Κρήτη: η τέχνη του μαχαιριού

«Χίλια μαχαίρια και σπαθιά στο δρόμο να 'ναι σπαρμένα, τσαλοπατώτα και περνώ και έρχομαι σε 'σένα». «Απάνω στο λεπίδι του το κρητικό μαχαίρι γράφει τις ιστορίες τους απ' που μας λεν οι γέροι». «Είμαι μαχαίρι κρητικό, όπλο τιμής και ανδρείας, μα είμαι και ενθύμιο ειλικρινούς φιλίας». «Μαχαίρι μου ατρόμητο απάνω μου σε θέλω, γιατί είσαι από τα χώματα του γέρο Βενιζέλο».  Τραγουδήθηκε όσο και ο έρωτας, βάφτηκε στο αίμα όποτε οι Κρήτες θέλησαν τη λευτεριά τους, όποτε η τιμή του Κρητικού έγινε αντικείμενο χλευασμού. Στόλισε την κρητική φορεσιά, αγκαλιάστηκε από συλλογές μουσείων, κρύφτηκε στα πιο παράξενα μέρη της Κρήτης και γράφτηκαν γι αυτό θρύλοι και παραδόσεις... «Ανάθεμα στον Κρητικό που δεν τιμά την Κρήτη...», λέγανε οι παλιοί, "λούζανε" όμως με ντροπή και όσους απαρνιόντουσαν το κρητικό μαχαίρι. Στα βάθη των αιώνων χάνεται η ιστορία του κρητικού μαχαιριού, κάπου εκεί που μπλέκουν οι δρόμοι των χωρών της λεκάνης της Μεσογείου. Ακόμα και οι ιστορικοί δεν έχουν καταφέρει