«Η μεγάλη φυγή» λόγω κρίσης

Για ένα νέο μαζικό κύμα φυγής στο εξωτερικό, μια «νέα μεγάλη μετανάστευση», μιλούν πολλοί, εδώ και καιρό, στην Ελλάδα. Κάνουν μάλιστα λόγο για επιστροφή στα «πέτρινα χρόνια» του '50 και του '60, συναντώντας όμως πολλές φωνές αμφισβήτησης.

Σήμερα, ο Έλληνας δε μεταναστεύει για να πλύνει πιάτα στην Αστόρια ή να πάει στις φάμπρικες της Γερμανίας και στις στοές του Βελγίου. Το προφίλ του έλληνα μετανάστη έχει αλλάξει. Οι Έλληνες στην πλειοψηφία τους, μεταναστεύουν αναζητώντας καλύτερες θέσεις εργασίας, επαγγελματικές

ευκαιρίες, καλύτερους μισθούς και καλύτερη ποιότητα ζωής. Η μετανάστευση στις ημέρες μας είναι επιλογή και όχι ανάγκη.

Άνθρωποι που επέλεξαν τη διεθνή ή την εσωτερική μετανάστευση, αλλά και άνθρωποι που αναζητούν νέους επαγγελματικούς ορίζοντες, μίλησαν στις Δέσποινα Μπαρδάκου, Πανδώρα Παφίλη, Χριστιάννα Κούσιου, Ελευθερία Κουμάντου, Κωνσταντίνα Βρεττού και Μαρία Παύλου, για τον αγώνα τους να επιβιώσουν της οικονομικής κρίσης. Η έρευνα παρουσιάζεται αυτή την εβδομάδα στην εκπομπή «Αθήνα Σήμερα», με τη Νόνη Καραγιάννη, καθημερινά, 10.00 με 12.00.

Η οικονομική κρίση στέλνει χιλιάδες νέους  στο εξωτερικό. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο το 2011 συμπληρώθηκαν 98.000 βιογραφικά για δουλειές στο εξωτερικό, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής πύλης Europass.

Ο αντίστοιχος αριθμός ήταν : 53.043 το 2010, 36.253 το 2009, 22.403 το 2008.  Ενδεικτικά, μόνο τον Ιανουάριο του 2012 εστάλησαν 15.000 βιογραφικά, όταν πέρυσι τον ίδιο μήνα ήταν μόλις 6.700.  Το 80% των υποψηφίων μεταναστών είναι έως 35 ετών, το 80% ξέρει 1-2 γλώσσες και περίπου το 20% από 3 γλώσσες και πάνω.

Από τους αιτούντες, το 59% έχει εργαστεί από 2 έως 10 χρόνια, το 21% δεν έχει καθόλου εργασιακή εμπειρία, ενώ το 11% από 11 χρόνια και πάνω.

Η Κατερίνα Φλάκα, από την ευρωπαϊκή πύλη για την επαγγελματική κινητικότητα, eures, μίλησε για το προφίλ του έλληνα μετανάστη, για τους προορισμούς που κυρίως επιλέγει, αλλά και για την προετοιμασία που απαιτείται.

«Κάποιος Έλληνας πολίτης που θέλει να μετακινηθεί σε μία άλλη χώρα της ΕΕ, στα πλαίσια της ελεύθερης κινητικότητας, δε χρειάζεται καμία απολύτως διαδικασία, όσον αφορά βίζες. Χρειάζεται να μετακινηθεί στη χώρα που θέλει να πάει και θα έχει τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους πολίτες της χώρας αυτής, στο πρώτο τρίμηνο. Μετά θα πρέπει να πάει στις αρμόδιες αρχές της κάθε χώρας, εδώ είναι οι αστυνομικές αρχές, να πάρει την άδεια του κοινοτικού υπηκόου. Να δηλώσει ότι διαμένει στη χώρα και ότι έχει επαρκείς πόρους για να παραμείνει στη χώρα για να μπορέσει να πάρει την τυπική άδεια παραμονής στη χώρα. Η γλώσσα είναι ένα βασικό κριτήριο στη μετακίνηση του πληθυσμού. Πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά τη γλώσσα της χώρας στην οποία θέλει να μετακινηθεί. Ώστε να μπορέσει να ενταχθεί στο κοινωνικό και εργασιακό πλαίσιο. Σε κάποιες βέβαια εξαιρέσεις στα αγγλικά που είναι μία διεθνής γλώσσα βοηθάνε την ένταξη εργασιακά και σε περιβάλλοντα που δεν είναι η γλώσσα της χώρα