Και όμως δεν λένε ψέματα

Του Διονύση Δελλή

Το έγραψαν οι Ιταλοί δίχως... περιστροφές και «κορδέλες». Ο Κλαούντιο Ρανιέρι στις αναμετρήσεις με Φινλανδία (Σάββατο) και Β. Ιρλανδία (Τρίτη) «παίζει» το κεφάλι του. Τρίζει ο πάγκος του. Ο Εθνικός μας πάγκος.

Ανακοινώθηκε στις 25 Ιουλίου ο 63άχρονος προπονητής από την Ελληνική ομοσπονδία, ως ο αντικαταστάτης του Φερνάντο Σάντος. Έπιασε δουλειά τον Σεπτέμβρη με την εκκίνηση της προκριματικής φάσης του Euro.

Και τώρα που έπιασε Οκτώβρης τι πιο φυσιολογικό να... κρίνεται η ίδια η δουλειά του. Έπειτα

από ένα ματς (Ελλάδα-Ρουμανία 0-1) όπου χάθηκε κεκλεισμένων των θυρών στο Φάληρο, με τη μισή ομάδα τουλάχιστον ντεφορμέ και με το γκολ να προέρχεται από ένα προσωπικό λάθος στην άμυνα. Κρίνεται λέει ο Ρανιέρι. Αν δεν κάνει τουλάχιστον 4 βαθμούς σε αυτές τις δύο αναμετρήσεις θα μπει σε «ευθεία» μια συζήτηση που έχει ανοίξει καιρό. Τη μια φταίνε οι κλήσεις που έκανε. Την άλλη οι κλήσεις που δεν έκανε. Την τρίτη το αυτοκίνητο με το οποίο πήγε στην προπόνηση (σ.σ έγινε θέμα ότι δεν μπήκε στο πούλμαν της ομάδας). Πιο είναι το πραγματικό πρόβλημα; Ότι η ΕΠΟ δεν έχει κανένα απολύτως σχέδιο για την Εθνική. Όπως δεν είχε ποτέ. Βρέθηκε ο μέγας Ρεχάγκελ και έφτιαξε κάτι που δεν είχαμε. Το συνέχισε ο Σάντος που ήξερε καλά την ελληνική νοοτροπία, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο πέτυχε ο προκάτοχος του.

Ο Ρανιέρι όμως δεν είναι υποψιασμένος ο άνθρωπος. Δεν ξέρει που πραγματικά ήρθε. Και σε ποιο περιβάλλον «μεγάλωσε» η Εθνική μας ομάδα την τελευταία 10ετία. Δεν ξέρει πως προέκυψε το θαύμα που μας έφερε ανάμεσα στις 10-15 καλύτερες χώρες του κόσμου. Διότι θαύμα ήταν. Και τώρα που έφτασε η εποχή της... πρώτης κρίσης, μπορεί να το αντιληφθεί ο καθένας. Εννοείτε ότι αν η Εθνική μας πάει καλά σε αυτά τα δύο ματς η ΕΠΟ θα βγει και θα διαψεύσει κάθε σενάριο για τον προπονητή. Θα τονίσει την εμπιστοσύνη της, στο πρόσωπο του. Και θα «μαλώσει» τα ΜΜΕ για την «φανταστική» ιστορία που αράδιασαν. Αν όμως δεν πάνε αυτά τα δύο ματς με τους Φινλανδούς και τους Βόρειο-Ιρλανδούς; Τότε είναι που θα ξεκινήσουν τα πραγματικά ενδιαφέροντα αυτής της υπόθεσης.

Αυτή την εποχή η Εθνική έχει πολλά αγωνιστικά προβλήματα. Έχει σοβαρές απουσίες (Χολέμπας, Κονέ, Χριστοδουλόπουλος), έχει παίκτες πραγματικά μεγάλης αξίας αλλά χωρίς αυτή την περίοδο να είναι όπως πρέπει (Μήτρογλου, Παπασταθόπουλος). Έχει την ανάγκη να δημιουργήσει έναν νέο κορμό προκειμένου εκείνος να την οδηγήσει στο επόμενο Euro. Ή τέλος πάντων να φτιάξει μια νέα αγωνιστική εκδοχή για να προχωρήσει παρακάτω. Μπορεί ο Ρανιέρι να είναι ο κατάλληλος προπονητής για να το κάνει όλο αυτό. Μπορεί και όχι. Το να συζητάμε σοβαρά όμως αν... παίζεται το κεφάλι του χωρίς ο άνθρωπος ακόμη να έχει κλείσει «μήνα» είναι τουλάχιστον κωμικό. Και αληθινό επιχείρημα προκειμένου να αρνηθεί ο... επόμενος εκλεκτός.

Ο Ιταλός δεν είναι... μάγος. Ούτε ο Μουρίνιο. Είναι όμως κανονικός προπονητής που δούλεψε παραπάνω από 20 χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο. Σε Βαλένθια, Ρόμα, Τσέλσι, Ιντερ, Νάπολι, Φιορεντίνα, Γιουβέντους, Μονακό κλπ. Αξίζει τον σεβασμό. Και αξίζει μια αληθινή ευκαιρία να δείξει ότι ήρθε να δουλέψει και όχι να μάθει από την ΕΠΟ αν είναι καλός ή κακός προπονητής. Αν δεν αλλάξουν τα μυαλά, αν δεν... συμμαζευθούν εκείνοι που βρήκαν «χώρο δράσης» τώρα που λείπει ο «τεχνικός» που έκλεινε την πόρτα των αποδυτηρίων και τους άφηνε απ΄ έξω η εποχή της Εθνικής Ελλάδας θα αλλάξει. Και όταν πέφτεις στο ποδόσφαιρο, είναι άγνωστο πόσα χρόνια χρειάζονται για να ξανασηκωθείς.