Euro... day

Ημέρα της πιο ευχάριστης ανάμνησης η 4η Ιουλίου καθώς πριν από εννέα χρόνια η Εθνική Ελλάδας κατάφερε να πετύχει το «θαύμα» κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και μετά από επικούς αγώνες να ανέβει στο υψηλότερο σκαλί της Ευρώπης και να στεφθεί Πρωταθλήτρια Ευρώπης, κατακτώντας το Euro 2004.

Ήταν 4 Ιουλίου του 2004 όταν στο «Ντα Λουζ» της Λισσαβώνας η οποία είχε γίνει η «πρωτεύουσα» της Ελλάδας από τους

περίπου 20.000 έλληνες οπαδούς, η ελληνική ομάδα πετύχαινε το απίστευτο, το ακατόρθωτο για πολλούς, την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου.

Ήταν τότε που οι ποδοσφαιριστές της ομάδας και ο Ότο Ρεχάγκελ έβγαλαν στους δρόμους μια ολόκληρη χώρα να πανηγυρίζει το χρυσό γκολ του Άγγελου Χαριστέα στον τελικό με τους γηπεδούχους Πορτογάλου και τη νίκη με 1-0.

Ήταν τότε που η ασήμαντη για πολλούς ποδοσφαιρικά Ελλάδα, επέβαλε σε όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να ψάχνει στο χάρτη να μάθει ποιός ήταν ο Νικοπολίδης, ο Σεϊταρίδης, ο Δέλλας, ο Μπασινάς, ο Ζαγοράκης, ο Γιαννακόπουλος, ο Χαριστέας, ο Φύσσας, ο Βρύζας, ο Καψής και ο Κατσουράνης, την 11αδα δηλαδή που οδήγησε στους περισσότερους αγώνες του τουρνουά την Ελλάδα στο θρίαμβο. Άξιοι συμπαραστάτες τους οι Βενετίδης, Νταμπίζας, Τσιάρτας, Νικολαΐδη, Χαλκιάς, Κατεργιαννάκης, Καφές, Γεωργιάδης, Γκούμας, Παπαδόπουλος και Λάκης που απαρτίζαν την ελληνική αποστολή.

Ήταν τότε που ένας γερμανός, ο Ότο Ρεχάγκελ έγινε ο πιο αγαπητός άνθρωπος σε όλη την Ελλάδα για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε και οργάνωσε μια ομάδα πρότυπο, μαζί με τον βοηθό του, Γιάννη Τοπαλίδη.

Τέλος ήταν εκείνη η μέρα που όλη η Ελλάδα ένιωσε μια ατελείωτη περηφάνια, για ένα ομαδικό αθλητικό επίτευγμα της που είχε να ζήσει και να νιώσει από το Eurobasket του 1987 στην Αθήνα.

Μια Αθήνα που έριξε τα τείχη της για να υποδεχτεί και να αποθεώσει τους θριαμβευτές της Πορτογαλίας, όπως τους άξιζε, στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο.