Η λογική και η απλοϊκότητα

Στο πρώτο ματς του Ολυμπιακού μετά την επανέναρξη του πρωταθλήματος, στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ, ο Μαρτίνς βασίστηκε στον Βαλμπουενά και τον Ελ Αραμπί για να βρει το γκολ της νίκης. Στο ματς με τον Αρη, που ακολούθησε, κάνει τη διαφορά ο Καμαρά που παίζει πίσω από τον Ελ Αραμπί. Στο ματς με τον ΠΑΟ ο Μαρτίνς αποφασίζει, προς γενική

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε χωρίς εξτρέμ για να δώσει ο προπονητής του φανέλα βασικού στους Φορτούνη και Λοβέρα: η έμπνευση αποδείχτηκε σπουδαία καθώς οι δυο δημιουργοί είναι μέσα στις φάσεις των δυο γκολ με τα οποία το ματς τελείωσε. Το βράδυ της Τετάρτης ο Μαρτίνς «χαλάει» την ενδεκάδα με την οποία ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε και κέρδισε τον ΠΑΟ για να επαναφέρει τον Μασούρα. Και δικαιώνεται γιατί ο παίκτης αυτός ουσιαστικά του δίνει την πρόκριση με το ωραίο γκολ στο 60′. Γεννάνε τα κοκόρια του προπονητή του Ολυμπιακού και ό,τι έμπνευση έχει του βγαίνει; Οχι φυσικά. Απλά ο Μαρτίνς και το τιμ του μελετούν πολύ και τον αντίπαλο: όποιος κι αν είναι τον σέβονται και τον αναλύουν.

Στην Τούμπα, στο πρώτο ματς των play off, ο Μαρτίνς ξέρει ότι στόπερ του ΠΑΟΚ θα είναι ο Μιχάι και ότι στα αριστερά θα αγωνιστεί ο καλός, αλλά 35χρονος πλέον Βιεϊρίνια: η μπάλα πρέπει να πάει στον Ελ Αραμπί και ο Βαλμπουενά πρέπει να πάρει προσπάθειες γιατί με τέτοιους αντιπάλους έχουν αβαντάζ. Στο ματς με τον Αρη ο προπονητής του Ολυμπιακού γνωρίζει ότι οι Θεσσαλονικείς έχουν ελλείψεις στο κέντρο της άμυνας και πιέζει με τον Καμαρά, τον Μασούρα και τον Ελ Αραμπί τους στόπερ του Αρη όταν αυτοί προσπαθούν να κατεβάσουν την μπάλα.

Στο παιχνίδι με τον ΠΑΟ ο προπονητής του Ολυμπιακού θέλει να εκμεταλλευτεί τις απουσίες των βασικών ακραίων μπακ του αντιπάλου και θέλει η ομάδα του να χτυπήσει με παίκτες που έρχονται από την άμυνα: όμως για να είναι δημιουργικοί και επικίνδυνοι ο Ομάρ και ο Τσιμίκας πρέπει κάποιος να τους δώσει σωστά την μπάλα – γι’ αυτό επιλέγει τον Φορτούνη και τον Λοβέρα που την τέχνη τη γνωρίζουν. Στο ματς με τον ΠΑΟΚ στέλνει στο γήπεδο τον ξεκούραστο Μασούρα που ειδικά στο Γ. Καραϊσκάκης φτάνει στο γκολ σχετικά εύκολα. Ολα είναι εντελώς λογικά.

Ειδικά στο ματς Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ φάνηκε η τεράστια διαφορά ανάμεσα σε έναν προπονητή σίγουρο για τον εαυτό του, όπως είναι ο Μαρτίνς, και σε έναν που παίζει καιρό τώρα τη θέση του, όπως ο Αμπελ Φερέιρα. Ο προπονητής του ΠΑΟΚ σκέφτεται αποκλειστικά και μόνο πώς η ομάδα του δεν θα δεχτεί γκολ. Βρίσκει τρεις μέσους που μπορεί να καλύψουν την άμυνα (ο Εσίτι, ο Ελ Καντουρί και ο Μαουρίσιο παίζουν και σκληρά), ενώ χρησιμοποιεί στο πλάι δυο παιδιά που τρέχουν: τον Λημνιό και τον νεαρό Τζόλη.

