Ιωάννα Τούνη : Ο θύτης, το θύμα και τα όρνεα

Η ιστορία είναι πολύ συνηθισμένη: Κάποιος μοιράζεται ιδιωτικές ερωτικές στιγμές, είτε θέλοντας να εκδικηθεί την πρώην σύντροφο, είτε θέλοντας να αποδείξει κάτι. Υπάρχουν πολλοί χαρακτηρισμοί για τέτοιου είδους ανθρώπους. Υπάρχουν, επίσης, πολλές περιπτώσεις κοριτσιών που αυτοκτόνησαν ή αποπειράθηκαν, μετά από μία τέτοια διαπόμπευση, όπως αυτή της 22χρονης Λίνας Κοεμτζή.

Σεξ, ψέματα και βντεοκασέτες

Ήταν  η δεκαετία του 2000 που διέρρευσαν οι πρώτες ερωτικές προσωπικές σκηνές οι οποίες πασχόλησαν πολύ κόσμο και στις οποίες συμμετείχαν διάσημες ή ημιδιάσημες γυναίκες. Η περίπτωση

της Κιμ Καρντάσιαν είναι μάλλον η πιο γνωστή και αποτέλεσε και την αρχή της ιλιγγιώδους ανόδου της. Το 2000 ήταν διαφορετικά τα πράγματα: Είχαμε youtube και πορνογραφικά sites, αλλά δεν είχαμε κοινωνικά δίκτυα. Οπότε το κακό ήταν μικρότερο.

Δύο δεκαετίες αργότερα, όχι μόνο ζούμε μέσω των κοινωνικών δικτύων, εκθέτοντας τις ζωές μας, αλλά ανταλλάσουμε προσωπικές στιγμές, φωτογραφίες, συζητήσεις μέσω μηνυμάτων. Αυτό που έχει αλλάξει, είναι η εξάπλωση της τεχνολογίας. Πάνε μόλις λίγα χρόνια από το χολυγουντιανό σκάνδαλο, όπου χάκερς «εισέβαλαν» σε κινητά διασήμων γυναικών και δημοσίευσαν γυμνές τους φωτογραφίες. Τότε, πολλές γυναίκες έστειλαν ένα ισχυρό μήνυμα: Το σώμα μου, η σεξουαλικότητά μου, η επιλογή μου. Αλλά κι αυτό, όπως οι φωτογραφίες τους, όπως τα πάντα στους καιρούς της κοινωνικής δικτύωσης, δεν κράτησε για πολύ.

Το βασικότερο πρόβλημα σε όλο αυτό το επιθετικό και εκβιαστικό «χτύπημα» είναι η διαπόμπευση των γυναικών, όπου αυτομάτως το θύμα γίνεται θύτης και ακόμα πιο αυτόματα, κατηγορείται ότι διέρρευσε στιγμές της για να στρέψει πάνω της τα βλέμματα.

Γιατί η Ιωάννα Τούνη μας αφορά

Όλοι κάνουν σεξ κι όλοι κάπου έχουν εικόνες τους που δεν θέλουν να φανούν σε κοινοί θέα, είναι ανόητο να το αρνηθεί κανείς. Η Ιωάννα Τούνη είναι ένα νέο κορίτσι που «ανακαλύφθηκε» μέσα από κάποιο ριάλιτυ και ξεκίνησε την καριέρα της εποχής της: Μέσω ίνσταγκραμ. Διαφημίσεις, φωτογραφήσεις κλπ. Ξεκίνησε και μία σειρά ρούχων και από τα υψηλά μας γούστα, την ακμάζουσα αισθητική και το γερά δομημένο γυναικείο πρότυπο που στηρίζουμε, χαρατηρίστηκε «σκουπίδι».

Πριν από τρία χρόνια βρέθηκε σε ένα πάρτυ, έκανε σεξ, ο παρτενέρ τη βιντεοσκόπησε και ανέβασε το βίντεο στο διαδίκτυο. Το γεγονός ότι είναι στάρλετ της εποχής μας, έκανε το θέμα γιγαντιαίο. Και ακριβώς για αυτό μας αφορά: Είναι τα σχόλια. Πώς ένα κορίτσι 26 χρονών έπρεπε να απολογηθεί για κάτι που έκανε εκείνη, δηλαδή σεξ και όχι για κάτι που έκανε ο θύτης, δηλαδή διαπόμπευση, κακοποίηση.

