«Πανελλαδικές»: Ανιστόρητοι και αγεωγράφητοι απόφοιτοι λυκείων

Θα συμφωνήσω απολύτως, αλλά και θα συγχαρώ τον καθηγητή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γρηγόρη Καλφέλη (28.04.2020), για το άρθρο του στις “Απόψεις” του In.gr με τον τίτλο “Εν μέσω πανδημίας… είναι ορθές οι επιχειρούμενες αλλαγές στα Λύκεια”;

Αυτό λοιπόν το άρθρο ξεμπλέκει αρκετά το γόρδιο δεσμό του άλυτου κουβαριού των “Πανελλαδικών Εξετάσεων”, που θέτουν, πολλές φορές για το τίποτα, επί ποδός πολέμου, αποφοίτους λυκείων, τους γονείς τους, τα ΜΜΕ

φυσικά και την συναρτημένη, με αυτή την κατάσταση, παραπαιδεία του τυφλοσύρτη των φροντιστηρίων, που ορθότατα ο μακαρίτης καθηγητής της Νομικής του ΕΚΠΑ Γεώργιος Ράμμος, με τα γνωστά του διασκεδαστικά καμώματα, τ’ αποκαλούσε “τα εκτός πανεπιστημίου Πανεπιστήμια”…

Η σημερινή υπουργός Παιδείας, χωρίς να παγιδεύομαι στις αραχνιασμένες ιδεοληψίες όλων των πολιτικών προελεύσεων, οφείλω να το εξάρω, προτείνει την εφαρμογή μέτρων για τον σταδιακό τερματισμό του απαράδεκτου φαινομένου της μονοδιάστατης μαθησιακής συγκρότησης των μαθητών των Λυκείων και αύριο-μεθαύριο υποψήφιων φοιτητών σε ΑΕΙ. Και αμέσως μετά, αρκετών ανιστόρητων και αγεωγράφητων ή εγκυκλοπαιδικά ημιμαθών και αστοιχείωτων “ειδικών” επιστημόνων.

Αρένα των “Πανελλαδικών”

Δυστυχώς, προς την κατεύθυνση του σταδιακού ενταφιασμού ενός οδηγού οικουμενικής διαπαιδαγώγησης και συγκρότησης των αποφοίτων, όχι μόνον των λυκείων, αλλά και των ΑΕΙ, ολέθριο ρόλο διεδραμάτισε η μετατροπή των “Πανελλαδικών Εξετάσεων”, σε αρένα για την “πρωτιά” σε “ειδικότητες”, που αποστερούν τον αυριανό επιστήμονα, από το γόητρο και τη λάμψη του αναγεννησιακού homo universalis. Του ανθρώπου με οικουμενική αντίληψη και συμπεριφορά, αλλά και υποδείγματος καλού παιδαγωγού.

Δεν είναι τυχαίο το ότι, σε κάποια τηλεπαιχνίδια γνώσεων αριστεύουν συνήθως γυναίκες και άντρες, με εγκυκλοπαιδικό, προσωπικό οδηγό αυτομόρφωσης και όχι αριστείς της μονοδιάστατης “ειδικής” γνώσης. Και συχνά, όλοι μας διαπιστώνουμε ότι… πολυταξιδεμένοι “ειδικοί επιστήμονες” δεν γνωρίζουν σε πόσες περιφέρειες και νομούς διαιρείται η ελληνική επικράτεια. Ή ακόμη αγνοούν σε ποιο γεωγραφικό σημείο είναι το Κιλκίς, τα Κύθηρα, οι Παξοί ή η Ελλασόνα. Και το χειρότερο: Έχουν μεσάνυχτα, όχι μόνον για την ελληνική, αιγυπτιακή, βαβυλωνιακή αρχαιότητα, αλλά και για σταθμούς της σύγχρονης και νεότερης ιστορίας.

Εικόνες “Φαρενάϊτ 451”

Οφείλω όμως να διευκρινίσω, ότι ο Οργανισμός Έκδοσης Σχολικών Βιβλίων πάντοτε εξέδιδε και παρέδιδε δωρεάν στους μαθητές γυμνασίων και λυκείων βιβλία με αρκετές στοιχειώδεις γνώσεις σε όλους τους τομείς του ανθρώπινου επιστητού. Τα περισσότερα από τα βιβλία αυτά, σε εποχές υπερκαταναλωτικού ευδαιμονισμού, σκίζονταν και πετάγονταν μετά μανίας καταμεσής, στους πέριξ των εξεταστικών κέντρων, για τις “Πανελλήνιες”…

Αναβίωση του εφιαλτικού βιβλίου του Ρέι Μπράντμερι (1953) και του φιλμ του Φρανσουά Τρυφώ (1966) με τον τίτλο “Φαρενάϊτ 451” για την καταστροφή και κάψιμο…ανατρεπτικών βιβλίων.

Αυτή ακριβώς η παραπάνω συμπεριφορά τεκμηριώνει το ότι η ελληνική Πολιτεία, για πολλές-πολλές δεκαετίες, από τη μία ξοδεύει τεράστια ποσά για σχολικά βιβλία και από την άλλη επιδεικνύει αποστροφή προς την αντίληψη και την πρακτική του κεφαλαίου της Παιδαγωγικής. Προφανώς, διότι σύμφωνα με την μπακάλικη εισπρακτική αντίληψη, η οικουμενική αντίληψη…”δεν πουλάει”!

Υ.Γ.: Επειδή το θέμα αυτό δεν εξαντλείται με τις σημερινές επισημάνσεις, σε άλλο σημείωμά μας θα μας απασχολήσει η για πολλούς… “αγανακτισμένους”, αχίλλεια πτέρνα της αξιολόγησης των διδασκόντων.