Τραγούδια της τελευταίας στιγμής

Το μόνο σίγουρο είναι πως είναι ελάχιστες οι φορές που οι προσδοκίες για την επιτυχία ενός τραγουδιού – όταν βρίσκεσαι στο στούντιο και το ηχογραφείς – ταυτίστηκαν με την τελική αποδοχή του κόσμου. Τραγούδια που οι δημιουργοί τους θεώρησαν πως θα περάσουν εύκολα, δεν πέρασαν καθόλου, εν αντιθέσει με κάποια άλλα που η αποδοχή τους εξέπληξε ακόμα και τους ίδιους τους δημιουργούς.

Υπάρχουν πολλές ιστορίες τραγουδιών – πολύ αγαπημένων και σχεδόν διαχρονικών – που μπήκαν κυριολεκτικά τελευταία στιγμή σε κάποιον δίσκο, είτε γιατί δεν τα πολυπίστευαν οι δημιουργοί είτε γιατί

γράφτηκαν τελευταία στιγμή απλώς για να «γεμίσει» ο δίσκος.

Εχουμε αναφερθεί στο παρελθόν σε αυτή τη στήλη στη «Ρόζα» του Μικρούτσικου και του Αλκαίου· γραμμένο το 1976, το απέρριψε η Χαρούλα το 1986 για τον δίσκο «Η αγάπη είναι ζάλη», για να μπει την τελευταία στιγμή, το 1996, στον δίσκο «Στου αιώνα την παράγκα» με τον Δημήτρη Μητροπάνο. Σε εκείνον τον δίσκο ένα από τα τελευταία κομμάτια που γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν ήταν και το «Πάντα γελαστοί». Μπορούμε όλοι να φανταστούμε ποια θα ήταν η τύχη εκείνου του δίσκου χωρίς αυτά τα δύο τραγούδια.

Το 1993 ο Ορφέας Περίδης κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο «Αχ ψυχή μου φαντασμένη». Το τραγούδι που ξεχώρισε και παίχτηκε σε όλα σχεδόν τα ραδιόφωνα της Ελλάδας ήταν ένα τραγούδι που ο Ορφέας δεν είχε σε ιδιαίτερη εκτίμηση και χρειάστηκαν οι πιέσεις του παραγωγού του δίσκου για να μεταπειστεί και να το συμπεριλάβει τελικά. Ηταν η «Φωτοβολίδα».

Το 1997 ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας κυκλοφόρησε τον δίσκο «Παυσίλυπον». Ο δίσκος είχε σχεδόν ολοκληρωθεί αλλά έλειπαν ένα-δυο τραγούδια. Τα δύο τραγούδια που προστέθηκαν τελευταία ήταν ο «Νότος» και το «Ενας Τούρκος στο Παρίσι» με τους στίχους του Ισαάκ Σούση.

Στον δίσκο του Βασίλη Δημητρίου με τραγούδια για την τηλεοπτική σειρά «Ο μεγάλος θυμός», το 1998, ενώ είχαν ολοκληρωθεί οι ηχογραφήσεις, ειδοποίησαν τον Χρήστο Θηβαίο πως θα ήθελαν να τραγουδήσει ένα ακόμα τραγούδι. Μάλιστα ο Χρήστος σχεδόν δυσανασχέτησε, στην αρχή είπε πως δεν είχε χρόνο να ξαναμπεί στο στούντιο, τελικά πείστηκε και το τραγούδι ήταν το «Αγάπη» ή αλλιώς «Πόσο πολύ σ’ αγάπησα», ένα ποίημα της Κατίνας Παΐζη.

Αυτά είναι ορισμένα από τα τραγούδια της τελευταίας στιγμής για τα οποία το σύμπαν ορθά «συνωμότησε» να ηχογραφηθούν τελικά.