Και κάπως έτσι, η Ιωάννα Τούνη παραδόθηκε στα όρνεα.

Τα όρνεα

Δύο ήταν οι κατηγορίες των «ιεροκηρύκων» κατά της αμαρτωλής Ιωάννας. Οι κλσικοί, πατροπαράδοτοι και οι συγκαλυμμένοι, κρυμμένοι πίσω από… φεμινιστικούς φερετζέδες.

Το μόνο κοινό στοιχείο μεταξύ των δύο, είναι η υποκρισία. Η κοπέλα χαρακτηρίστηκε πολλά, κατηγορήθηκε ότι εκπορνεύεται, ότι θέλει τη δημοσιότητα (την οποία ήδη είχε και μάλλον έχασε δουλειές από όλη αυτήν την ιστορία, παρά κέρδισε κάτι). Ότι αυτό το πρότυπο γυναίκας καλά παθαίνει όσα παθαίνει. Και, φυσικά, η φεμινιστική οπτική (sic): Η Τούνη είναι αντεργατική. Ναι, καλά διαβάσατε. Είναι αντεργατική γιατί με ένα απλό βίντεο κλέβει το ψωμί όσων εργάζονται στο χώρο του σεξ (σε ταινίες ή ως σεξεργάτριες).

Χρειάστηκε η διαπόμπευση μίας 26χρονης κοπέλας για να γίνουμε έρμαια των προκαταλήψεών μας, τόσο έρμαια που επιτέλους αναγκάστηκε ο… προοδευτικός κόσμος να πάρει θέσει για τη σεξεργασία, έναν κλάδο που το εργατικό κίνημα είχε τουλάχιστον επιμελώς γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων του.

Υποκρισία, ναι. Σε πολλά επίπεδα, αλλά με κοινό παρονομαστή: Μας ενόχλησε που μία σέξυ γυναίκα, τονίζοντας πιθανότατα το σέξυ προφίλ της, έγινε «θέμα» επειδή εμφανίστηκε να κάνει σεξ.

Οι απόψεις

Οι απόψεις δεν αφορούν κανέναν, στην πραγματικότητα. Οι απόψεις γύρω από συγκεκριμένα την Ιωάννα Τούνη. Την Ιωάννα Τούνη την αφορά μόνο το νομικό σκέλος, οι διαδικασίες που έχουν κινηθεί. Εμάς τους υπόλοιπους, όμως, μας αφορά ο κανιβαλισμός. Πώς η ευκολία να ξεσκίσεις τη σάρκα ενός θύματος μπορεί να μπει στην καθημερινή σου φρασεολογία σαν δικαίωμά σου.

Ε, λοιπόν, δεν είναι δικαίωμα. Δεν ασκεί κανένας κριτική στην Τούνη όλες αυτές της μέρες. Την κανιβαλίζει για τους δικούς του, τοξικούς λόγους. Επειδή δείχνει πολύ από το κορμί της, επειδή είναι ξανθιά, επειδή δεν είναι δηλωμένη φεμινίστρια.

Κι εδώ, ακριβώς εδώ εντοπίζεται το κλειδί της όλης υπόθεσης: Δε μας αφορά η ιστορία της κυρίας Τούνη υπό την προσωπική της διάσταση. Μας αφορά η αντίδραση απέναντι σε ένα θύμα. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο οι γεμάτες αυτοπεποίθηση απόψεις που την κανιβαλίζουν, είναι περιττές. Το μοναδικό πράγμα που έχει σημασία μέσα από όλη αυτήν την ιστορία, είναι να καταλάβουμε ποιοι είμαστε, τελικά, χωρίς δήθεν φεμινιστικούς φερετζέδες και χωρίς ξεπερασμένους πουριτανισμούς: Ή είσαι με το θύμα, ή είσαι με τον θύτη. Ερωτήσεις δεν χρειάζονται. Είμαστε όλες Ιωάννα, λοιπόν.