Αποφάσιζαν, χωρίς περίσκεψιν, χωρίς αιδώ…

του Χρήστου Α. Καπούτση

«Πολιτική δίχως αρχές και πολιτικοί χωρίς αυτογνωσία, είναι καταστροφή για μια χώρα», είχε πει σε μια ομιλία του ο Μαχάτμα Γκάντι. Η Δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης Τσοχατζόπουλου και Σμπώκου και η κατάθεση του Α. Κάντα στους ανακριτές, έχουν δημιουργήσει σοβαρές υπόνοιες, για εκτεταμένη διαπλοκή πολιτικών, επιχειρηματιών και κρατικών υπαλλήλων, που πλούτισαν υφαρπάζοντας χρήματα του Δημοσίου, που προορίζονταν για την ενίσχυση της Αμυντικής θωράκισης της χώρας.

Καταρχήν

να διευκρινίσω τα εξής: Είμαι πάνω από 25 χρόνια διαπιστευμένος στρατιωτικός συντάκτης. Είχα υπόνοιες, ότι με τους εξοπλισμούς, υπήρχαν περιπτώσεις «λαδώματος» αξιωματούχων, αλλά μου έλειπαν οι αδιάσειστες αποδείξεις. Όμως, δεν μπορούσα ΠΟΤΕ να φανταστώ, παρότι ζούσα και ζω στους διαδρόμους και στα γραφεία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας , ότι υπήρχε τέτοιας έκτασης διαφθορά και ασυδοσίας και κατασπατάλησης Δημοσίου χρήματος. Το γεγονός ότι δεν κατορθώσαμε, ως δημοσιογράφοι, να αποκαλύψουμε αυτές τις αθλιότητες, συγκεκριμένων στελεχών και πολιτικών, οφείλεται νομίζω, κατά κύριο λόγο, στα στεγανά του ΥΠΕΘΑ.

Κάθε προσπάθεια να αντλήσεις οποιαδήποτε πληροφορία, προσέκρουε στον τοίχο, που λέγεται ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ και στις προβλεπόμενες από τον νόμο κυρώσεις, στην περίπτωση διαρροής απορρήτου εγγράφου, που σχετίζεται καθοιονδήποτε τρόπο με την Άμυνα της χώρας. Η απάντηση σαφώς προσχηματική, αλλά που λειτουργούσε ως ασπίδα σε κάθε ενοχλητική ερώτηση ήταν, ότι πρόκειται για θέμα Εθνικής Ασφάλειας. Και εκεί, σταματούσε κάθε συζήτηση, κάθε δημοσιογραφική έρευνα. Αλλά και από εκεί ξεκινούσε τα «γαϊτανάκι» της χρυσοφόρας διαπλοκής. Και όσες φορές με προσωπικό κίνδυνο και με επαγγελματικό κόστος, τολμήσαμε να πούμε ή να γράψουμε κάτι σχετικό με φαινόμενα κακοδιαχείρισης, στις δαπάνες για εξοπλισμούς, τα θέματα αυτά δημοσιογραφικά «θάφτηκαν», δεν είχαν καμιά απήχηση και επιπλέον, βρεθήκαμε και εκτεθειμένοι ή και απολογούμενοι.

Επί της ουσίας τώρα: Την περίοδο 1996- 2006, έγιναν αγορές οπλικών συστημάτων και ανταλλακτικών αξίας 18 με 20 δισεκατομμυρίων ευρώ.

ΤΟ 2005 εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ, ένα νέο δεκαετές εξοπλιστικό πρόγραμμα μέχρι και το 2015, αξίας 16 δισεκ. ευρώ.

Οι αγορές νέων οπλικών συστημάτων και οι δόσεις, για την αποπληρωμή παλαιοτέρων, συνεχίστηκαν κανονικά μέχρι και το 2011, οπότε και χρεοκοπήσαμε.

Οι μίζες, μαζί με τα ανύπαρκτα Α.Ω., καθώς και με άλλες «διευκολύνσεις», υπολογίζονται στο 1,2 με 1,6 δισεκ. ευρώ, με μετριοπαθείς υπολογισμούς. Μέχρι τώρα, έχουν εντοπιστεί περίπου 85 με 90 εκατομμύρια ευρώ. Επομένως, η απόσταση που θα πρέπει να καλυφτεί (από τα 90 εκατ. ευρώ μέχρι τα 1,6 δις. ευρώ) , από τις Δικαστικές και άλλες αρμόδιες αρχές, είναι πολύ μεγάλη.

Τα όσα υποστηρίζει στην ανάκριση ο Αντώνης Κάντας, ξεπερνούν κάθε όριο φαντασίας. Δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι υπάρχει αυτός ο οχετός της ασύστολα διεφθαρμένης διαπλοκής. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Α. Καντας , δεν ήταν και κάποιο κορυφαίο στέλεχος στην ιεραρχία του ΥΠΕΘΑ. Δεν ήταν Υπουργός ή υφυπουργός ή έστω Α/ΓΕΕΘΑ. Ήταν Αναπληρωτής Διευθυντής Εξοπλισμών, δηλαδή μεγαλο-μεσαίο στέλεχος. Το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι, ότι σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, ομολόγησε ότι έπαιρνε μίζες ακόμη και από προμήθειες , που δεν είχαν καν την υπογραφή του!!