Οταν βλέπει ότι στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός πιέζει, κάνει τρεις αλλαγές συγχρόνως ελπίζοντας πως ο Λάμπρου, ο Ροντρίγκο και ο Σφιντέρσκι θα έχουν πιο πολλές δυνάμεις από τον Τζόλη, τον Λημνιό και τον Ακμπομ που έχουν μείνει από δυνάμεις τρέχοντας πίσω από την μπάλα. Αλλά πώς είναι δυνατόν να σκέφτεσαι ότι θα προκριθείς κρατώντας το μηδέν στο Γ. Καραϊσκάκης όπου ακόμα και η Μπάγερν δέχτηκε δυο γκολ φέτος; Οταν ο Ολυμπιακός ανοίγει το σκορ, στο τελευταίο τέταρτο ο Φερέιρα κάνει δυο ακόμα απλοϊκές αλλαγές: βάζει δυο ακόμα επιθετικούς (τον Μπίσεσβαρ και τον ξεχασμένο Στοχ) μπας και βρεθεί ένα γκολ στο τέλος. Κανονικά, με τέτοιου είδους προσέγγιση του αγώνα, θα ‘πρεπε να γονατίσει και να προσευχηθεί στον Πανάγαθο να τον βοηθήσει: η ομάδα του άφηνε τόσους χώρους στο γήπεδο που ακόμα κι αν έβρισκε το γκολ της ισοφάρισης θα ήταν μάλλον απίθανο να αμυνθεί σοβαρά και να το κρατήσει έτσι γεμάτη από κυνηγούς όπως ήταν.

Απέναντι σε αυτές τις επιπόλαιες και πανικόβλητες επιλογές ο Μαρτίνς κάνει πολλά και χρήσιμα. Οταν βλέπει ότι ο Μπουχαλάκης φλερτάρει με την κόκκινη, τον βγάζει από το γήπεδο και χρησιμοποιεί τον Φορτούνη: γνωρίζει πως αργά ή γρήγορα ο ΠΑΟΚ θα κουραστεί και πως ο Ολυμπιακός θα κάνει καλύτερη κατοχή μπάλας. Στο ημίχρονο αντικαθιστά τον φλύαρο Λοβέρα με τον Ραντζέλοβιτς γιατί θέλει κάποιον να πιέσει τον ΠΑΟΚ στο πλάι, ενώ αλλάζει πλευρά στον Μασούρα για να τον στείλει να παίξει πάνω στον βαρύ και κουρασμένο Μάτος που είναι ο αδύναμος κρίκος της άμυνας του ΠΑΟΚ: ο Μαρτίνς γνωρίζει πως ο Βραζιλιάνος δεν μπορεί να ακολουθήσει τον πολύ νεότερό του εξτρέμ του Ολυμπιακού.

Συγχρόνως μετατοπίζει τον Καμαρά δεξιά στο πλάι ώστε ο Γιαννούλης να έχει να αντιμετωπίσει δυο παίκτες: και τον αστείρευτο σε δυνάμεις Γάλλο και τον φρέσκο Ραντζέλοβιτς. Οταν ο Φερέιρα στέλνει στο γήπεδο όλους τους κυνηγούς του, ο Πορτογάλος δεν βάζει κάποιον αμυντικό (τον Σισέ π.χ.) για να βοηθήσει την άμυνα, αλλά χρησιμοποιεί τον Καφού για να γεμίσει κι άλλο τη μεσαία γραμμή. Ο Καφού, ο μόνιμος αναπληρωματικός, έχει σκοράρει εναντίον του Παναθηναϊκού την Κυριακή και την Τετάρτη παίρνει την αποβολή του Ελ Καντουρί. Τέλος του προγράμματος.

Λένε για τον Μαρτίνς ότι αργεί να κάνει αλλαγές, ότι δεν παρεμβαίνει στα ματς, ότι έχει βρει μια ενδεκάδα και σε αυτή έχει κολλήσει. Στο ματς με τον ΠΑΟΚ ο προπονητής του Ολυμπιακού έχει κάνει δυο αλλαγές πριν ξεκινήσει το δεύτερο ημίχρονο!

Οι παρεμβάσεις του στο ματς είναι ασταμάτητες: μιλάμε για ένα παιχνίδι που ο Ολυμπιακός δεν το ξεκίνησε με γκολ νωρίς όπως έγινε στα τρία ματς των play off, στα οποία είχε ευτυχήσει να προηγηθεί στο ημίχρονο. Τέλος, όσοι ισχυρίζονται ότι ο κόουτς του Ολυμπιακού έχει κολλήσει σε μια ενδεκάδα δεν έχουν παρά να δουν τι συμβαίνει στα τέσσερα ματς μετά την επανέναρξη: πρωταγωνιστές στις νίκες είναι σταθερά και παίκτες που έρχονται από τον πάγκο. Οχι μόνο ο Φορτούνης, ο Λοβέρα, ο Ραντζέλοβιτς (που είχε δώσει στον Ολυμπιακό τη νίκη στην Τούμπα για το πρωτάθλημα), αλλά και ο Καφού, που παιχνίδι με παιχνίδι δείχνει γιατί αποκτήθηκε.

Ο Ολυμπιακός έχει πολλά ακόμα δύσκολα μπροστά του. Το ματς με την ψυχολογικά ανεβασμένη ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ την Κυριακή θα είναι μια ακόμα δοκιμασία. Ο πρωτοπόρος ψάχνει τρεις νίκες ακόμα για να μην αφήσει καμία σκιά σε ένα πρωτάθλημα που ήδη κέρδισε. Αλλά το πιο θεαματικό στοιχείο του είναι πια η μεγάλη σιγουριά του προπονητή του.