Η επιστροφή της επίσημης αγαπημένης…

του Διονύση Δελλή.

Οι μέρες που διανύουμε είναι αμιγώς ποδοσφαιρικές. Από τη μια οι μεταγραφές που συνεχίζονται μαζί με τις πρώτες στροφές του πρωταθλήματος. Από την άλλη η προσπάθεια του ΠΑΟΚ με την Σάλκε που δεν έφτασε και βέβαια η κλήρωση σήμερα για τον -συνήθη ύποπτο- Ολυμπιακό στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ δεν αφήνουν και πολύ... χώρο στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

Και όμως αν θα έπρεπε να προβάλλουμε κάτι από τα «προσεχώς». Το φόντο λίαν συντόμως γίνεται πορτοκαλί. Το Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας, ξεκινά την επόμενη εβδομάδα (4/9) και η Εθνική Ελλάδας όχι απλά θα είναι (όπως πάντα) εκεί αλλά δείχνει πραγματικά έτοιμη για... όλα.

Στην διαδρομή του «Ακρόπολις», που διεξάγεται αυτές τις μέρες στο κλειστό του ΟΑΚΑ ξαναβρίσκει τον εαυτό της. Δύο καλές νίκες σε ισάριθμα ματς με αποκορύφωμα την χθεσινή απέναντι στην Λιθουανία (προχθές το θύμα ήταν η Βοσνία). Καλές διότι η βάση της συζήτησης ήταν η άμυνα (62 και 71 πόντοι παθητικό αντίστοιχα). Το... σήμα κατατεθέν του ελληνικού μπάσκετ. Της δικής μας σχολής που ετοιμάζεται να επιστρέψει ιδιαίτερη ανταποκρινόμενη σε έναν γλυκό πειρασμό. Εκείνον που ξεκινά την επόμενη εβδομάδα στα παρκέ της Σλοβενίας. Το Ευρωμπάσκετ. Εκεί που ρεαλιστικός στόχος είναι μια θέση στο βάθρο. Εκεί που η υπόλοιπη Ευρώπη ήδη μας συζητά για τα καλά στην κουβέντα των φαβορί ακόμη και για το χρυσό!

Η Ισπανία που παρά τις απουσίες της, είναι πάντα το «αφεντικό» του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι Γάλλοι με τους NBAers και κυρίως με τον σπουδαίο Τόνι Πάρκερ. Και εμείς. Αυτή είναι η... τροϊκά που υπολογίζουν όλοι ότι μπορεί να φτάσει μέχρι το τέλος. Και αν θα έπρεπε να το κάνουμε ακόμη πιο ξεκάθαρο; Φτάνει μάλλον η επίσημη ιστοσελίδα της FIBA Europe για να λύσει κάθε απορία «Όπως η Ακρόπολη στέκεται περήφανη και δυνατή πάνω από την ελληνική πρωτεύουσα, Αθήνα, η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της λίστας». Στο power rankings της διοργάνωσης η Ελλάδα είναι στην πρώτη θέση. Λιθουανία, Γαλλία, Ισπανία και η διοργανώτρια Σλοβενία συμπληρώνουν το top 5. Την Λιθουανία χθες την κάναμε μια χαψία. Την Γαλλία την κερδίσαμε μέσα στο σπίτι της πριν εβδομάδες (στο τουρνουά του Στρασβούργου). Άλλο τα φιλικά, άλλο τα επίσημα βέβαια θα πει κανείς. Αλλά προφανώς από τέτοια ανταμώματα αντιλαμβάνεσαι πολλά...

«Στην επίθεση αυτή την ομάδα θα μπορούσε να την κοουτσάρει και ο 5άχρονος γιος μου» είπε πριν από λίγο καιρό ο Αντρέα Τρινκιέρι όλο καμάρι για το ταλέντο που έχει στα χέρια του. Ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός που πραγματικά δείχνει έτοιμος να ξαναδώσει αυτό το «κάτι» στην επίσημη αγαπημένη. Στην δύο φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης. Τελευταία φορά ήταν το 2005, στο Βελιγράδι. Από τότε μπορεί να πέρασαν αρκετά χρόνια αλλά παραμένουν σημαντικοί οι «δεσμοί». Ο Ζήσης, ο Σπανούλης, ο Μπουρούσης, ο Φώτσης είναι ακόμη εδώ. Μαζί τους οι Πρίντεζης, Παπανικολάου, ο Περπέρογλου, ο Μαυροκεφαλίδης, ο Μπράμος, ο Βουγιούκας κλπ. Ρόστερ πραγματικά υψηλών προδιαγραφών που δείχνει έτοιμο να ανταποκριθεί σε αυτό το όμορφο ταξίδι που ξεκινά την επόμενη εβδομάδα.

Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είναι στον τέταρτο όμιλο της διοργάνωσης, μαζί με Σουηδία, Ρωσία, Ιταλία, Τουρκία και Φινλανδία. Στην επόμενη φάση προκρίνονται οι τρεις πρώτοι (κουβαλώντας τα αποτελέσματα) και δημιουργούν ένα νέο όμιλο με την καλύτερη τριάδα του γκρουπ που περιλαμβάνει Ισπανία, Σλοβενία, Κροατία, Τσεχία, Γεωργία, Πολωνία. Θεωρητικά σε αυτές τις δύο πρώτες... βόλτες του τουρνουά η Ελλάδα έχει δύσκολο έργο. Τα καλά νέα όμως (αν όλα κυλήσουν ομαλά) έρχονται στην συνέχεια, καθώς η χώρα μας στα νοκ άουτ της 8άδας δεν έχει κανέναν σπουδαίο υποψήφιο αντίπαλο πλην της Γαλλίας. Και τα «χιαστί» οδηγούν στο βάθρο. Αυτά τα ματς γράφουν την ιστορία...