.

Η Λιβύη, η Συρία και το Ιράκ, οι φλεγόμενες και σπαρασσόμενες λόγω εμφυλίου και ξένων επεμβάσεων περιοχές των βόρειων ακτών Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Είναι τα θύματα, της «κερδοφόρας» απόφασης του αμερικανικού στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος, να ελέγξουν και να εκμεταλλευτούν τον ορυκτό τους πλούτο, αλλά και τις οδούς μεταφοράς της ενέργειας (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), κυρίως προς την κεντροδυτική Ευρώπη που στερείται ενεργειακών πόρων.

Προσδοκούσαν, τεράστια οικονομικά οφέλη για τις πολυεθνικές και ακόμη μεγαλύτερη πολιτική επιρροή των ΗΠΑ σε αυτές τις προνομιούχες, λόγω ορυκτού πλούτου αλλά και γεωγραφίας, περιοχές.

Στη Λιβύη, μαίνεται ένας σφοδρός εμφύλιος πόλεμος. Η κυβέρνηση της Λιβύης προειδοποίησε πως υπάρχει μεγάλος κίνδυνος «κατάρρευσης του κράτους». Είναι χαρακτηριστικό ότι τις τελευταίες μέρες, Ισλαμιστές από την παράκτια πόλη Μιζουράτα μάχονται για να ανακτήσουν τον έλεγχο του αεροδρομίου της πρωτεύουσας της Λιβύης Τρίπολης, από ομάδες ενόπλων της ορεινής πόλης Ζιντάν. Οι αντίπαλοι μαχητές ήταν πρώην αντάρτες που ανέτρεψαν τον Καντάφι με την αεροπορική συνδρομή του ΝΑΤΟ.

Το 2011 με πρωτοβουλία του Προέδρου της Γαλλίας ΝΙΚ. ΣΑΡΚΟΖΙ, είχαμε μεγάλης κλίμακας αεροπορικούς βομβαρδισμούς σε βάρος επίγειων στόχων στη ΛΙΒΥΗ. Στόχος των στρατιωτικών επιχειρήσεων των Ευρωπαίων ήταν η κατάρρευση του καθεστώτος ΚΑΝΤΑΦΙ. Προσχηματικοί ή και πραγματικοί λόγοι, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αντικαθεστωτικών, από τις θηριωδίες του Δικτάτορα Καντάφι. Και εικαζόμενοι, αλλά μη αποδεικνυόμενοι στόχοι, η εκμετάλλευση του πετρελαίου της ΛΙΒΥΗΣ, που είναι αρίστης ποιότητας, αλλά και η επίδειξη των ικανοτήτων του γαλλικού μαχητικού αεροσκάφους ΡΑΦΑΛ, που στην αγορά σύγχρονων οπλικών συστημάτων, είχε το μειονέκτημα να μην έχει δοκιμαστεί σε πραγματικές πολεμικές επιχειρήσεις. Μετά την δράση τους στη Λιβύη πενταπλασιάστηκαν οι πωλήσεις των ΡΑΦΑΛ!

Η στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ (πρόεδρος ΤΖ. ΜΠΟΥΣ) ΚΑΙ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ (πρωθυπουργός Τ.ΜΠΛΕΡ), σε ΙΡΑΚ και Αφγανιστάν το 2003 αποδείχτηκαν πολλαπλώς λανθασμένες και με τεράστιο κόστος, όχι μόνο οικονομικό, αλλά κυρίως κόστος από την απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.

Απόδειξη των αποτυχημένων αμερικανό-νατοϊκών επεμβάσεων στο ΙΡΑΚ, είναι η πρόσφατη κατάρρευση του Στρατού του Ιράκ, που δημιούργησαν οι αμερικανοί ξοδεύοντας 27 δισεκ. δολάρια, όταν αντιμετώπισε του τζιχαντιστες του ΙΚΙΛ. Και ακόμη, η πιθανότητα ενδοθρησκευτικού πολέμου μεταξύ των σουνιτών και σιιτών στην Αραβική Χερσόνησο, η de facto τριχοτόμηση του ΙΡΑΚ, και φυσικά, η κτηνώδης δράση των ακραίων τζιχαντιστών (ΣΟΥΝΙΤΏΝ) του ΙΚΙΛ (μουσουλμανικό κράτος για το Ιράκ και το Λεβέντε- Συρία), που έχουν καταλάβει τη βόρεια Συρία και μεγάλο μέρος του Ιράκ, ιδρύοντας «χαλιφάτο». Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μαχητές του ΙΚΙΛ εντάχθηκαν αρχικά στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό για να ανατρέψουν το καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ, γι' αυτό ενισχύθηκαν οικονομικά από τη Σαουδική Αραβία και έλαβαν αμερικανικό οπλισμό, μέσω Τουρκίας! Μετά οι τζιχαντιστές με τα αμερικανικά όπλα επιτέθηκαν στο ΙΡΑΚ και διέλυσαν τον Ιρακινό στρατό, δημιούργημα των Αμερικανών!!