Ο Αντώνης Κάντας, έχει κατονομάσει στους ανακριτές τους εμπόρους όπλων και τους Έλληνες αντιπροσώπους των Αμερικανικών, Γερμανικών και Ρώσικων πολεμικών Βιομηχανιών, που του έδιναν αφειδώς τις μίζες, υπερ-κοστολογώντας παράλληλα, τα οπλικά συστήματα, κερδίζοντας έτσι, μυθώδη ποσά. Επίσης ο Α. Κάντας απαντώντας σε ερωτήσεις των Ανακριτών κ.κ. Γαβριήλ Μαλλή και Γιάννη Σταυρόπουλου, κατονόμασε και πολιτικά πρόσωπα, που χρηματίστηκαν. Φέρεται να είπε χαρακτηριστικά: «Δεν έχω αποδείξεις, αλλά από τη στιγμή που έδιναν μίζες σε μένα, θεωρώ απίθανο να μην έπαιρναν οι "πάνω" και οι "κάτω" από μένα», υπονοώντας σαφώς διευθυντές, μέλη αρμοδίων επιτροπών, αλλά και υπουργούς.

Ο Αντ. Κάντας φέρεται να μιλάει λεπτομερώς για τα χρήματα που έπαιρνε από διάφορους μεσάζοντες , για να συναινεί στην προμήθεια οπλικών συστημάτων, αλλά και τον τρόπο «πληρωμής» του, με τεράστια ποσά, ακόμα και το 3% της αξίας των συμφωνιών που υπογράφονταν. Το ίδιο δίκτυο που συμμετείχε στις δωροδοκίες βοηθούσε τον Κάντα στο «ξέπλυμα του μαύρου χρήματος», μέσω offshore εταιρειών. Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν θυμάται καν πόσες μίζες έχει πάρει!!

Ειδικά για την πολύκροτη και εξόχως δαπανηρή «αγορά του αιώνα», όπως είχε αποκληθεί η προμήθεια 60 μαχητικών αεροσκαφών F-16, αντί των F-15 που πρότεινε ο Πολεμική Αεροπορία, ο Α. Κάντας «ανακατεύει» στην τελική επιλογή, δύο πρώην πρωθυπουργούς και έναν υποψήφιο πρωθυπουργό , δυο μεγαλοεκδότες και δυο μεγαλοεπιχειρηματίες, τρανταχτά ονόματα , γνωστά, εκτός των άλλων, και για το φιλάνθρωπο έργο τους.
Ο Α. Κάντας ήταν αναπλ. Διευθυντής Εξοπλισμών, από το 1996 μέχρι 2001 επί Υπουργίας Τσοχατζόπουλου, και μερικούς μήνες μετά με υπουργό τον Γ. Παπαντωνίου. Μετά παραιτήθηκε από το ΥΠΕΘΑ και έγινε Καθηγητής στο μάθημα «Οικονομικά της Άμυνας» (!) στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Η περίπτωση του Αντώνη Κάντα αναδεικνύει την δυσωδία των «εξοπλιστικών προγραμμάτων», που οφείλεται κυρίως στην Αδιαφάνεια των μηχανισμών , στην απληστία του κυκλώματος των εμπόρων όπλων και στα Στεγανά του ΥΠΕΘΑ. Υπάρχει όμως και μία ακόμη πτυχή, που ... «τρομάζει». Πολλοί από τους πρωταγωνιστές αυτών των βρώμικων υποθέσεων παρίσταναν δημοσίως τους υπερ-πατριώτες. Τώρα αποδεικνύεται ότι απλά πουλούσαν ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ, ξεδιάντροπα με ιδιοτέλεια, για να γίνονται πλουσιότεροι, με χρήματα που προέρχονταν από το υστέρημα του Ελληνικού Λαού και προορίζονταν για την Άμυνα και Ασφάλεια της χώρας.
Είναι αυτονόητο ότι, στα όσα ανωτέρω αναφέρω, υπάρχει και μια αναγκαία προϋπόθεση.

Τα όσα ισχυρίζεται ο Α. Κάντας υπερασπιζόμενος τον εαυτό του, να μπορεί και να τα αποδείξει. Τότε θα έχουν αξία οι μαρτυρίες του, διαφορετικά, ... «άνθραξ ο θησαυρός».

Πάντως, πρόσωπα και εταιρείες , που φέρονται να κατονομάζει ο Α. Κάντας, ως μιζαδόρους και χρηματοδότες του, ήδη έχουν προβεί σε ηχηρές διαψεύσεις, των όσων υποστηρίζει.

Γι' αυτό ακριβώς, η συνέχεια αυτής της πολύβουης «Ιστορίας», προοιωνίζεται συναρπαστική...