Οι Γερμανοί ίσως σώσουν το ποδόσφαιρο…

Οι Γερμανοί ανακοίνωσαν ότι η Μπουντεσλίγκα θα κάνει επανέναρξη στις 15 Μαΐου: είναι για το ποδόσφαιρο το καλύτερο νέο από τη στιγμή που ξεκίνησε η περιπέτεια της πανδημίας. Ολοι όσοι θέλουμε τα πρωταθλήματα να ξαναρχίσουν θα στρέψουμε την προσοχή μας στη Γερμανία: η Λίγκα της και η κυβέρνησή της συνεργάστηκαν σοβαρά για να δημιουργηθούν συνθήκες επανέναρξης, παίρνοντας μέτρα, αλλά και αφήνοντας κατά μέρος τους φόβους. Στη διάρκεια της μίνι προετοιμασίας των ομάδων είχαμε κρούσματα ασθενών στις τάξεις τους: στην

Κολωνία μόνο βρέθηκαν τρεις θετικοί. Αλλά η θέληση για επιστροφή σε μια κάποια κοινωνικότητα φαίνεται ότι στο τέλος θα νικήσει τον φόβο. Τουλάχιστον στη Γερμανία.

Καμαρώνουν

Δεν μου κάνει εντύπωση πως οι Γερμανοί είναι οι πρώτοι που αναμετρήθηκαν σοβαρά με τη δυσκολία του εγχειρήματος, ενώ οι Ιταλοί τσακώνονται μεταξύ τους, οι Αγγλοι συζητάνε διάφορα τρελά σενάρια και οι Γάλλοι διέκοψαν το πρωτάθλημά τους. Οι Γερμανοί αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο σαν αυτό που είναι πραγματικά, δηλαδή ένα μεγάλο λαϊκό άθλημα. Ως εκ τούτου ήταν δεδομένο ότι θα έκαναν τα πάντα για να δώσουν τη δυνατότητα στον κόσμο τους, που το παρακολουθεί, να το ξαναχαρεί – έστω κι αν τα ματς αρχικά γίνουν κεκλεισμένων των θυρών. Οι Αγγλοι βλέπουν εδώ και χρόνια περισσότερο την επιχειρηματική διάσταση του σπορ.

Οι Ιταλοί αδυνατούν να βρουν λύσεις σε χρόνια προβλήματα, όπως π.χ. η ασφάλεια των γερασμένων γηπέδων τους – θα ήταν δύσκολο να λύσουν γρήγορα τα σύνθετα ζητήματα που δημιουργεί η πανδημία. Οι Γάλλοι λατρεύουν το ποδόσφαιρο, μόνο όταν κερδίζουν. Οι Γερμανοί που καμαρώνουν π.χ. για τον μεγάλο αριθμό θεατών που παρακολουθούν τα παιχνίδια του πρωταθλήματός τους, ήταν δεδομένο ότι θα έψαχναν και έναν τρόπο προσαρμογής στη νέα πραγματικότητα. Γιατί η προσαρμογή είναι αυτό που απαιτεί η περίσταση – όλα τα άλλα είναι λόγια του αέρα. Αν δεν θες να προσαρμοστείς και περιμένεις φάρμακα κι εμβόλια ή συντάσσεις αυστηρά πρωτόκολλα δεν θα παίξεις ποτέ.

Ισπανία

Το πρόβλημα των υγειονομικών πρωτοκόλλων που έχουν συνταχθεί και στην Ελλάδα το έχω ήδη αναδείξει προ ημερών. Εμαθα ότι ήταν θέμα συζήτησης και στην προχθεσινή συνάντηση του υφυπουργού Λευτέρη Αυγενάκη με την υγειονομική επιτροπή που έχει δημιουργηθεί στο υφυπουργείο Αθλητισμού και τους γιατρούς των ομάδων της Σούπερ Λίγκας. Από αυτά που κατάλαβα συμφώνησαν όλοι να ξαναβρεθούν σε λίγες μέρες για να συζητήσουν και την πιθανή αναθεώρηση των πρωτοκόλλων, ώστε να γίνει δυνατή και στην Ελλάδα η επανέναρξη. Μαθαίνω ότι τα πρωτόκολλα που εδώ παρουσιάστηκαν, συντάχθηκαν με βάση τα αντίστοιχα της Ισπανίας – δεν ξέρω το γιατί. Αυτό ωστόσο που καταλαβαίνω είναι ότι πρέπει να αντιγράψουμε τη μεθοδολογία των Γερμανών που πρακτικά δείχνουν τον δρόμο – να αποδεχτούμε π.χ. την πιθανότητα ότι κάποιος ποδοσφαιριστής μπορεί και να νοσήσει. Δεν γίνεται αλλιώς, αφού ο ιός δεν εξαφανίστηκε.