Οι Τζιχαντιστές του ΙΚΙΛ, εφαρμόζουν την πιο ακραία εκδοχή του Ισλαμικού νόμου στα εδάφη που έχουν καταλάβει. Μάλιστα, ο ηγέτης του «χαλιφάτου» Αλ-Μπαγκνταντί, διέταξε τις γυναίκες να υποβληθούν υποχρεωτικά σε κλειτοριδεκτομή, διότι, όπως είπε, έτσι αποκλείεται η σεξουαλική απόλαυση. Επίσης, εκατοντάδες Σύριοι ή ιρακινοί στρατιώτες που έχουν συλληφθεί αιχμάλωτοι από τους τζιχαντιστές αποκεφαλίσθηκαν, απαγχονίστηκαν, «παλουκώθηκαν».

Λιβύη και ΙΡΑΚ, διέθεταν και διαθέτουν τεράστια αποθέματα σε υδρογονάνθρακες, αλλά είχαν και αντιδυτικά δικτατορικά καθεστώτα (Καντάφι- Χουσεΐν). Η Συρία έχει στρατηγική θέση στην Αν. Μεσόγειο (έλεγχος των θαλασσίων οδών μεταφοράς ενεργειακών πόρων) , αλλά το καθεστώς ΑΣΑΝΤ είναι και φιλορωσικό. Ας θυμηθούμε τους αμερικανούς Προέδρους της οικογενείας ΜΠΟΥΣ που αποκαλούσαν τη ΣΥΡΙΑ- ΙΡΑΚ- ΙΡΑΝ- Β.ΚΟΡΕΑ ως «αξονα του κακού».

Επίσης γεωπολιτικές, οικονομικές, ενεργειακές και στρατιωτικο-διπλωματικές σκοπιμότητες της Δύσης, επιτρέπουν την χωρίς οίκτο ανθρωποσφαγή στη Λωρίδα της Γάζας. Η ανοχή των ΗΠΑ και Ε.Ε. στην εγκληματική πολιτική του Ισραήλ, αποτελεί άμεση απειλή για την περιφερειακή σταθερότητα και «κονταίνει» την κλίμακα ηθικών και πολιτισμικών αξιών και δικαιοκρατίας της Δύσης.

Ξεπέρασαν τους 1.7004 οι νεκροί Παλαιστίνιοι στη Λωρίδα της Γάζας μετά την έναρξη των ισραηλινών επιχειρήσεων στις 8 Ιουλίου, ενώ περισσότεροι από 8.000 είναι οι τραυματίες. Το Υπουργείο Υγείας της Γάζας επεσήμανε ότι οι νεκροί στην πλειονότητά τους είναι άμαχοι, ενώ εκατοντάδες είναι οι γυναίκες και τα παιδιά. Περισσότεροι από 250.000 Παλαιστίνιοι, δηλαδή σχεδόν το 15% του πληθυσμού του παλαιστινιακού θύλακα, έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους. Πρόκειται για ανθρωπιστική καταστροφή.

Αχτίδα ελπίδας είναι οι πολλές χιλιάδες άνθρωποι που διαδήλωσαν το Σάββατο έξω από τον Λευκό Οίκο, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον λαό της Γάζας και ζητώντας τον τερματισμό των επιχειρήσεων του ισραηλινού στρατού στον παλαιστινιακό θύλακα.

Οι διαδηλωτές κρατούσαν πλακάτ στα οποία είχαν γράψει ορισμένα από τα αιτήματά τους, όπως "να σταματήσει η αμερικανική βοήθεια στο εβραϊκό κράτος" και "να επιβληθούν κυρώσεις στο Ισραήλ, ένα κράτος-τρομοκράτη".

Λιβύη, Συρία, Ιράκ, Παλαιστίνη: Η «Κόλαση» είναι εκεί, η κόλαση έρχεται και εδώ....

Ωστόσο, η πολιτισμένη Δύση της Δημοκρατίας, του Διαφωτισμού και του Ανθρωπισμού, «σφυρίζει αδιάφορα» και «παρακολουθεί» τις σφαγές αμάχων και παιδιών, παρότι είναι η ίδια με την καιροσκοπική της πολιτική προκάλεσε.

Οι καιροί που ζούμε είναι ενδιαφέροντες. Είναι δύσκολοι, είναι απαιτητικοί. Η αδιαφορία για την εξελισσόμενη ανθρωπιστική τραγωδία, δεν έχει επαρκή δικαιολογητική βάση. Άλλωστε, σε κάθε περίπτωση, η σιωπή, είναι και συνενοχή...