Κρούσμα

Οι γιατροί δικαίως ανησυχούν, αλλά οι ποδοσφαιριστές και οι αθλητές δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται όπως οι ευπαθείς ομάδες. Είναι νεότατοι, έχουν δίπλα τους γιατρούς, προπονητές και φυσικοθεραπευτές, έχουν διατροφολόγους και ανθρώπους που φροντίζουν τη φυσική τους κατάσταση. Αν κάποιος νοσήσει θα γίνει καλά – κανείς ποδοσφαιριστής δεν έχει πάθει κάτι σοβαρό από την αρχή της κρίσης, μολονότι πολλοί αρρώστησαν. Αυτό κατά τη γνώμη μου πρέπει να ληφθεί υπόψη και όχι να συζητάμε για το πώς θα μπουν ολόκληρες ομάδες σε δεκαπενθήμερη καραντίνα, αν προκύψει εντός μιας ομάδας ένα κρούσμα. Πρέπει επίσης όλοι να εκμεταλλευτούν τον χρόνο που έχουν μπροστά τους για να δουν με ποιες προϋποθέσεις θα ξεκινήσει και η επόμενη σεζόν. Ηρεμα και ωραία, τώρα που χρόνος υπάρχει. Διότι ένα ξαφνικό τέλος της σεζόν δεν θα έλυνε το πρόβλημα, αλλά θα μεγάλωνε ακόμα περισσότερο την αβεβαιότητα για όσα έχουμε μπροστά μας.

Καβγάδες

Φυσικά όλα αυτά προϋποθέτουν και σχέδιο και συναίνεση και συνεργασία της Λίγκας μας με το κράτος – ακριβώς όπως στη Γερμανία. Εδώ φαίνεται ότι ακόμα και η κρίση του κορωνοϊού, απλά γίνεται αφορμή για καβγάδες. Δείτε π.χ. τι έγινε ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Αυγενάκη.

Κύκλοι

Ο υφυπουργός ήθελε χθες να πάει να ελέγξει μαζί με την αρμόδια υγειονομική επιτροπή τις εγκαταστάσεις του ΠΑΟ στο Κορωπί και της ΑΕΚ στα Σπάτα. Οταν έγινε γνωστή αυτή του η θέληση ο ΠΑΟ κυκλοφόρησε μια δήλωση «κύκλων του» ότι δεν έχει καμία διάθεση να συμμετέχει σε επικοινωνιακό σόου – διαχώρισε μάλιστα τον Αυγενάκη από την επιτροπή των ειδικών, λέγοντας ότι οι δεύτεροι είναι καλοδεχούμενοι. Σαν να μην έφτανε αυτό, στην άτυπη ανακοίνωση που κυκλοφόρησε, ο ΠΑΟ τόνισε με νόημα ότι ο Αυγενάκης είναι καλύτερο να πάει εκεί που είναι αγαπητός! Γνωρίζοντας τις εξαιρετικές σχέσεις που έχει ο Παναθηναϊκός με τον ΠΑΟΚ εδώ και καιρό, αυτό δεν προκαλεί εντύπωση. Εντύπωση προκαλεί ότι αυτά τα παιχνίδια εντυπώσεων γίνονται σε μια στιγμή που δεν έχουν κανένα νόημα. Ας περάσει η κρίση, ας ξανανοίξουν τα γήπεδα, ας ξαναέχουμε ποδόσφαιρο και μετά μπορεί να χτιστούν και ποδοσφαιρικές συμμαχίες και κοινά μέτωπα.

Δράση

Ο Παναθηναϊκός ισχυρίστηκε χθες, πάλι μέσω κύκλων, ότι το πρόβλημά του με τον Αυγενάκη είναι ότι έχει τη βεβαιότητα πως ο υφυπουργός θέλει να ξαναρχίσει το πρωτάθλημα – κάτι που ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟ Γιάννης Αλαφούζος δεν θέλει. Ο Αλαφούζος ισχυρίστηκε στην τελευταία τηλεσύσκεψη της Λίγκας ότι υπάρχουν ομάδες που πιέζουν τον υφυπουργό να πάρει θέση υπέρ της επανέναρξης. Νομίζω πως από την πλευρά του ΠΑΟ υπάρχει μια παρανόηση: την επανέναρξη των πρωταθλημάτων τη ζητά η UEFA, αλλά και η πλειοψηφία των ομάδων της Λίγκας. Το χρέος ενός υφυπουργού Αθλητισμού είναι πώς η αθλητική δραστηριότητα θα συνεχιστεί και όχι πώς θα σταματήσει. Δεν είναι ζήτημα άποψης: είναι η πραγματικότητα. Οπως ακριβώς η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε κατανοητό χθες ότι θέλει να ξαναδεί θέατρα και σινεμά να ανοίγουν, έτσι κι ο Αυγενάκης οφείλει να έχει ως στόχο να επιστρέψει η αθλητική δράση. Το κάνει μάλιστα χωρίς να επιβάλλει αυτός την ατζέντα: η Λίγκα του το ζήτησε και με τις επιταγές της Λίγκας αποφασίζει ό,τι αποφασίζει.

Εχθρός

Θα ήταν παγκόσμια πρωτοτυπία να είχαμε έναν υφυπουργό Αθλητισμού που να θέλει να σταματήσει ο Αθλητισμός. Θα πει κάποιος ότι σε αυτή την περίπτωση θα τον αγαπούσαν όμως ο ΠΑΟΚ κι ο ΠΑΟ. Δεν παίρνω όρκο. Το πιθανότερο είναι ότι πάλι θα τον θεωρούσαν «ανεπιθύμητο» για κάποιον άλλο λόγο. Αν ισχύει το «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», ισχύει και το «ο εχθρός του φίλου μου είναι δυο φορές εχθρός μου».